Pages

Monday, May 31, 2010

เปิดเทอมใหม่ หัวใจว้าวุ่น

พูดไปงั้นแหละ เห็นว่ามันเข้ากันดี
เมื่อคืนกว่าจะข่มตานอนได้ ซักตีสองได้ กลิ้งไปกลิ้งมาตั้งแต่เที่ยงคืนกว่า
ด้วยความว้าวุ่นใจ เราก็ตื่นเวลาเกือบแปดโมงได้
วันนี้มีประชุมแหลบ ไม่รู้เช้าหรือบ่าย แต่เราคิดว่าเช้า
อาบน้ำ อีก 15 นาทีจะเก้าโมง ด้วยความเป็นคนรักสุขภาพ รีบเอานม+ซีเรียลผสมลูกเกด กินไปเช็คเมลล์ไป โอ ธุรกิจรัดตัวมาก
รีบออกห้องอย่างด่วน แต่ก็ไม่ลืมให้อาหารน้องแมว
ไปถึง อ่า...ประชุมแหลบ บ่ายครึ่ง มาสแตนด์บายซะนะ
นอนอ่านหนังสือเล่น ๆ ไป
ช่วงนี้ต้องมีปฏิสัมพันธ์กับคณิตศาสตร์ นึกได้ว่าห้องแหลบมีหนังสือเกี่ยวกับคณิตศาสตร์อยู่เล่มหนึ่ง ชื่อว่า "ผู้ชายที่หลงรักในตัวเลข" PAUL HOFFMAN ก็เลยหยิบมาอ่าน เผื่อจะอินขึ้นอีกหน่อย เปเปอร์ก็อ่านอยู่ แต่มันเป็นอะไรที่ อะฮั้นอ่านแอ๊บสะตะระแอ็กจบ มันก็ยังคลุมเครือ....งึมงำ ๆ ไม่เป็นไร ทำไปแบบไม่กดดัน

กินข้าวแล้วก็แว้บไปส่งของอีเบย์
กลับมาก็ประชุมแหลบ ผู้คนล้นหลาม เป้าหมายในวันนี้ของดิฉันคือ มาพบปะประชาชนอันเป็นที่รักทั้งหลาย พอดีว่าช่วงปิดเทอมไม่ค่อยได้เจอกันเลย

เห็นน้องใหม่ที่เข้ามาเรียน หน่วยก้านดีทีเดียว จบมาด้วยเกรด 3.4x เย่ส เกียรตินิยมอีกแล้ว! และเขาเคยเป็นรองหัวหน้าห้องตอนเด็ก ๆ ด้วย!

บรรยากาศประชุมแหลบ เป็นแบบเดิมอีกแล้ว งึมงำ ๆๆ จนถึงประมาณสี่โมงครึ่ง
เราน่าจะหาความสนุกได้จากบรรยากาศแบบงึมงำ ๆ นี่ได้บ้างนะ more or less
เจ็บแอว

กลับหอมา
วันนี้ไปว่ายน้ำ คนเยอะจริง ๆ ขอลอยอยู่แถว ๆ ขอบสระก็ละกัน
ก่อนว่ายน้ำซัดกาแฟไป 1 แก้ว วันนี้ต้องไปฉี่ 2-3 ครั้ง เหอ ๆ
แต่ก็ดีว่ายน้ำเสร็จ ทำให้หายเจ็บแอวไปได้หน่อย

ขากลับแวะซื้อมะม่วง ดิฉันเป็น mango mania madness มากค่ะ

ปล. วันนี้รู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของนศ. อินกับบรรยากาศเปิดเทอมมาก สูดหายใจลึก ๆ ตอนขี่มอไซค์
ปล2. บัตรนศ.หมดอายุ ต้องไปทำใหม่ ใช่มั้ย จะได้ยืมหนังสือได้
ปล3. ขี่รถวันนี้รู้สึกว่ามีคนเปิดไฟสูงเยอะมาก ชะลอให้เค้าแซง ก็ดันไม่แซงอีก เอ๊า!! ทำใจ ๆ

Saturday, May 29, 2010

ดิฉันบ้ารองเท้าบู๊ทมากค่ะ

ช่วงสองสามวันมานี้ อยากได้รองเท้าบู๊ทมาก
เป็นแรงบันดาลใจที่เกิดมาจากไหนไม่ทราบและไม่รู้จะจบลงเมื่อไหร่

ความรู้สึกแบบนี้ เคยเป็นกับ
หมวกกันน็อค
จักรยาน
รองเท้าสเก็ต
รองเท้า heelys
เกมบอย
กีตาร์ไฟฟ้าและกีตาร์คลาสสิค
ukulele
เปียโน
มอร์เตอร์ไซค์
ตอนนี้ นึกออกเท่านี้

เมื่อมีความบ้าแบบนี้เกิดขึ้น
อันดับแรก หาข้อมูลเกี่ยวกับมัน แย๊ก เผือก แย๊ก กับมันน่ะถูกแล้ว!!
เมื่อมันเป็นความรู้สึกที่อยากได้ของ ก็ต้องคิดถึงงบประมาณด้วย
ความรู้สึกนี้จะยังคงอยู่ไม่ไปไหน จนกว่า...
จะได้ของสิ่งนั้นมา ต้องเป็นแบบนั้น รุ่นนั้น สีนั้น ที่พอใจด้วย ถ้าได้มาแล้วใกล้เคียง
ความรู้สึกจะลดลงไปบ้าง แต่ก็รู้ว่า ถ้ามีโอกาส จะเอาไปขายแล้วซื้ออันที่อยากได้จริง ๆ แน่!!

ตอนนี้บ้ารองเท้าบู๊ทแบบ ugg มาก
ถ้ายี่ห้อ ugg เลยจะแพง
ถ้าเป็นแบบเลียนแบบก็จะถูกมาหน่อย แต่ก็ยังแพง
คือว่าไม่รู้อะไรมาดลใจ ที่นี่เมืองไทยนะครับพี่น้อง
แต่อยากใส่รองเท้าบู๊ทอะ
จำได้ว่าดูหนังเรื่อง I love you,man. เนี่ยแน่ ๆ เลย อยากใส่บู๊ท

ประเทศเรา ทำอะไรต้องแคร์สายตาคนรอบข้าง บางทีไม่ได้ทำผิดอะไร แค่ทำสิ่งที่แตกต่าง ก็จะโดนมอง และเราก็กลัวที่จะโดนมอง
เราต้องเป็นคนมั่นใจมากกว่านี้
รองเท้าบู๊ท นายเสร็จฉันแน่!!

ปล.และถ้าความรู้สึกบ้านี้ เกิดขึ้นกับ thesis เมื่อไหร่นะ thesis นายเสร็จฉันแน่!!

