วันนี้ก็ค่อนข้างจะตื่นเช้านะเจ็ดโมงกว่า
วันนี้ไปเข้าร่วมประชุมแหลบ
ไปบอกอ.ว่าจะลาออก(แล้วนะเว้ย)
อ.บอกว่า งั้นอดทนอีกหน่อย ยอมลดมาตรฐาน เอาแค่คอนเฟอเรนส์ก็ได้
ลาออกแล้วจะทำอะไร
ทำแมคโดนัล
อ.เล่าให้ฟังว่า ตอนผมเรียน ผมได้มีโอกาสไปเดินเขากับเพื่อน ตอนนั้นบ่ายสามแล้ว เห็นยอดเขาอยู่ข้างหน้า เพื่อนถามว่า ไปต่อมั้ย อ.เหนื่อยแล้ว อ.เลยตอบว่าไม่ไป ทำให้เพื่อนผิดหวังมาก แล้วอ.ก็ฝังใจจนถึงทุกวันนี้ ยอดเขาก็เปรียบเสมือนเรียนจบ ลาออกก็เปรียบเสมือนหยุดเดิน อ.กลัวว่าเด๋วเราจะฝังใจ
เราเลยบอกอ.ว่ามันก็แล้วแต่คนจะคิด ณ ตอนนี้ เราก็คิดว่าเราอยากจะลาออก ต่อไปมันจะเป็นยังไง ก็ไม่มีใครรู้เลยนี่นา เราบอกอ.ให้คิดในแง่ดี ถ้าเผืออ.ไปปีนเขาวันนั้นอาจจะโดนเสืองาบไปกินก็ได้ เห่อ...
สรุปว่าให้เราไปหามาว่าจะทำงานอะไรแล้วเอามานำเสนอ...
กลางวันไปกินลาซานญ่ากับเพื่อน ๆ
ช่วงบ่าย กลับมาอ่านเมลล์ที่ส่งไปเรื่อง internship เค้าตอบกลับมาแล้วยาวเหยียด ถามมาว่าจะใช้เวลาขอวีซ่าเท่าไหร่ เราก็เซิชหาตั้งนาน เราคิดว่าถ้าได้ DS-2019 ก็น่าจะเดือนหรือสองเดือน ไม่แน่ใจ
ทำอะไรก๊อก ๆ แก๊ก ๆ ไป อ่า สี่โมงกว่าแล้ว
ต้องไปส่งของอีเบย์ แพ็กของ ไปส่ง ซองเดียว เราก็ส่ง อยากส่งเร็ว ๆ ของจะได้ไปถึงเร็ว ๆ พอดีว่าอยู่ใกล้ไปรษณีย์
แล้วก็แวะไปเยี่ยมโน้ต
อ่าว เจอเดอะแก๊ง
เดอะแก๊งบอกว่าอยากเล่นเสก็ตบอร์ด โอเค พี่จัดให้ ไปเอาสเก็ตบอร์ดมาเล่นกัน
เราไม่เล่น แบบว่ามันรู้สึกยังไงไม่รู้ เออ เดอะแก๊งเป็นผู้ชายหมดเลย
มีเรื่องจะเล่า ไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง แล้วทำไมมันถึงเป็นหยั่งงี้
ตั้งแต่เด็ก มีเพื่อนเล่นแถวบ้านก็เป็นผู้ชาย เล่นเกมแฟมมิลี่(เครื่องเกมของเรา เพื่อน ๆ มาเล่น) เล่นน้ำ(แบบว่าแม่น้ำอะไรงี้) เล่นฟุตบอล เล่นสร้างเขื่อน ปีนต้นไม้ บุกป่าฝ่าดง อะไรเทือก ๆ นี้
ประถม ถ้าเป็นเด็กผู้หญิง ที่รร.จะฮิตเล่นหนัง หมากเก็บ อะไรงี้ แต่เราไม่เล่นหนังเลย ไม่มีความรู้สึกว่าอยากจะเล่นเลย ไอ่สองแจ่ง สามแจ่ง สี่แจ่งเนี่ย ถ้าจะเล่นก็เล่นแบบกระโดดข้ามเฉย ๆ น่ะ
สิ่งที่เราเล่นคือ เราจะเอาไม้ไอติมมาทำทีเป็นอาวุธแล้ววาดแผนที่แล้วไปเล่นหาสมบัติ
เล่นเป่ายิงฉุบ แล้วจะชอบชั่วโมงพละมาก แต่แม่งครูไม่ชอบให้ลงสนาม เบื่อจริง ๆ อยากลงสนามมาก
เคยเล่นแฮนด์บอลแล้วเป็นคนป้องกันลูกลงตะกร้าด้วยนะ ไม่เคยปัดลูกได้เลย สงสัยโดดไม่สูง เฮ่อ...
