ขอบคุณที่ฝนเว้นช่วง - Thank you for stop raining

Thank you rain for stop raining for a while.

It was raining this evening. I didn't want to get wet.

I have waited but it was still raining.

I went in to Tesco. I had dinner, Kao Man Kai.

I came out. The rain has just stopped.

I took a moto to get back to my apartment.

Here I am.

For a while, it start raining again.

Thank you that I didn't get wet too much.

And this is English grammar for today.

I am practicing.

เรื่องเล่าบีทีเอส 1 - BTS story 1

ตอนเช้า เจอคู่แม่ลูก

คุณแม่น่าจะทำงานแบงค์กรุงเทพ

เดินเข้ามากับลูกชาย ไปที่เสา คุณแม่หันหน้าเข้าเสา คุณลูกหันหน้าเข้าหาแม่(หันหลังให้เสา)

แล้วก็เหมือนกับจะยืนหลับ เอาหัวพิงแขนแม่ไว้

อ้ออ๊อย คุณลูก

-----------------------------------

ตอนเย็น เจอเด็กฝรั่ง ขณะจอดที่สถานีหนึ่ง

เด็กก็พูดไปเรื่อย

Somebody's gonna fall. They gonna die. We have to save them bla bla bla

ฝรั่งอีกคนที่นั่งอยู่ก็ยิ้มเป็นจังหวะกับที่เด็กพูด

เราก็ดูฝรั่งอีกที

Found out my ex just got married

I feel weird. It's not like I want her back or want to be with her.

Just weird. And hope she is happy with her life.

ถ้าไม่ได้คนที่ต้องการก็ไม่เอาดีกว่า - deal or no deal

ทุกวันนี้ อยู่ด้วยตัวเองได้อยู่แล้ว

คนที่จะมาเป็นคู่ชีวิต ต้องเป็นคนแบบที่ลิสต์ไว้

ถ้าไม่ได้แบบนั้น ก็ไม่เอาดีกว่า

ไม่ได้อยากจะ needed ขนาดนั้น ถ้าไม่ได้ ก็ไม่เอา

เราอยากจะให้ใจคนที่สมควรได้จริง ๆ คนนั้นก็คงเหมือนกัน

คนหกพันล้านคน ต้องมีคนที่ใช่ เราก็รอคนนั้น คนนั้นก็รอเราเหมือนกัน

ถ้ามันจะ match ยังไงมันก็ match

เป็นคู่กัน ต้องส่งเสริมชีวิตกัน

รอปาฏิหาริย์ ให้จักรวาลส่งคนที่ใช่มา

Will somebody scoop my poop

Will somebody scoop my poop

กลับบ้านแพง - expensive cost of traveling

เนื่องในโอกาสหยุดยาว

เราซึ่งทำงานที่หยุดตามเวลาราชการ ก็จองตั๋วเครื่องบินกลับบ้าน

พ่อถามว่าเท่าไหร่ เราบอกว่าสองพัน

เที่ยวละสองพัน

เหมือนจะโดนว่าว่ามันแพง ให้จองล่วงหน้า บลา ๆๆๆๆ

เห่อ....

เมื่อไหร่เราจะก้าวข้ามเรื่องเงินไปได้ซักที

วันที่เราพูดกันว่า เรามาเพราะเราจะมาเวลานี้ ไม่ใช่เราเลือกการเดินทางเวลานี้เพราะว่ามันถูกที่สุด

วันที่เราพูดกันว่าเราจะเดินทางโดยเครื่องบิน เราจะเดินทางโดยรถทัวร์ หรืออื่น ๆ ก็เพราะเราอยากเดินทางโดยวิธีนั้น ไม่ใช่เพราะว่ามันถูกที่สุด

มันต้องมีวันนั้น วันที่เราจะตัดสินใจเลือกอะไรซักอย่างจากความพึงพอใจ ไม่ใช่จากราคา

ความเฉย ๆ - no feeling

ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ที่ห้องพักแห่งหนึ่งในกรุงเทพ

เมื่อวานพึ่งจ่ายค่าเช่าไป 5900 ค่าไฟ 1080 ค่าน้ำ 200 นี่มันแพงที่สุดที่จ่ายค่าเช่ามานะ

มาทำงานกรุงเทพ มาเป็นนักวิชาการ

ออกห้อง นั่งมอไซค์รับจ้าง ไปบีทีเอส เดิน นั่งทำงาน 8.30-16.30 เดิน บีทีเอส มอไซค์รับจ้าง ห้อง

ชีวิตคืออะไรเนี่ย

งานก็ไม่สนุกเท่าไหร่ หรือว่าเราเรื่องมากอีก

มาทำงานได้หนึ่งเดือนละ

มันก็อยู่ได้นะ ทำงานก็ทำได้นะ

คือชีวิตมันเรื่อย ๆ หมดเลย

เสาร์อาทิตย์กลับเชียงใหม่ไปซื้อของแม็คโคร เข้าร้านกาแฟ

บริหารร้านกาแฟทางไกล

รู้สึก disconnect รู้สึกไม่ belong to somewhere

รู้สึกตัวเองไม่สำคัญ

รู้สึกกลัวการแสดงความรู้สึก

เออแต่บางทีก็รู้สึกดี เช่น เดินออกบีทีเอสแล้วเห็นคนยืนอยู่เพื่อรอประตูปิด เหมือนเราออกมาจากความเบียดเสียดนั่นแหละ และเราก็บ๊ายบายให้พวกเขาเดินทางกันต่อไป

บางทีก็เหงา ขาดการสัมผัส อยากจะกอดใครแน่น ๆ แบบพันเกลียวเลยอะ

tonight i gonna hold you so close

คำถามคือ เรากำลังทำอะไรอยู่ เรากำลังจะไปไหน