ปีนข้ามห้อง

มันเกิดขึ้นอีกครั้ง
วันนี้มีคนมาเคาะห้อง แบบ unexpected
เป็นคนห้องข้าง ๆ เค้าลืมกุญแจไว้ในห้อง และเพื่อนเค้าก็ไม่อยู่ และวันนี้วันหยุดวิสาขบูชา ไม่มีจนท.หอพักทำงาน
เค้าบอกว่าจะมาขอปีนระเบียงข้ามไป
เราก็ม่ะ ลองดู
จะว่ายากก็ยาก จะว่าง่ายก็ง่าย แต่เค้าไม่สามารถปีนได้ มันติดราวตากผ้าด้วย เราก็เห็นว่าไม่ควรปีน เพราะข้างล่างมันเป็นเหล็กแหลม อาจจะตกลงไปแล้วโดนเสียบได้
เดินลงไปที่เคาท์เตอร์ กะว่าจะไปเอากุญแจสำรองก็ดันล็อกตู้ใส่กุญแจไว้อีก
เค้าโทรหาเพื่อนอีก เพื่อนอยู่พันทิป ป้าาาาดดดด จะขี่รถไปดีมั้ย บ่ายสอง!
โอเค เรากับเค้าก็เดินกลับมา กะว่ามาลองปีนอีกรอบ
ดูท่าหน่วยก้านเค้าจะไม่ไหว เราเลยปีนซะเลย ปีนแบบนิ่ง ๆ แว้บบ ข้ามมาอีกฝั่งได้แล้ว เราเก่ง hahaha เราก็ปีนเข้าระเบียงห้องเค้าแล้วก็สามารถเข้าไปเปิดประตูได้ เอ่ซซซซซ Mission Complete! เป็นอันจบเรื่องราวด้วยประการละฉะนี้

ย้อนกลับไปตอนปี 1 อยู่หอ 7 อาบน้ำกับเพื่อน เสร็จแล้ว อ่าว....ไม่มีใครเอากุญแจห้องออกมา และก็ดึกแล้วด้วย ไม่สามารถยืมกุญแจได้ ดีว่าเราเอาเสื้อผ้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำแล้ว เพื่อนเราใส่ผ้าเช็ดตัว ปัดธ่อ! เราก็ต้องไปเคาะห้องข้าง ๆ เพื่อจะปีนระเบียง ระเบียงหอ 7 เสียวมากขอบอก ต้องขึ้นไปบนระเบียงแล้วปีนฝาที่กั้นอยู่ คุณคนอ่านอาจจะนึกภาพไม่ออก แต่ว่ามันเสียวก็ละกัน ยิ่งกว่าที่ปีนวันนี้อีก แต่ในเมื่อมันต้องปีน ก็ปีน

ปล. รู้สึกดีได้ทำตัวเป็นประโยชน์ ฉันเป็นคนมีค่า โอ... แสงมา ๆ ฉายข้างหลังหน่อย

หาอะไรหนุก ๆ ในชีวิตทำดีนะ

Wednesday, May 26, 2010

Helmet foam type 2 (last)

มาต่อเรื่องหมวกกันน็อคที่ซื้อจาก ebay ที่ item as not described
ด้วยความที่เราก็เป็นคนขายอีเบย์เหมือนกัน พอขายของแล้วส่งผิดหรือลูกค้าไม่พอใจ ไม่ว่าเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ เราก็จะให้ลูกค้าเก็บของไว้เลย เราจะ refund เงินให้ เพราะถึงเค้าส่งคืนมามันก็ไม่คุ้มอยู่ดี เสียเงินกันไปเสียเงินกันมา

เราเมลล์ไปหาหมวกกันน็อคอีกรอบ
Hi,
Do you want me send the helmet back to you?
if yes, i'll send it back to you. but you have to wait like 3 weeks
because i'll send it regular air-mail and i'll pay for shipping cost.
i know you lost profit for this item(because i'm a seller like you)
Thank you :)
 
เค้าก็เมลล์กลับมาว่า
The helmet is yours to keep. No worries.
เราก็เลยได้หมวกฟรีเลย ฮ่า ๆ เนี่ยแหละ ทำอะไรก็จริงใจต่อกัน เราใส่ใจเรื่องความรู้สึกมากกว่าเรื่องเงิน เงินมันหมุนไป เดี๋ยวมันก็หมุนมา เรามีความเชื่อแบบนี้

สบายใจหมวกกันน็อคไป เอาไปหาที่ขายต่อดีก่า กร๊ากกกก!!

Helmet foam type

พอดีวันนู้น สั่งซื้อของทางอีเบย์เป็นหมวกกันน็อค เค้าเขียนว่าโฟมที่รองในหมวกเป็นแบบ sxp แต่ส่งมาจริง ๆ เป็น 2 stage เราก็เฮ้ย เอาละวะทำไงดี
เค้าส่งมาแบบใช้ DHL อย่างเร็วเลย สมราคา $35 แทร็กได้ตลอดทาง จนท. DHL มาส่งถึงมือเลย


แต่ว่า item is not as described นี่สิ


ก็เมลล์ไปหาคนขาย
I just bought this item Pro Tec Skateboard Helmet แล้วก็ให้ url สินค้าไป
but you sent me the helmet with 2-stage foam. It's not SXP foam multi
impact technology.
 
so I want helmet with SXP foam, please help solve this problem.
Thank you 



คนขายตอบกลับมาว่า
Our apologies. We have issued you a full refund through Paypal due to the
error. 
 
Thank you.

 เราติดต่อคนขายทาง eBay message ไม่ได้ด้วย ไม่รู้เค้าไปทำยังไงให้ลิ้งค์นั้นมันเป็นแบบนั้น เอาเป็นว่าติดต่อผ่านอีเบย์ไม่ได้ ก็เมลล์ไปตรง ๆ ตอนแรกก็เสียว ๆ ว่า ถ้าเค้าไม่ตอบกลับก็นะ ....ซวยตรู แต่เค้าก็ตอบกลับ ถือว่าเป็นคนขายที่ดี

สรุป เราได้ full refund มา $50 กว่า ๆ


ลักษณะของโฟมกันกระแทกของหมวก protec จะมี 3 แบบค่ะอธิบายให้ฟังคร่าว ๆ เท่าที่ศึกษามา
1. sxp ได้มาตรฐาน เหมาะกับงานหนัก เล่นแรง ๆ สามารถรับแรงกระแทกได้หลายที ตัวโฟมมันแข็ง ๆ หน่อยเชื่อมติดกับหมวก(shell)เลย และมีแผ่นรองนุ่ม ๆ ให้ แต่ถ้าเลือกไซส์ไม่พอดีก็จะไม่เวิร์ค เพราะรูปทรงหมวกอยู่ที่ตัวโฟมเป็นหลัก ต้องเลือกไซส์หมวกให้พอดี โฟมมันถึงครอบหัวเราได้พอดี
2. eps ได้มาตรฐาน เหมือนโฟมหมวกกันน็อกทั่วไป รับแรงกระแทกได้ทีเดียว ถ้าเอาหมวกไปกระแทกมา 1 ที เค้าแนะนำให้ซื้อหมวกใหม่เลย
3. 2 stages เป็นแผ่นรอง 2 ชั้นหนา ๆ ถอดออกจากตัว shell หมวกได้ เป็นแบบเน้นนุ่มหัว แต่ไม่ได้มาตรฐาน แต่ก็ยังมีคนใส่(เค้าก็ยังผลิต เห่อ ๆ)เพราะว่าไม่ได้เน้นการเล่นที่รุนแรงมาก รับรูปทรงกับหัวได้ดี

ก่อนหน้านี้เรามีหมวกแบบ sxp foam เบอร์ M อยู่ แต่รู้สึกว่ามันใหญ่ไป ก็เลยอยากจะซื้อเบอร์ S
พอมาสั่งเบอร์ S ดันได้มาแบบ 2 stage อีก มันโคตรคับเลยอะ อยากจะไปหาที่ลองหมวกอยู่เหมือนกัน
ไม่รู้ว่ามันมีที่ไหนบ้างที่ขายหมวก protec
อยากลองรองเท้า heelys ด้วย 555 