ตอนป.5 ฟังเพลง RS เทปอันแรกที่ซื้อคือ JR Voy โอ... นานจริง
มัธยมมีเพื่อนที่ไปไหนมาไหนด้วยเป็นผู้ชาย ไม่รู้ทำไมไม่อยู่ในแก๊งผู้หญิง เดินกับเพื่อนผู้ชายคนนึง จนรู้สึกว่าเหมือนจะโดนล้อนิด ๆ ว่าเป็นแฟนกัน แต่ในความรู้สึกคือมันไม่ใช่อะ มันก็เป็นเพื่อนกันธรรมดานี่แหละ
ม.2 เคยไปเล่นเทนนิสกับเพื่อน เพราะว่าเพื่อนชอบแทมมารีนมาก อะ เล่น ๆ แต่ก็เล่นได้แป๊บเดียว สนามมันไกล
ม.2 เริ่มเรียนกีตาร์คลาสสิค เพราะเห็นว่าเพื่อนอยากเล่นกีตาร์ เค้าจะเล่น เราเล่นมั่ง ก็เล่นมาจนถึงทุกวันนี้นะ แต่ไม่ค่อยพัฒนา
ม.4 อยากเรียนชุมนุม รด. แต่ไม่มีผู้หญิงคนไหนจะเป็นรด.เลย เราก็ไม่เซลฟ์จะไปเรียนคนเดียว อดเลย
คือสิ่งที่คาใจคือ
เราเข้ากับผู้ชายได้ง่ายกว่าเข้ากับผู้หญิงเหรอ หมายถึงว่าในแบบเพื่อน
หรือเราชอบอะไรที่ผู้หญิงเค้าไม่ชอบกัน
หรือเรามีของเล่นแบบเด็กผู้ชาย ผู้ชายก็เลยมาเล่นกับเรา เพื่อหวังของเล่นน่ะ
อย่างวันนี้เรามีสเก็ตบอร์ด เราก็เอามาให้เพื่อนผู้ชายเล่น เค้าจะหวังเล่นสเก็ตบอร์ดเราหรือเปล่า เฮ้อ แล้วทำไมเราต้องเอาสเก็ตบอร์ดมาให้เค้าเล่น เพราะเพื่อน ๆ คาดหวังเหรอ โอ้ย สับสน เราไม่กล้าเล่นต่อหน้าเค้า เพราะว่าเราจะรู้สึกว่าเค้าจะมองเราแปลกแยกหรือเปล่า เราจะอ่อนแอ เราจะล้ม วืด หรืออะไรงี้ป่าว
ออ อีกอย่าง เราไม่ชอบที่เมืองไทยเนี่ย เวลาทำอะไรแล้วจะโดนมองน่ะ ไม่ชอบโดนมอง บางทีก็ไม่อยากให้คนอื่นสนใจว่าเราทำอะไร ไม่อยากเด่น เนี่ยแหละมั้ง มันถึงมีสุภาษิตเกี่ยวกับว่า เด่นเกินไปก็ไม่ดี คนจะไม่ชอบ เฮ้อว! เราอยากเล่นสเก็ตบอร์ด ผู้หญิงแถวนี้เค้าไม่เล่นกัน ผู้ชายทั่ว ๆ ไปแถวนี้เค้าก็ไม่เล่นกันด้วย คือถ้าเราไถสเก็ตไปตามทางเท้าอะไรงี้ ก็คงจะโดนมองแน่ ๆ เลย โอ...ไม่อยากเป็นเป้าสายตา
แล้วแบบว่าไงอะ
เรากลัวการไม่ถูกยอมรับให้เป็นส่วนหนึ่งของสังคมน่ะ
แบบเหมือนคนที่พยายามทำตัวให้ cool เพื่อให้เพื่อน ๆ ยอมรับน่ะ เราไม่อยากเป็นแบบนั้น
เรากลัวที่จะมีความสัมพันธ์แบบสนิดชิดเชื้อกับคนอื่น ไม่เปิดให้คนอื่นรับรู้เรื่องส่วนตัวของเรา
แบบว่าเพื่อนสนิทอะไรงี้อะ ไม่มี ไม่คบหาลงลึกกับใคร นี่หมายถึงเพื่อนนะ
พอเราคบกับเพื่อนผู้ชาย เราจะรู้สึกว่า สังคมจะมองว่ามันไม่ใช่เพื่อน หรือเพื่อนคนนั้นเค้าจะคิดกับเราแบบเพื่อนหรือเปล่า หรือจะคิดสกปรก(dirty) กับเราบ้างหรือเปล่าอะไรงี้ เออ นี่แหละมั้งที่มันคาใจ
ตอนมหาลัย เคยไปกินเหล้ากับเพื่อน แล้วไปต่อที่หอเพื่อนผู้ชาย มีกันหลายคนทั้ง ญ และ ช น่าจะ หญิง 3 ชาย 2 หรือชาย 3 หรือเปล่าไม่แน่ใจ คือกินเบียร์กันต่อแล้วก็หลับ ห้องเป็นของผู้ชายนะ แล้วเพื่อนผู้ชายก็ให้ผู้หญิงนอนบนเตียง เค้าก็นอนข้างล่าง แต่เราอะ ไม่ยอมหลับ เรากลัวว่าเค้าอาจจะทำอะไรเราหรือเค้าจะคิดอะไรสกปรกกับเราหรือเปล่า ที่เราไม่กลับหอตัวเองเพราะว่าเพื่อน ๆ บอกว่าดึกแล้ว เราก็นั่งเฉย ๆ อยู่ตรงระเบียงห้องจนถึงเช้าเลย 6 โมงเช้ากว่า ๆ เราและเพื่อน ๆ ก็ไปกินข้าวเช้ากัน คือจริง ๆ มันก็ไม่มีอะไรอะ แต่มันรู้สึกไม่ไว้ใจน่ะ ก็ไม่มีอะไรที่ไม่ดีเกิดขึ้น จากนั้นเราก็กลับหอมาอาบน้ำ หลับ
พูดไปก็จับจุดไม่ถูกว่าต้องการจะสื่ออะไร สงสัยจะมีปัญหากับเรื่องความสัมพันธ์ การวางตัวอะไรงี้
พอละดีกว่า
No comments:
Post a Comment
คอมเมนท์ดิ ดิ ดิ ดิ!