ทำงานที่นี่วันสุดท้าย - last day to work

ก็ทำตัวตามปกติ

วันนี้ก็ผ่านไปอีกวัน ทำงานเต็มที่เหมือนเดิม

ได้เงินเดือนปิดท้าย หมื่นสอง

ต่อไปชีวิตจะเป็นยังไงนะ

สายตาที่มองเพื่อนร่วมงาน - look at co-workers

มองไปในแววตาของเขาเหล่านั้น

เขาเหล่านั้นกำลังทำงานให้คนคนหนึ่ง

คนที่ขายเวลา ขายแรง ให้คนคนหนึ่ง

ทำไมคนเรายอมทำเพื่อคนคนนึงได้ขนาดนี้

มันก็เป็นเรื่องของชีวิตอะนะ

มีเดินทางร่วมกัน ต่อไปก็แยกทางกัน และก็ไม่แน่ว่าอาจได้มาร่วมทางกันอีก

จงรักในชะตาชีวิตตัวเอง

การโทรมา - calling

บ่ายวันหนึ่ง

เพื่อนโทรมาเล่าโปรเจ็คให้ฟัง แล้วชวนไปทำ

แต่ต้องรอให้ถึงจุดที่ชัวร์ ๆ ก่อน ว่าจะได้ทำมั้ย

นี่อาจจะเป็นสิ่งที่จักรวาลนำพามาให้ก็ได้นะ

เราก็แค่วางใจ แล้วก็ใช้ชีวิตไปตามนั้น

ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเป็นยังไงต่อไป

ป่วย - sick

ไม่สบายมาตั้งแต่วันที่ 3 แล้ว

ชีวิตก็มีลำบากบ้าง

แต่เดี๋ยวมันก็ผ่านไป

พรื่ดดดดด...!

บอกไปแล้วว่าจะออก - said i'm quit

บอกไปแล้วว่าจะออกงานเมื่อวันที่ 1 ที่ผ่านมา

ในความคิดเรา ไม่ได้บอกไปเพราะอารมณ์อย่างเดียว หรือเหตุการณ์เดียว

หลาย ๆ อย่าง หลาย ๆ เหตุการณ์ที่ผ่านมา

มันถึงจุดอิ่มตัวละ ถ้ามันเป็นแบบนี้ต่อไป เราก็ไม่มีความสุข

ออกเร็วกว่านี้ก็คงเสียดายที่ไม่ได้เห็นร้านดำเนินต่อไป ออกช้ากว่านี้อาจจะเอาแต่ตัวมาทำงานไม่ได้เอาจิตวิญญาณมาด้วย

จากวันนี้จนถึงสิ้นเดือน เราก็จะทำงานอย่างดีที่สุดเท่าที่เราจะทำให้ได้

จะอาสาช่วยดีมั้ยน้อ... บางทีอาสาไปแล้วเค้าไม่ต้องการก็จะเป็นการทำงานแบบที่เค้าไม่ได้ขอให้ช่วยไป กลายเป็นผิดที่เราเสนอตัวอีก เอ้า ก็ว่ากันไป

ตอนแรกทำงานไม่หวังเงินเดือน

แต่พออยู่ ๆ ไปลองมาดูว่าเงินเดือนขนาดนี้เราอยู่ได้ไหม คำตอบคือไม่ได้

แล้วก็รู้สึกว่าทำงานเกินเงินเดือน(เราอาจจะคิดว่าตัวเองเก่ง หรือเป็นคนดีหรือทุ่มเทมากไป อาจจะพลาดที่ความคิดเราเองก็ได้นะ) เราอาจเอาใจให้มากไป แต่สิ่งที่ตอบแทนมามันไม่สมน้ำสมเนื้อ เราคงเฟล

ทัศนคติของเจ้านาย เขาบอกว่าเขาเชื่อว่าคนเราเปลี่ยนแปลงได้ แต่เขาเองก็ยังไม่ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองซักเท่าไหร่ อาจจะเปลี่ยนแบบช้า ๆ ก็ได้ ก็หวังว่าเขาจะเป็นคนในแบบที่เขาต้องการได้ในอนาคต

เรื่องของระบบ ระบบ ระบบ ไม่มี ไม่สำเร็จ ไม่สมบูรณ์ ทำให้เรารู้ว่า ระบบ มันสำคัญจริง ๆ

การเติบโตของร้าน มันโตเร็วเกินที่จะหาคนมาซัพพอร์ต การกระจายงาน การส่งมอบงาน ไม่ดีพอ

ทัศนคติที่ว่า ทุกคนไม่จำเป็นต้องรู้ทุกเรื่อง มันอาจจะถูกถ้าเป็นองค์กรที่ใหญ่มาก แต่นี่เรามองว่าเรื่องที่ควรรู้ มันก็ต้องรู้ดิ หรือว่าเจ้านายโดนคำสาปของความรู้บังอยู่ ไม่ค่อยอธิบายแล้วเมคชัวร์ว่าลูกน้องเข้าใจจริง ๆ จะออกแนวขี้เกียจอธิบาย ทำไมต้องให้พูดหลายรอบ เอ้ว!

ร้านก็คงดำเนินต่อไปได้ด้วยตัวของมันแหละ ยังไงมันก็คงมีทางไปให้สุดของมัน

เราก็ต้องหาทางชีวิตเราใหม่อีก ที่ไม่ใช่เส้นทางทางกับร้านนี้

จะทำอะไรต่อดีนะนี่