ปล. แล้วจะทำยังไงกับหมวก 2 stage เบอร์ M นี้ดีละเนี่ย 

Sunday, May 23, 2010

ความสุขวันนี้

ขี่มอไซค์อยู่ ข้างหน้า เห็นคนข้ามถนน

เค้าไปซื้อของมาจะเอาเงินใส่กระเป๋า แล้วเงินมันก็ร่วงลงบนถนน 20 บาท

เราเห็นแล้ว!! เขียว ๆ 20 บาท เบรคจอดรถเลย วกรถกลับมา แหม๊ไอ่นี่ก็เดินเร็ว

ลงรถ ไปคว้า 20 บาท กลางถนน(ถนนในซอย ธ่อ!) บึ่งมอไซค์ตามเค้าไป

ไอ่คุณคนนี้ก็เดินเข้าไปในตึกแล้ว เราก็รีบตามไป

เพื่อจะเอาเงิน 20 บาทไปให้เค้า

เราก็ยื่นเงินให้เค้า "คุณทำเงินตกที่ถนน 20 บาทค่ะ" เค้าก็ขอบคุณเรา

เพื่อน ๆ เค้าก็ตะโกนมาว่า "ผมทำเงินตก 500" <--- เออนะ ยังจะมา... - -"

เฮ้อออออ...... รู้สึกดีจริง ๆ

ดูหนัง 90 บาท

เข้าประเด็นค่ะ

ดิฉันจ่ายเงิน 90 บาทเพื่อดูหนัง ในโรงหนัง ก็อยากจะดูหนัง

ดิฉันเบื่อพวกโฆษณาทั้งหลายแหล่ค่ะ ครึ่งชั่วโมงได้

มันเกินไปหน่อยมั้ย ให้เราดูในสิ่งที่เราไม่ได้อยากจะดู

สำหรับดิฉัน ตัวอย่างหนังยังพอโอเค เผื่อมีหนังน่าสนใจจะได้เล็งไว้ เผื่อจะได้มาดู

แต่!! ตัวอย่างหนังผีนี่ก็ไม่เอา หัวใจจะวาย.....แท๊น ๆๆๆๆ แท้นนนนน!!! ผีออกมา ต๊กใจหมดเลย ขอเอามือปิดตาก็ละกัน

แต่โฆษณาอื่น ๆ ที่ฉายด้วยเนี่ย ทุกวันนี้ก็ดูในทีวีจะแย่อยู่แล้ว แหม๊

อ่อ สรุปว่าไปดู Iron man 2 มาค่ะ ภาษาไทยในหนังเค้าเขียนว่า "ไอรอนแมน"

นี่ก็เป็นอีกประเด็น Iron อ่านว่า ไอร-เอิน คล้าย ๆ ออกเสียง I earn น่ะค่ะ

ฟังคำว่า ไอรอน แล้วมันเดียมหูจริง ๆ ให้ดิ้นตาย

ปล. เดี๋ยวนี้ดิฉันไม่ยืนแล้วค่ะ

Saturday, May 22, 2010

Mr.River like a guiding star

Yeah! as above Mr.River like a guiding star
ได้ดาวนำทางมาหนึ่งดวง

สรุปจากดวงดาวได้ว่า
ไม่หางานประจำทำ
จะทำแต่ ebay
และ สิ่งนั้น ที่เรียกว่า เราจะเรียกมันว่าอะไรดีนะ จิ๊วัย ใช่!! มันคือจิ๊วัย ok take that

นี่แหละชีวิตคนเรา
อีก 1 สัปดาห์จะเปิดเทอมแว้วววว ดั๊นต้องเตรียมมันนี่ 10,900 ไป เรียนทะบง เอ๊ย ลงทะเลียน เอ๊ย ลงทะเบียน เอ๊ย ถูกแล้ว!
ตลกจัง

ถ้าในชีวิตเราจริง ๆ มี guiding star ก็ดีสินะ จะได้รู้ว่าชีวิตควรจะเดินไปทางไหนดี

ชีวิตที่ว่างเกินไปก็ไม่สมดุล

ต้องหาความสมดุลให้ชีวิต เพิ่งไปยืมหนังมา ไปดูหนังก่อนนะ Miss March

ปล. เหมือนจะเริ่มได้ยินเสียงคอมมันดังแกร็ก ๆๆๆๆ อาจจะพังเร็ว ๆ นี้ ถ้าพังก็ซื้อใหม่ เตรียมใจก่อน

Friday, May 21, 2010

จัดการชีวิตตัวเองไม่ถูก

เบื่อเต็มทนละ กับการมีชีวิตแบบนี้
อยากมีชีวิตที่มีจุดหมาย
ชีวิตตอนนี้ ตายไปก็ช่างมัน หายไปจากโลกนี้ก็ช่างมัน

หิวข้าว แต่ไม่รู้จะกินอะไรดี
เบื่อ แต่ไม่รู้จะทำอะไรดี
ชักอยากจะร้องไห้ แต่ก็ไม่รู้จะร้องไปเพื่ออะไรดี

ทรมาน กับการอยู่เฉย ๆ

ไปช็อปปิ้งดีมั้ย ซื้ออะไรดี
ถอนเงินธนาคารมาซื้อแม่งให้หมดเลย

เริ่มจากสิ่งที่อยากได้
หมวกกันน็อค protec
รองเท้า heelys
ukulele ก็ซื้อไปแล้ว
เอาอะไรอีกดี

เดี๋ยวเย็นนี้ไปหาที่กินสเต็กราคาแพง ๆ กินให้ชุ่มชื่นดีมั้ย

คนเราถ้ารู้ว่าจะอยู่ไปเพื่ออะไร เขาจะสามารถทนได้กับอะไรก็ตาม บลา บลา บลา เอาเป็นว่าเราเข้าใจ จาก นิชเช่

Thursday, May 20, 2010

เรื่องอาหารการกิน

ก็ขอบคุณแฟน ๆ ที่ยังคิดถึงกัน เย้ยยยยยย...มีด้วยเหรอ
ไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน

ใช้ชีวิตคิดบวก
ไปในที่ที่อยากไป
กินในสิ่งที่อยากกิน
อยากกินสเต็กเนื้ออร่อย ๆ
เมื่อวานไปกินที่ sizzler ก็อร่อยดีขนาดสั่งแบบ well done ก็ยังนุ่มเลย มีที่ไหนดีกว่านี้มั้ย
ว่าจะไปลองอาหารอิตาเลียนแถว ๆ นิมมานต์ ก็คงมีสเต็กขาย
เงินเราส่วนใหญ่หมดไปกับการกิน
ของอร่อยก็มักจะแพง ทำไมเป็นอย่างนั้นก็ไม่รู้

ก็ไม่เป็นไร เงินมันหมุนไป เดี๋ยวมันก็หมุนมา แพงกว่านี้มีอีกม้ายยยยย จัดมา!

Tuesday, May 11, 2010

ทั้ง ๆ ครีมนวดผม

เมื่อคืน.....
อาบน้ำ........
ระหว่างการอาบน้ำอยู่นั้น......
จู่ ๆ น้ำก็ไม่ไหลซะงั้น!!
ขณะนั้นกำลังใส่ครีมนวดผม น้ำยังไม่ได้อาบ....
ฟันยังไม่ได้แปรง......
ยืนอยู่ในห้องน้ำ ร่างกายเปลือยเปล่า
รอ...
รอ....
รอ......
คิด...
คิด.....
คิด.......
อยากจะร้องไห้ แต่มันก็ร้องไม่ออก
ปวดขาจากการทำงาน iberry มาแล้ว เมื่อยก็เมื่อย ยังจะมาเจอน้ำไม่ไหลอีก
......
ผ่านไป 10 นาทีได้
......
ถึงเวลาอันสมควรแล้ว ต้องตัดสินใจ
คว้าผ้าเช็ดตัวมา เช็ดตัว เช็ดหัวมันทั้งยังงั้น
อย่างน้อยก็ยังดีที่เอาเสื้อผ้ามา ก็ใส่เสื้อผ้า เดินอ่อย ๆ กลับห้อง
ไม่รู้จะทำยังไงก็หัวที่เป็นครีมนวดผมอยู่ ตัวก็ยังลื่น ๆ ก็ช่างมัน
เอาน้ำกินไปแปรงฟัน
แล้วก็เอาผ้าเช็ดตัวปูหมอน
นอนมันทั้งยังงั้นแหละ
นี่แหละ ชีวิต.....อะไรที่มันจะพลาดได้ มันก็จะพลาดไปทางนั้นแหละ

วันนี้ทั้งวันก็ชิว ๆ
ตัดผม โอ้ว
วันนี้ได้โอกาส ตัดผมไปร้อยซาว ช่างตัดดีมาก ๆ ค่อย ๆ เล็ม เก็บรายละเอียด
สั้นได้ใจเลย
เปลี่ยนซีลยางเครื่อง oscar ให้เพื่อน
ส่งจดหมาย
ช่วงบ่ายก็อ่านหนังสือที่หอหมุด(หนังสืออ่านเล่น พัฒนาตัวเอง อีกแล้ว 555)

แล้วคนอย่างเรา จะทำอาชีพอะไรดีน้า...

Monday, May 10, 2010

Training at Iberry Day 3 (last)

วันนี้เทรนวันสุดท้าย
ที่จริงมีประชุมแหลบ แต่เลือกไป iberry
10 am - 7 pm เหมือนเดิม เสิร์ฟ เก็บโต๊ะ เช็ดโต๊ะ
วันนี้ไม่สบายมาก ขี้มูกย้อย ไม่ไหวจริง ๆ วันก่อนก็ฝนตก ฝันนี้ก็ฝนตก ลมแรงต้นไม้หักเลย ต้องไปเช็ดโต๊ะข้างนอกด้วย ใบไม้อะไรปลิวไปหมด
เดินเข้าเดินออกห้องแอร์ เหงื่อซึม ๆ รู้สึกไม่ดีเลย
เช็ดขี้มูกใส ๆ ทั้งวันเลย
เปรียบเทียบงานที่ iberry กับ starbucks ทำตาบัคส์ยังเหนื่อยน้อยกว่านี้เลย
ไม่ได้เดินเสิร์ฟ และยังอยู่ในที่สภาพอากาศคงที่ด้วย
ทำ 3 วัน วันละ 9 ชั่วโมง ชั่วโมงละ 25 บาท
ได้เงินทั้งหมด 675 บาท .... โอ่ย วันนี้เอาตังค์นี่ไปซื้อของที่ Tops ยังไม่พอเลย หมดไป 789 บาท
เนี่ย ชีวิตคนใช้แรงงาน ก็ดีนะ ได้เรียนรู้
มีคนนึงที่ทำงานด้วยกัน พรุ่งนี้ตารางงานเค้าต้องเสิร์ฟสิบโมงเช้าถึงสี่ทุ่ม .... เจ๊อยากตายยยยย....
เราคิดว่ามันมากเกินไป แล้วเค้าทำไหวได้ไงอะ มันคือ 12 ชั่วโมงเลยนะนั่น ไม่รู้ว่าที่นี่มี Over time ให้หรือเปล่า

คือว่าทำที่ตาบัคส์อะ 8 ชั่วโมง พัก 30 นาที
ทำที่ iberry 9 ชั่วโมง พักไม่มี มีแต่เปลี่ยนกันไปกินข้าว 15 นาทีได้มั้ง

ถ้าเค้าติดต่อมาให้ทำงานจริง ๆ เราจะต่อให้ทำงานลดเวลาลงหน่อย ถ้าไม่ลดเวลาแบบว่า ถ้าเสิร์ฟนะ ขอ 4-5 ชั่วโมงพอ ไม่งั้นก็ไม่ทำ จบกัน

ปล. สรุปว่าเค้ามีงบค่าอาหารให้ แต่เมื่อวานงบหมด ต้องออกเอง มีงี้ด้วย...
ปล2. ถ้ามีตังค์ขอมาเป็นลูกค้าดีกว่า อยากกินไอ่โทส ๆ นั่นน่ะ ทีรามิสุ ฯลฯ เหอ ๆ
ปล3. เนี่ยเหรอ เรียกว่าเทรนงาน...รึ...เอ๊ะ...ยังไง...โอ๊ะ

Sunday, May 9, 2010

Training at Iberry Day 2

โพสต์อันนี้ เป็นครั้งที่ 100 พอดี เฮ่ววววว!!!
เมื่อยขามากจริง ๆ ในวันแรก ต้องยอมรับ
หลับเมื่อคืน ตื่นมากลางดึกพบว่า ตัวเองเจ็บคอ
โอ...ล้าเหลือเกิน รู้สึกถึง tension
ความปวดเมื่อยมันแทรกอยู่ในทุกอณู แม้กระทั่งตอนนอน อากาศก็ร้อน
ลืมตาตื่นขึ้นมาเองตอนเช้า 6 โมง
....สิ่งแรกที่คิด ตรูจะไปทำงานดีมั้ยเนี่ย
เลื่อนเวลาตั้งปลุกไปเรื่อย ๆ ตื่นจริง ๆ 8 ครึ่ง
ความรู้สึกมันซึม ๆ ตึง ๆ ตรูกำลังทำอะไรของตรูอยู่เนี่ย
เริ่มอาหารเช้าด้วยเบอร์เกอร์หมูที่เซเว่น
นั่งกินอยู่บนมอไซค์จอดหน้าเซเว่น
ไปถึง ตอกบัตร....พบว่า นาฬิกาที่ตอกบัตร มันช้าไป 15 นาที วันนี้เลยตอกเข้าไป 9.50
เริ่มด้วยสิ่งที่เหมือนเมื่อวาน....เช็ดกระจก
เราก็เช็ด ๆ แค่ส่วนที่มีรอยเปื้อน
ซักพักลูกค้าก็มา
วันนี้ลูกค้าน้อยกว่าเมื่อวาน
เมื่อวานนี่ทุกอย่างมันลงไปที่ขาหมดเลย ขาหนักมาก วันนี้เมื่อยน้อยกว่าเมื่อวานหน่อยนึง

พี่โน้สอยู่ร้านด้วยวันนี้ และมาเห็นใส่ตอนที่เรากำลังยกไม้ถูพื้นข้ามเข้ามาในเคาท์เตอร์ พี่โน้สตีแขน บอกว่าทีหลังอย่าทำอย่างนี้....อะนะ เราก็บอกว่าจะจำไว้ค่ะ ซวยตรูเลย ก็คุณเอ็มมันยื่นไม้ถูพื้นมานี่หว่า...

ตอนเราไปเสิร์ฟ ลูกค้าส่วนใหญ่ก็จะหลบให้ ส่วนน้อยที่นั่งนิ่ง ๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันขวางทางน่ะค่ะ มีอยู่โต๊ะนึง เราจะไปเสิร์ฟ ไม่เห็นว่าทางไหนจะเข้าได้ ตรูก็เลยข้ามหน้าคุณลูกสาวเข้าไปก็ละกัน แล้วอยู่ ๆ คุณพ่อพูดขึ้นมาว่า "You block her way." ลูกสาว "ฮึ" ประมาณว่า คุณพ่อพูดว่าอะไรนะคะ บังเอิญเราโชว์พาวหน่อยเราก็เลยบอกว่า "ไม่เป็นไรค่ะ แขนขาว" เสิร์ฟเสร็จเดินมาจากโต๊ะนั้น เหมือนจะได้ยินเสียงคุยกันว่า โอ....พนักงานไอเบอร์รี่ ฟังภาษาอังกฤษรู้เรื่อง ขั้นเทพ <--- อันนี้เราโม้เอง 555

เหนื่อยจริง ๆ ทำงานใช้แรงงาน แต่อีกหน่อยถ้าชินคงไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่มั้ง

ปล. ไอติมสวยงาม แต่หลังบาร์นี่ไม่อยากจะเซ่ด มันก็ไม่ได้ทำสะอาดอะไรเท่าไหร่หรอกนะ แต่ก็ไม่เป็นไร เราเป็นคนแข็งแรง มีภูมิต้านทานอยู่แล้ว ก็เหมือนถ้าได้ไปทำงานร้านอาหาร อยู่หลังครัว ก็ไม่อยากจะเซ่ดเหมือนกัน 555
ปล2. ไอติมที่ iberry รสที่เป็นรสผลไม้อะ เราว่าอร่อยหมดเลย มันเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ ดี ขอบอกว่าเหมื๊อนเหมือน เช่น ส้ม ก็เหมือนกำลังกินส้มปั่นอยู่เลย มะม่วงพริกเกลือ ก็เหมือนกินมะม่วงพริกเกลือเลย เออ ต้องไปลอง ลูกละ 49 ก่อนเน้อว มีตังค์ก็กินไป
ปล3. เก็บตังค์ได้ร้อยนึง แต่ก็เอาไปให้ที่เคาท์เตอร์ สงสัยจะเสร็จโจร เป็นทิปแหงม ๆ
ปล4. ลูกค้าลืมโดนัทของมิสเตอร์โดนัทไว้ถุงนึง เราก็เอาไปให้ที่เคาท์เตอร์ ก็คงจะเสร็จโจรเช่นกัน
ปล5. ลูกค้าคนนึงบอกว่า พนักงานที่นี่หน้าตาเหมือน ๆ กันหมด เราก็คิดในใจว่าลูกค้าที่นี่ก็หน้าตาเหมือน ๆ กันหมดเช่นกัน โดยเฉพาะพวกผู้หญิง กรีดตา หน้าขาว ปากแดง แอ๊บแบ๊ว ๆ น่ะ อ่อ บางคนดัดฟันด้วย มันดูเหมือน ๆ กันไปหมดเลย
ปล6. สรุปว่าเมื่อวานน่ะ ชื่อฝัน ไม่ใช่ขวัญ โว้ย ใครถูกวะเนี่ย! ตรูละงง ยังงง
ปล7. สรุปว่าไม่เลี้ยงข้าวกลางวันนี่หว่า ต้องสั่งพวกตามสั่งมากินเอง วันนี้พะแนง+ไข่เจียว 30 บาทเลยเจ้า โอเค ก๊อทอิท

บางทีมีคนมีตังค์มาซื้อไอติม หมดไปเป็นพัน สองพัน คือคุณซื้อ iberry ได้ 10 ด้วย แต่คุณซื้อป่าตันได้ 10 ถังอะค่ะ คิดดู แต่ป่าตันก็ไม่เหมือนไอเบอร์รี่อยู่ดี แต่ละคนก็มีจุดขายกันไป

คือว่าไอติมขายดี ยังกะแจกฟรีแน่ะ 555

Saturday, May 8, 2010

Training at Iberry Day 1

สำหรับวันนี้คงต้องบอกว่า "เหงื่อโทรมกาย ในห้องแอร์"
คือว่าตอนที่เป็นลูกค้าเดินเข้าไป แหม๊ แอร์เย็นจัง พอตอนที่เป็นพนักงาน แม๊ม แอร์ไม่เห็นเย็นเลยฟะ

งานหลักวันนี้ เสิร์ฟ+เก็บโต๊ะ
คุณอุนนัด 10 โมง เราคิดว่าเค้าคงโดนล้อว่าอุนจิไปหลายที เห่อ ๆ
เจอคนแรกพี่นวล สิ่งที่เค้าพร่ำบอกคือ อย่าเหยิม OK got it

ตอกบัตร 9.58
งานแรก เช็ดกระจก โอ...แขนล้าแต่เช้า ร้านเค้ากระจกเยอะ เหงื่อซึมไปเลยทีเดียวเชียว
เจอโน้สด้วย วันนี้ เค้าอยู่ทั้งวันเลย
เจอคนที่ทำงานอีกคนชื่อขวัญ แต่เราได้ยินเป็นฝัน เราก็ถามเค้าว่าชื่ออะไรนะ ฝันหรือขวัญ เค้าบอกเราว่าชื่อฝัน พี่โน้สบอก"ขวัญ" เออ....ตรูเริ่มเข้าใจละ ขวัญก็ขวัญ เค้าอาจจะพูดคำว่าขวัญไม่ชัด แม่น้อ..ตั้งชื่อ - -"
ได้เจอหลาย ๆ คน แต่ขี้เกียจเมาท์

วันนี้ฝนตกด้วย ต้องไปเช็ดโต๊ะข้างนอก
พอลูกค้าลุก ก็ต้องรีบไปเคลียร์โต๊ะ

อาหารกลางวัน พี่โน้สซื้อก๋วยเตี๋ยวมา ก็กินก๋วยเตี๋ยวกัน
แต่ว่า ไม่ได้มีเวลาพักเป็นกิจจะลักษณะ คือว่าเปลี่ยนกันไปกินข้าว อ้าวเฮ้ย งี้ตรูต้องทำตัว active ตรูก็ต้องรีบกินข้าวดิวะ อะนะ ก็รีบกินไป

สิ่งที่ค้นพบวันนี้
mean ของหน้าตาลูกค้าร้านนี้ดีมาก แต่ละคนแต่งตัวเหมือนหลุดมาจากกรุงเทพฯ 555 ก็งี้แหละกลุ่มลูกค้าเค้า
95% ของลูกค้า ต้องถ่ายรูป อย่างน้อยต้องจกมือถือออกมา อย่างมากก็ DSLR ไปเลย แหม๊
โอ คนมีอายุก็มากินนะ แต่ดูลักษณะแล้วป้อเลี้ยงแม่เลี้ยงทั้งนั้น อะนะ ก็จัดไป
ดิฉันสับสนกับรสไอติมมากเลยค่ะ ลูกค้าถาม อันนี้อะไร ไม่รู้ค่ะ แต่คอนเฟิร์มว่ารสมะม่วงพริกเกลือนั้น ของเค้าดีจริง ขายดีด้วย
หอยทากเยอะ หน้าฝนต้องเยอะกว่านี้แน่ .... จะไหวมั้ยเนี่ยเรา
พื้นที่การทำงานยังไม่ค่อยดี พนักงานเบียด ๆ กัน ตรูไม่มีที่จะยืน รวมไปถึงการวางของ การจัดพื้นที่การทำงานต่าง ๆ ความสะอาด ข้อนี้ ยังไม่ค่อยดี
วันนี้มีคนเอาน้ำให้กินด้วย ชื่ออะไรนะ จำไม่ได้ละง่ะ
พนักงานหญิงเกือบทุกคนเขียนตา วันนี้เราก็เขียนตา พรุ่งนี้ไม่เขียนละ เดี๋ยวซ้ำ 555
ปวดขามาก ไม่ได้ยืนนาน ๆ อย่างนี้มานานแล้ว แต่จากประสบการณ์ซัก 2-3 วันมันก็จะชิน
มีแต่คนเรียกพี่ เราคิดว่าร้านนี้บริการกันแบบพี่น้องน่ะ พี่นั่น น้องนี่ อะไรงี้ ถึงตรูจะอายุเยอะ แต่ตรูก็หน้าเด็กนะเฟ้ย
พนักงานบางคน+ลูกค้าบางคน ทำนมหก ว้าวว O_O! แล้วจะใส่เสื้อคอกว้างทำม้ายยยย...ก้ม ๆ เงิย ๆ ว้าวว!!
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ให้เป็น Full time ไม่รอดแน่เรา ไม่รู้ทำงานกี่วัน/สัปดาห์ พอถึงเวลาก็รู้ เค้ามีสิทธิ์ประเมินว่าจะจ้างเราหรือเปล่า เราก็มีสิทธิ์ประเมินว่าเราจะทำงานกับเค้าดีมั้ยน้อ...
เฮ้อ....นี่ไงประเทศเรา ทำไมต้องจบอย่างน้อยป.ตรี

Friday, May 7, 2010

iberry เรียกไป train

และแล้วเค้าก็โทรมา...ตามที่เราดูดไว้
เลิกดูดมาสองวันละ แต่อย่างไรก็ตาม มันก็มา
สมัครงานที่อื่นไว้ แต่ไม่ได้ใส่ใจนึกถึงนะ แต่ไอเบอรรี่นี่นอกจากนึกถึงแล้ว เขียนถึงแล้ว เมื่อวานจู่โจมไปที่ร้าน ไปถามเลยว่าได้พนักงานครบหรือยัง และไปกินทีรามิสุมาด้วย 50 บาทก่อนเน้อ

วันนี้กะว่าจะไปตัดผมซะหน่อยแบบ Natalie Portman เลย เล็งไว้แล้วนะ
วันก่อนเอารถไปเฉี่ยวชนชาวบ้านมา ช่วงนี้เหม่อลอย ขาดสติ
ก็ดีได้ทดสอบว่าหมวกกันน็อคก็ยังอยู่ที่หัวเรา แต่รถเราก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว..นี่แหละหนอ ทุกสิ่งมันไม่เที่ยง
เมื่อเช้า iberry โทรมา บอกว่าให้ไปเทรนพรุ่งนี้ สิบโมงถึงทุ่ม
โว่ววววว ไม่ไปตัดผมก็ได้
ต้องสร้างความประทับใจแรกพบซะก่อน และจากนั้นค่อยเผยธาตุแท้ 55
เตรียมตัวเตรียมใจละ เดี๋ยวจะศึกษาเมนู อะไรต่าง ๆ นานา
หวังว่า iberry จะเวิร์คกับเรา

Tuesday, May 4, 2010

First Impression

วันนี้อ่านหนังสือ
First Impression
คนอื่นคิดว่าเราเป็นยังไง ในตอนแรกที่เจอ
อยากให้คนอื่นประทับใจ 555

นั่งอ่านหนังสือที่หอหมุด
ก็เลยลองวิชา
สมมุติฐานก็คือ เราจะให้ความไว้วางใจคนแปลกหน้าก่อน แล้วคนแปลกหน้าก็จะให้ความไว้วางใจเราตอบกลับ
เราปวดฉี่ จะไปเข้าห้องน้ำ ทุกทีจะต้องเก็บของใส่กระเป๋าให้หมด แล้วแบกไปเข้าห้องน้ำ เพราะเคยมือถือหายที่หอหมุดมาแล้วไม่อยากให้มันซ้ำรอยอีก
ครั้งนี้ลองใหม่
พูดกับคนข้าง ๆ ว่า
"โทษนะคะ ไปเข้าห้องน้ำแป๊บนึง ช่วยดูกระเป๋าให้ด้วยนะคะ" ยิ้มให้ 1 ที แล้วก็ไป
และเราก็คิดว่า ถ้าเค้าจะไปเข้าห้องน้ำ เค้าต้องฝากให้เราดูของเค้าเหมือนกันแน่เลย
.....
........
............
โป๊ะเชะ!!
ตามแผนจริง ๆ ด้วย
เค้าจะไปเข้าห้องน้ำ ให้เราเฝ้าคอมให้ โอ..... แผนการสร้างความประทับใจ สำเร็จจริง ๆ
หนังสือมีประมาณ 300 หน้า วันนี้เก็บไป 100 กว่าละ คาดว่าคงจะจบในอีก 2 วัน

คุณคอยดู ผมจะทำให้คุณประทับใจตราตรึงคุณตราบนานเท่านาน

ปล. iberry โทรมาได้แล้ว....

Monday, May 3, 2010

Change

ชีวิตคนเรา ต้องพบเจอการเปลี่ยนแปลงทุกวัน
และวันนี้ก็เช่นกัน
ตื่นเช้า
เยี่ยมโน้ต&ยศ
ไปอี้เหวิน หยกเล็ก ฮิลล์คอฟ ซื้อของไปส่งอีเบย์
ช่วงบ่าย ติดแหง็กเล่นเน็ตอีกแล้ว ก็หาทางออกจากตรงนี้
ไปหาอะไรกินซักบ่ายสองได้
กินไก่ย่างห้าดาว
ไปหอหมุด
ชอบจริง ๆ หอหมุด ชื่อเต็ม ๆ ว่า สำนักหอสมุด
เป็นสถานที่ที่กว้างแต่มีมุมให้เราซ่อนตัวได้
แอร์เย็นแต่บรรยากาศอบอุ่น
หนังสือหลากหลายดี ชอบอะ ช่วงนี้ชอบไปแถว ๆ เลข 160 แนว ๆ จิตวิทยา พัฒนาตนเอง อะไรเทือกนั้น

อจนท.ทวิตเตอร์มาเมื่อวานว่า "น่าสนใจทีเดียว"
วันนี้โซเซมาซบอกอจนท. <-- ก่อนอ่าน แบ่งวรรคดี ๆ
มีความเชื่อมั่นอยู่ลึก ๆ ว่าจะผ่านตรงนี้ไปได้กับอจนท. แต่ไม่รู้ว่าท่าไหนนะ
แต่มันต้องผ่านได้สิ เราทำให้มันผ่าน มันก็ต้องผ่านดิ
หลังจากนั้นค่อยว่ากัน

iberry ควรจะโทรหาเราได้แล้วนะ

น้ำไม่ไหล แต่ก็ยังดีที่ยังมีที่น้ำไหล น้ำแห้งจริง ๆ





กินราเม็งแห้งเป็นอาหารเย็น คล้าย ๆ ผัดฉ่าเลยอะ

ปล. วันนี้ลืมโทรหาอจสบ.เลยอะ

Sunday, May 2, 2010

Ramen Man

วันนี้ตอนเย็น ไปกินราเม็ง
สบตาคนขายตั้งแต่จอดรถเลย
ราเม็งเย็นทรงเครื่อง ไม่ใส่วาซาบิกับมะเขือเทศ....เหมือนเดิม

เขาชื่อว่า conserve
เขาอายุ 24 ปี
เขาชอบทำอาหาร
เขาเป็นเจ้าของร้านราเม็ง
เขาเรียนมหาลัยชีวิต
เขาช่างดูขยัน แบบลุย ๆ

เราซึ่ง เรียนโท....
ไม่เคยทำงานเป็นชิ้นเป็นอัน
what a shame of me

นี่แหละคนเรา ชอบเปรียบเทียบไปซะหมด
เปรียบตัวเองกับคนอื่น เปรียบตัวเองกับตัวเองในอดีต
คำคมวันนี้
"เมื่อมีการเปรียบเทียบ จึงมีการพัฒนาตนเอง"

I've met psychiatrist episode 2

วันนี้ตื่นเช้า 7.30น.
พ่อเป็นห่วงมากเรื่องการใช้เวลาของชีวิต นอนและตื่นเพื่อพ่อ
ต้องนอนตอนกลางคืนและตื่นตอนกลางวันให้ได้
พ่อแม่น้องมาเยี่ยม
กินข้าวมันไก่ เป็นอาหารกลางวัน เพิ่มคอเรสเตอรอลในเลือดซะหน่อย
ไปหาหมอ อ่า วันเสาร์อาทิตย์ หมอเปิดเก้าถึงเที่ยงแล้วก็บ่ายสองถึงสี่โมง(วันธรรมดาเปิดสี่ครึ่งถึงทุ่มครึ่ง) ก็เลยต้องไปเดินเล่นฆ่าเวลา
ท่าน war บอกว่า ฆ่าเวลาบาปกว่าฆ่าคน แต่ก็ต้องไปฆ่าเวลาอยู่ดี
ไปเดินเล่นนิยมพานิชหรือสหพานิชอะไรนี่แหละ ดูมอไซค์ให้น้อง
KSR ซักคันน่าจะดี เหอ ๆ ดูเครื่องใช้ไฟฟ้าอื่น ๆ ไปด้วย ทีวี เครื่องซักผ้า ตู้เย็น
ดูเฉย ๆ โอ มีกล้องโซนี่รุ่นใหม่ออกมา บอกว่ากันน้ำได้ด้วย ถึงขนาดเอาไปแช่น้ำให้ดูเลยทีเดียวเชียว
เราคาใจก็กะจะหยิบออกมาดู งมลงไปในน้ำเลยนะ อ่าวมันทากาวยึดไปหมดเลย ไม่แน่ใจว่าเป็นกล้องจริงกล้องปลอม แต่ดูอีกที เย้ยยยยย มีปลาทองด้วย แม๊ง เอากล้องไปไว้ในตู้ปลา ตรูก็กำลังงมตู้ปลาเค้า รีบเอามือออกเลยทันนี้ น้องถามว่าน้ำมันเค็มมั้ย 555

พบจิตแพทย์
ข้อสรุปวันนี้
1. ไปตามหาอาจารย์ ที่สามารถทำโปรเจคกิ๊กก๊อกกับเราได้
เราจะทำโปรเจคนี้ เพื่อให้เรียนจบ และไม่ต้องซ่ายทุน มีอจ.อยู่ในดวงใจละนะ แต่ไม่รู้ว่าอาจารย์คนนี้จะเอาด้วยป่าว
2. ควรซื้อขนมให้อาจารย์ด้วย เป็นมารยาทของไทย เราบอกว่าไม่รู้จะซื้ออะไร ซื้อเลย์ไปให้อาจารย์กินเหรอ หมอและแม่บอกว่า ม้ายช้ายยย ต้องเป็นขนมผู้ใหญ่ ข้าวแต๋นน่าจะดี เห่อ ๆ
โอ...ต้องรู้จักเข้าหาผู้ใหญ่ ไปเลี้ยงลูกให้ ไปรับส่งลูกให้ ไปรดน้ำต้นไม้ ถูบ้าน ฯลฯ โอ....

ก็ประมาณนั้น
หมอบอกว่ามีหมออีกคนนึง สนใจทางคอมและทางชีว อาจจะช่วยเราได้ ถ้ายังไงก็คุยกันอีกที โอเค รับไว้พิจารณา
พ่อบอกว่าไปเรียนวุฒิครูด้วยก็ได้ ที่ฟาร์อะ เปิดสอน
หรือไปเป็นดีเทลยาก็ได้ ได้เงินเยอะดี เราคิดว่างานขาย เราไม่ชอบนะ แต่ก็รับไว้พิจารณาก็ละกัน

วันนี้ได้เปลี่ยนมุมมอง
เมื่อก่อนคิดว่า ยอมจ่าย 6xx,xxx เพื่อให้หลุดจากตรงนี้
ตอนนี้คิดว่าต้องทำเพื่อที่จะไม่ต้องจ่าย 6xx,xxx โอกาสอยู่ในมือเราแล้ว
ขอพลังจากจักรวาลด้วย!!!

ฝัน:กลับไปตอนมัธยม

เมื่อคืนพยายามเข้านอนเร็ว
กลิ้งไปกลิ้งมาหลายตลบ ไม่หลับ
ตื่นมากลางคืน ได้ยินเสียงฝนตก คิดในใจ เออดี อากาศจะได้เย็น ๆ
หลับไปอีก
นาฬิกาปลุกตอนเช้า ไม่รู้ตัว
ตื่นเองตอน 7.30น.
ก่อนตื่น ฝันว่า ตัวเองได้กลับไปที่โรงเรียนสมัยมัธยม ใส่ชุดนักเรียนด้วย ม.ปลาย
และได้ส่องกระจก พบว่า โห...ขาใหญ่ว่ะ แล้วก็ มีแผลยุงกัดที่ขา เป็นรอยดำ ๆ
มันเหมือนเป็นช่วงเช้าที่ต้องไปเข้าแถว แต่บรรยากาศมันก็มืด ๆ นะ มีไฟสปอร์ตไลท์ส้ม ๆ บ้าง
แล้วแต่ในฝันก็รู้นะ ว่าไม่ได้อยู่มัธยมแล้ว เจอเพื่อน ๆ ด้วย ที่ไม่ได้เจอกันนาน เพื่อน ๆ ก็ใส่ชุดนักเรียน
ต้องวิ่งไปเข้าแถว อ่าว แล้วจะไปเข้าแถวม.อะไรดี
นักเรียนเยอะมาก มีรด.ด้วย แต่แต่งตัวเหมือนทหารเลย ชุดแบบทะเลทรายอะ สีแนว ๆ นั้น
วิ่งฝ่าไป กะว่าไปแถวม.6 วิ่งไปในสุดเลย กว่าจะถึงม.6
เจอเพื่อนอีกหลายคน เราก็เข้าแถวมั่ว ๆ ไป แถวเบียดกันมาก แล้วต้องรีบนั่งลงด้วย ไม่รู้ทำไม กระทบกระแทกชนกันบ้าง สุดท้ายก็ได้นั่งลง
แล้วเราก็ลืมตา ตื่น!!
พบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้อง คนเดียว....โอ เพื่อน ๆ หายวับไปกับความฝัน สติมา กลับมาสู่โลกแห่งความจริง
ฝันนี้บ่งบอกได้ว่าจิตใต้สำนึกเราเป็นยังไงเนี่ย คุณฟรอยด์ ช่วยวิเคราะห์หน่อย

Saturday, May 1, 2010

Hit the bed early

พ่อบอกว่า
วันนี้ ต้องนอนเร็ว ๆ
ห้ามเล่นเน็ตตอนกลางคืน

วันนี้เริ่มชีวิตตอน 10 ครึ่ง กินข้าวมันไก่ทอด
ไปซื้อของที่ขายอีเบย์ได้ แปร่วววว ร้านปิด วันแรงงาน!!
โอเค พรุ่งนี้หรือไม่ก็วันจันทร์ไปอีก
พรุ่งนี้ไปหาหมออีก ไม่รู้จะไปทำไม ไม่มีอะไรคุยกับหมอง่ะ
มันเบื่อ ๆ ยังหาจุดหมายในชีวิตไม่เจอ
มีความมั่นใจลึก ๆ ว่า iberry ต้องเลือกเรา โอม....มะลุกกุ๊กกุ๋ย ๆ

เราจะมีเงิน ซะยิ่งกว่าเพียงพอ สามารถจ่ายอะไรก็ได้ ที่อยากได้
เงินหมุนไป ก็ต้องหมุนมา ยิ่งกว่า ๆ ที่หมุนไป

คิดบวก+++

ค้าขายทางเน็ต

ผ่านมาก็เยอะ เจ็บมาก็เยอะ
จริง ๆ ก็ไม่เยอะเท่าไหร่
กะว่าจะเอาดีทางค้าขายทางเน็ต
อะไรที่ไม่เสียตังค์ก่อนก็ลองทำดู
อะไรที่ต้องเสียตังค์ทำ ก็ลองทำเหมือนกัน

ทำอะไร ถ้าทำเองได้ก็ดี อย่าไปหวังกับเพื่อน ๆ เลย ถ้าแรงมันมาจากเราเอง เกิดปัญหาขึ้น แรงที่จะแก้ปัญหาก็จะมาจากเราเช่นกัน เพื่อนเหรอ หาย....

ไปสมัครสมาชิกแบบเสียตังค์รายปีไว้กับ weloveshopping.com 400 บาท จะหมดอายุตอน 18 กันยา 2553 นี้แล้ว คงไม่ต่ออายุละ ทำอะไรเป็นรายปี ถ้าไม่อดทนทำจริง ๆ ก็เสียดายตังค์

อยากจะขายของ แต่เพื่อนก็ไม่ไปช่วยดูแลแอคเค้าท์เลย เช่น อัพเดทสินค้า อะไรงี้ ไปหวังพึ่งคนอื่นก็งี้ คุณมรึงไม่ทำ กรูไม่ทำ เออ... แต่ว่าตังค์กรู...

ใครสนใจเครื่องเงิน ก็คลิกเข้าไปดูได้เลยนะ ก่อนที่ร้านเราจะหมดอายุ Silver Mania
รายละเอียดก็อยู่ในนั้นหมดละ อ่านหน่อยละกันนะ

โปรโมตบ้าง อะไรบ้าง

บางทีมีอารมณ์ก็จะไปขายใน shopping.co.th นะ แต่ว่าไม่ค่อยมีคนซื้ออะ ระบบการจ่ายเงินที่ประเทศเรา ยังเสียค่าธรรมเนียมแพงอยู่ คือว่าจะซื้อสินค้า สมมุติว่าได้ราคา 10 บาท แต่ว่าโอนตังค์ให้กันอีก เสียอีก 10 บาท โอ... อย่างนี้ก็ไม่ดี ไม่น่าซื้อ

อยากให้ยกเลิกธรรมเนียมโอนเงินไปเลยจะได้มั้ย ประเทศนี้ สินค้าราคาต่ำ ๆ ไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด
ออ....คนประเทศเราด้วย มันอยู่ที่คนขาย ขี้โกง ทำให้ลูกค้าไม่ไว้ใจซื้อสินค้าที่ยังไม่ได้เห็นตัวสินค้าเป็น ๆ น่ะ คนรุ่นพ่อเรา ก็ชอบไปเดินดูสินค้า ตามห้างร้านอะไรงี้ แล้วก็ถูกใจก็ซื้อเลย ลองเลย ไม่ค่อยนิยม กลัวโดนโกง

เราบอกพ่อว่าใช้ online banking พ่อก็ยังบอกให้ระวังนู่นนี่นั่น
เราบอกพ่อว่าเนี่ยจ่ายเงินค่ามือถือรายเดือน ก็จ่ายผ่านมือถือนี่แหละ มีโปรแกรมของธนาคารมาลง ไม่ต้องไปเค้าเตอร์จ่ายเงินอะไร พ่อก็ยังไม่ค่อยไว้ใจ

เราก็ใช้ของเราต่อไป เราคิดว่าเรื่องพวกนี้ ถ้าฉลาดหน่อย ก็ไม่ถูกหลอกแล้วแหละ คิดแบบเป็นเหตุผล อันไหนเชื่อได้เชื่อไม่ได้ รอบคอบหน่อย มันจะทำให้เราสะดวกขึ้นเยอะเลย

สุดท้าย อย่าลืมซิลเวอร์มาเนีย.....

Life for iberry

ตื่น 10 ครึ่ง
ไร้จุดหมาย
โทรหาอ.จะเอา reference อ.บอกว่ายังไม่เสร็จ
จริง ๆ แล้ว ....จะสมัครไป audubon ดีมั้ย.... ไก๋ก็ไม่ไปแล้ว
จริง ๆ แล้วเราอยากไป audubon จริง ๆ เหรอ ไปทำไม ทำไมต้องไป สมควรไปป่าว
ครุ่นคิดถึง iberry มาสองสามวัน
หมัก ไม่หมัก หมัก ไม่หมัก
วันนี้เอาซักที ไปสมัครงาน iberry
รู้สึกดีกับพนักงานนะ
รู้สึกว่าเค้าอยากรับเราเข้าทำงานด้วย
เราบอกว่าว่างหลังจาก 4 พ.ค. จริง ๆ แล้วว่างตลอดแหละ แต่ไม่มั่นใจ อยากเล่นตัว
แต่เห็นท่าทีเค้าแล้วอยากจะเริ่มงานพรุ่งนี้เลย ห้าห้า
แล้วก็ไปกินขนมพี่ต๊อบด้วยแบงค์ 100 บาทสุดท้ายในกระเป๋า
เรามีความเชื่อว่า เงินมันหมุนไป เดี๋ยวมันก็หมุนมา
ทาร์ตไข่แดง อร่อย ทาร์ตไข่ขาว ก็ดี
อยากนั่งอ่านหนังสือ
ตัดสินใจไปหอสมุด
นั่งตรงไหนก็ไม่ดี พอมาจากข้างนอกแล้วมานั่งเลยอะ เหงื่อมันออกตูด นั่งไม่สบาย
ไปกินข้าว
โอ...เจอคนน่ารักที่โรงอาหาร แต่ก็ได้แต่มองแว้บ ๆ และส่งกระแสจิตหาเค้า ผ่านไป
โอ...เมื่อวานก็เจอคนหน้าตาประมาณนี้ สงสัยจะชอบหน้าตาประมาณนี้ ก็เลยดึงดูดคนหน้าตาประมาณนี้ ฮ่า ๆ
เก้าอี้มันก็ออกแนวยุบหน่อย ๆ รู้สึกว่านั่งแล้วไม่รับกับหลังเท่าไหร่
นั่งอยู่ได้ไม่นาน ก็ออกมา กลับหอ
นอน นอน นอน
ตื่นทุ่ม
ชีวิตวันนี้ไม่มีอะไรเป็นแก่นสารเท่าไหร่
ดีว่ายังได้ไปสมัคร iberry ให้ดูว่ามีสาระบ้าง
ปล.ส่งใบอยู่หอแล้วว่าอยู่หอต่อ
ปล2 มีคนมา dispute paypal โอเค $17 กว่า ไม่ว่าจะไม่พอใจด้วยเหตุผลอะไร เราคืนเงินทันที
ง่าย ๆ เนี่ยแหละ การบริการลูกค้าของเรา ซื้อง่าย ๆ ก็คืนเงินง่าย ๆ เหมือนกัน อยากให้ลูกค้าได้ของที่รู้สึกว่าเค้าพอใจจริง ๆ ที่จะจ่าย ส่วนของที่บอกว่า item as not describe เดี๋ยวเราต้องไปเคลียร์กับดรอปชิปก่อน ถ้าของที่เราขายเอง เราก็จะพิจารณาแล้วนะว่าขายราคานี้ อธิบายสินค้าตามความเป็นจริง ของก็ต้องมีคุณภาพผ่านมาตรฐานของเรา ลูกค้าก็คาดหวังสูงนะ ของถูก ๆ ก็คาดหวัง เนี่ยแหละฝรั่ง คนไทยไม่ค่อยอะไรเท่าไหร่นะ ก็ดูกันเป็นเรื่อง ๆ ไปละกัน เอวัง เข้าใจใช่มั้ย
ปล2.1 แต่ถ้าเป็นของราคาสูง ๆ ก็คงต้องคิดอีกให้รัดกุม
ปล3 อยากรู้ว่าจะมีขาประจำอ่านบล็อกเรามั้ย เห่อ ๆ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เขียนอะไรที่เป็นสาระเท่าไหร่ เขียนไปทางบันทึกประจำวันมากกว่า

Stock Images

My latest images for sale at Shutterstock:

My most popular images for sale at Shutterstock: