Pages

Friday, December 31, 2010

กลัวการกลับบ้าน

กลัวว่ากลับบ้าน แล้วมีการพูดคุยกับพ่อแม่ มีการเผชิญหน้า
ถ้าเกิดความรู้สึกอึดอัด ฉันจะไปไหนไม่ได้
เพราะไม่มีรถ

กลัวแม่
เมื่อก่อนรู้สึกรักแม่มากกว่าพ่อ
ตอนนี้รู้สึกว่าแม่รักฉันไม่เท่าพ่อรักฉัน
แม่ไม่มีความอดทนคุยกับฉัน

ไม่ชอบความเงียบ
ไม่ชอบอะไรที่ไม่เคลียร์

มันเหมือนมีความรู้สึกไม่เชื่อว่าจะมีใครรักเราจริง ๆ
เฮ้อออออ.... เบื่อ

วันไหน ๆ ก็เหมือนกัน

ช่วงนี้
ไม่รู้ว่ามีใครเป็นอย่างเราบ้าง
จะเมื่อวาน วันนี้หรือพรุ่งนี้
มันจะเป็นวันจันทร์ อังคาร พุธ พฤหัส ศุกร์ เสาอาทิตย์
วันพระ วันหยุดนักขตฤกษ์ วันสำคัญนั่นนี่นู่น
มันก็เป็นเหมือน ๆ กันหมด

เมื่อก่อนตอนเป็นเด็ก ๆ สมัยประถม มัธยม
พอขึ้นปีใหม่เราก็จะดูว่า เดือนไหนมีวันหยุดอะไรบ้าง

พอขึ้นเดือนใหม่ ก็จะดูว่ามีวันหยุดอะไรบ้าง ที่มันตรง ศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ หรือ เสาร์-อาทิตย์-จันทร์
จะดูว่าเดือนนี้มีกี่สัปดาห์ มีวันจันทร์กี่วัน วันศุกร์กี่วันอะไรงี้อะ

ณ เวลานี้ ตอนนี้ เราดูปฏิทินก็เพื่อให้ติดต่อสื่อสารกับคนอื่นรู้เรื่องเท่านั้นเอง ไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับเราเลย เช่นรู้ว่าวันนี้วันที่ 31 ธันวา และเป็นวันศุกร์ และเป็นวันหยุดอีก ธนาคารไม่เปิด ตลาดหุ้นไม่เปิด และไม่ได้ไปห้องแลบ อะไรงี้

มันคงเป็นวันสำคัญของใครหลาย ๆ คนที่ต้องฉลอง
แต่เรารู้สึกว่าไม่มีเพื่อนอะ คงไม่ฉลอง เซ็ง ไม่มีความกระตือรือร้น

Thursday, December 30, 2010

Psychological Test

เบื่อจริง
วันนี้ไปดูดวง ถามหมอดูว่าจบภายในปี 54 ไหม หมอดูบอกว่า อาจจะช้า ไม่ช้าที่เราก็ที่อาจารย์
แล้วเราก็ถามว่า จะมีโอกาสเรียนต่อเอกไหม เค้าก็บอกว่า เรายังลังเล
จบไป

ตอนเย็นมีนัดทำ Psychological Test กับนักจิตวิทยา
ตอนแรกเค้าก็คุย ๆ ถามเรื่องความฝันว่า คุณมีความฝันอะไร
นึก ๆๆ ไม่ออก เค้าบอกว่าให้วางเหตุผลลง แล้วก็บอกมาว่าในใจมีความฝันว่ายังไง
รู้สึกกดดั๊น กดดัน
แต่ตอนนี้เราก็พอนึกออกนะว่าเรามีความฝันอะไร
เราอยากสูง
เราอยากรวย
อยากมีชีวิตที่เต็มไปด้วยความรัก
บลา บลา บลา

แล้วนักจิตวิทยาก็ให้วาดรูป
บ้าน ต้นไม้ คน
ให้อธิบาย

แล้วก็ให้วาดรูปตามแผ่นที่เค้าเปิด

แล้วก็ให้ดูรูปหยดสี แล้วให้เราบอกว่าเหมือนอะไร
ไปเซิชละ เรียกว่า Rorchach Test หรือเรียกว่า Inkblots Test คิดขึ้นโดยนักจิตวิทยา(หรือจิตแพทย์ไม่แน่ใจ) ชาว Swiss
มันจะบ่งบอก personality characteristics and emotional functioning ณ ตอนนั้น

มีความรู้สึกว่านักจิตวิทยากวนตีนอะ หน่อย ๆ
เราถามอะไรเค้าไป เค้าก็ถามกลับมา
แบบ ไงไม่รู้ เห่ออ...

เค้าก็ดูพฤติกรรมเราไปด้วยนะ
อย่างตอนที่ถามเรื่องความฝัน เค้าก็บอกเราว่าอย่าคิด อย่าใช้ความคิด ให้ตอบมาจากใจ
เราก็ถามเค้ากลับว่า คุณดูลูกกะตาดิชั้นเหรอ
เค้าบอกว่าดูหลายอย่าง 55

รอแปลผลวันที่ 12 นู่น

ช่วงนี้ก็เบื่อ ๆ ไปก่อน

ปวดหลัง นั่งเล่นคอมนาน

Tuesday, December 28, 2010

The Road Less Traveled : A New Psychology of Love, Traditional Values and Spiritual Growth

ช่วงนี้อ่านหนังสือจิตวิทยา คือช่วงเวลาแห่งการมีชิวิต จะต้องมีหนังสือให้เราอ่านควบคู่ไปด้วย ชีวิตเราจึงมีหนังสืออยู่ด้วยตลอด ล่าสุดได้ถอยหนังสือเล่มนี้ ชื่อยาวมาก The Road Less Traveled : A New Psychology of Love, Traditional Values and Spiritual Growth เวอร์ชั่นแปลไทย ซื้อเพราะว่า เค้าเขียนว่า "โปรดสนใจ! หนังสือเล่มนี้อาจเปลี่ยนแปลงชีวิตคุณได้" ช่วงแรก ๆ ของหนังสือ แม่งคำนำเยอะชิบหาย แต่ก็อ่าน เราอ่านหมดแหละ จะได้รู้ที่มาที่ไป แรงบันดาลใจในการเขียนอะไรงี้ พอมาอ่านเข้าเนื้อเรื่อง ถือว่าเป็นหนังสือที่ดึงดูดมาก วางไม่ลง อ่านไปก็เปรียบเทียบชีวิตเราไปด้วย ว่าตอนเด็ก ๆ ถูกเลี้ยงดูมายังไง โตมาถึงเป็นคนแบบนี้ มีความคิดแบบนี้ มีการแสดงออกแบบนี้ พูดง่าย ๆ ว่ามัน "โดน" โดนหลายอย่างเลย

การที่เราเป็นเราอย่างทุกวันนี้ เกิดจากปัจจัยหลาย ๆ อย่าง แต่การเลี้ยงดูในวัยเด็กมีผลอย่างมากเลย เราแนะนำเลยว่า เป็นหนังสือที่คนที่เป็นพ่อแม่ต้องอ่าน ส่วนตัวเรามันเลยวัยเด็กมาแล้ว ไม่สามารถย้อนเวลาไปได้แล้ว ถึงจะปรับทัศนคติ หรือพยายามเปลี่ยนความคิด มันก็ทำได้ยากกว่า ไม่สามารถชดเชยให้เหมือนเท่ากับตอนที่ได้รับในวัยเด็กได้

หนังสือนี้พิมพ์ครั้งแรกปี 1978 อะ ก่อนเราเกิดอีก เป็นหมอชาวอเมกันเขียนแชร์ประสบการณ์ แล้วหน้าปกหนังสือ(เวอร์ชั่นแปลไทย) ก็เขียนบอกไว้ว่า "เป็นหนังสือที่ติดอันดับขายดีในรอบ 30 ปี แปลเป็นภาษาต่าง ๆ มากกว่า 20 ภาษา พิมพ์จำหน่ายทั่วโลกไปแล้วกว่า 7 ล้านเล่ม" เราก็เลยซื้อเลย อยากรู้ว่ามันดียังไง

อ่าน ๆ ไปนึกถึงตัวเองตอนนี้(ตอนนี้อ่านได้ครึ่งเล่มละ) ชีวิตเรา มันช่างไร้จุดหมาย เรามองตัวเองไม่มีค่า เราไม่อยากเรียนป.โทแล้ว

อยากไปพบจิตแพทย์ วันนี้ตอนเย็นกะว่าจะไปหาหมอซะหน่อย การมีจิตแพทย์เดินทางไปกับชีวิตเรา เราเชื่อว่า มันน่าจะทำให้จิตใจของเราเจริญงอกงามง่ายขึ้น (จิตแพทย์ = tools)
การมีตัวช่วยหรือมีทางลัดที่ได้สาระสำคัญเหมือนทางตรง ก็ย่อมดีใช่มั้ย
เหมือนถ้าเรามีช็อตโน้ตที่สรุปสาระสำคัญที่ควรรู้เรื่องการตลาด แล้วเราอ่านมัน แล้วไปสอบก็ตอบได้เหมอืนกัน ก็ย่อมดีกว่าไปอ่าน text book เล่มใหญ่ ๆ ซึ่งเราอาจจะไม่มีเวลาอ่านมันจนจบก็ได้ ทั้งชีวิตไม่รู้จะอ่านจบหรือเปล่า

บางคนตั้งแต่เกิด จนตายไปแล้ว ยังไม่รู้เลยว่าชีวิตคืออะไร

หน้าปกหนังสือเขียนว่า "กว่าเราจะรู้ว่าชีวิตคืออะไร เราก็ใช้มันไปแล้วครึ่งหนึ่งของชีวิต" <-- เป็นสุภาษิตฝรั่งเศส

เราอยากมีชีวิตที่เจริญงอกงามทางจิตใจ อยากมีชีวิตที่เต็มไปด้วยความรัก ความเปิดเผย ความมั่นคง

Monday, December 27, 2010

Rate My Professors

ช่วงนี้เวลาเซิช google มันจะมีคีเวิร์ดขึ้นให้อัตโนมัติ เราเลยลองเล่นดู เช่น ถ้าพิมพ์ a ลงไปใน search box มันก็จะมีคีย์เวิร์ดที่ขึ้นต้นด้วย a แนะนำขึ้นมา ลองไปเรื่อย ๆ จนถึงตัว r (ว่างจัดเนอะ)ก็เจอคำว่า rate my professor


















ก็เลยลองเข้าเว็บไปดู
ลองเซิชดูชื่อโพรเฟสเซ่อที่รู้จัก ก็รู้จักไม่กี่คนอะนะ เค้าในเซิชโพรเฟสเซอร์ที่อยู่ในอเมกา อังกฤษ สก็อตแลนด์ เวลส์ มีโพรเฟสเซอร์เป็นล้านเลย แล้วก็มีการให้คะแนน ว่าโพรเฟสเซอร์คนนี้เป็นยังไง
เราเลยลองเซิช Randy Pausch คนนี้สอนที่ Carnegie Mellon University ชื่อย่อว่า CMU เหมือน Chiang Mai University เลย แรนดี้อยู่ภาควิชา Computer Science สอนเกี่ยวกับ virtual อะไรซักอย่างนี่แหละ เราเคยอ่านหนังสือ The last lecture ของเค้า ในหนังสือเป็นเรื่องเกี่ยวกับการทำตามความฝันในวัยเด็ก อ่านแล้วมีกำลังใจทำตามความฝันของตัวเอง แต่ตอนนี้เค้าตายแล้ว หนังสือนี้เป็น lecture ครั้งสุดท้ายของเค้า เหมือนมหาลัยคาเนกี้เมลอนจะจัดให้มีการเลกเชอร์ประจำปี ในปีนั้นแรนดี้ได้เป็นคนพูด เค้าเป็นมะเร็งตายนะ(ถ้าจำไม่ผิด) มีที่เค้าพูดอยู่ในเว็บยูทูบด้วย เราอ่านเวอร์ชั่นแปลไทยแล้วก็อยากฟังบรรยากาศว่าการพูดครั้งนั้นของเค้าเป็นยังไง ก็เลยตามไปดู

เซิชแล้วก็เจอ




















เรทติ้งดี เสียดายที่เค้าตายไปแล้วอ่า...

มองเมืองไทยบ้าง ก็น่าจะดีให้คะแนนอาจารย์ จะได้รู้กันไปเลยว่าใคร hot ใครไม่ hot มีให้แสดงความคิดเห็นต่อ professor คนนั้นได้ด้วย

ปล.ยังไม่ได้ลองเซิชถึงตัว z เลย แว้บมาเขียนบล็อกก่อน
ไปดีกั่ว

Sunday, December 19, 2010

Money

เงินก็สำคัญ
ไม่มีเงิน ชีวิตก็ไม่ง่าย

หมดละ เจ็ดพัน เพิ่งวันที่ 18 เอง
ซื้อหนังสือไปแปดร้อยกว่า
ซื้อของมาทำขนม หมดไปเป็นพันเหมือนกัน
ค่าซักผ้า
ของใช้
บลา บลา บลา
มีไรฟุ่มเฟือยบ้าง

วันนี้ไปรินคำ เข็มขัด โอ้ เหมือนที่ซื้อจากบนห้างเลย ราคาต่างกันครึ่ง ๆ ฮานิบ่าเฮ้ยยย...
ช่างมัน ซื้อมาแล้ว ให้ทำไงอะ
วันหลังช็อปรินคำดีกั่ว

อยู่โลตัสเอ็กเพรซ ฝรั่งถามทาง จะไป western country
คือไรวะ
บอก I don't know
ซักพักฝรั่งควักแผนที่(ที่เพื่อนวาดให้)มาดู ทำหน้าเครียด
เราเลย ม่ะ let me see
ไม่เก็ท วาดแผนที่ยังไงฟะ
ซักพัก เค้าควักนามบัตรของสถานที่ที่จะไปเนี่ย
อ่อ เก็ทเลย
ยู เทิร์นไรท์ โกสเตรท ยูเทิร์น อิสออนยัวเล็ฟ
อ่าาา... ฝรั่งไม่เก็ท
โอเค ฟอลโล่ว มี เรดี้ โกววว!!
ขี่รถนำไป เค้าตาม ถึงเวสเทิร์นคันทรี่ เย่
กู๊ดลัค บ๊ายบาย

ง่วงจัง อาบน้ำดีกั่ว
เงิน เงิน เงิน
ชีวิตง่ายขึ้น

สรุปจะบอกว่าเงินช็อตง่ะ
เด๋วไปขายเงินใน paypal กินดีกั่ว
แต่ได้เรท 26 เองนะ
เอ๊ ขายกองทุนดีกั่ว
ดูก่อง ๆ ว่ากำไรยัง

หนาวแล้วนะ

Wednesday, December 15, 2010

Why it's so easy

ง่ายจัง























มันก็ง่ายอย่างงี้แหละ กั่ก ๆๆๆ

Tuesday, December 14, 2010

วันนี้รู้สึกทำไม่ได้

วันนี้ต๊อแต๊....
พยายามเขียนรายงานควาย....คืบหน้า

อ่านเปเปอร์อะ
อ่านแล้วไม่เก็ท
ตรงไหนที่เข้าใจก็เข้าใจ แต่ก็ไม่จำ ไม่ฝังใจ ไม่เชื่อมโยง ไม่ฝังหัว ไม่ติดหู
อ่านอีกทีก็เข้าใจเหมือนเดิมนี่แหละ
เห็นภาษาอังกฤษ บางทีสายตามันจะเบลอ ๆ เหมือนจิตสำนึกมันไม่สนใจ ไม่รับรู้ อยากข้ามไป

ที่จริงอะ เราชอบทำอะไรเอง ทำเอง ทำดี ทำไม่ดี มันก็คือทำเอง แต่เนี่ย ไม่อยากทำ

มี roadmap เจ๋ง ๆ สำหรับเรียนจบมั้ย ขอ

Go Banana for Domain Name Registration

บ้าไปแล้ว
สองอาทิตย์ที่ผ่านมาจดโดเมนเนมใหม่ไป 8 ชื่อได้
ตอนแรกไม่รู้ว่ามันจะมีโค้ดคูปอง(Promo coupon code)ใส่ไปจาก 11$ กว่า จะเหลือ $7.49
ของ godaddy นะ โค้ดว่า FAN3 <-- ใส่ตัวพิมพ์เล็กพิมพ์ใหญ่ให้เหมือน
ที่จริงมีหลายโค้ด ไปเซิชเอาเหอะ
ปั๊บเว็บยังกะหุ่นยนต์
เอาเงินอีเบย์มาทำทุน ทำเว็บ จดโดเมน เช่าโฮสต์ บลา บลา บลา
หวังว่าจะเวิร์ค

จริง ๆ ตอนแรกก็กะทำซักเว็บ สองเว็บ แล้วไงล่ะ
ไอเดียบรรเจิด ทำมันเป็นสิบเว็บ ที่จริงมี subdomain ด้วยนะนั่น

เหนื่อยละ พอดีกั่ว

Friday, December 10, 2010

Start working NOW!

ไม่ได้เริ่มทำงานซะที
เปิดคอม เช็คทุกอย่าง
email
facebook
adsense
ebay
analytic
เว็บนั่นนี่นู่น
อีกมากมาย
ทำซ้ำ ๆ ทุกที
บางทีก็เบื่อ กด f5 อยู่นั่นน่ะ
เลยเวิ่นเว้อไป

บิ๊วอารมณ์ทำงานไม่ขึ้น
เคยอ่านหนังสือเค้าบอกว่า
"ถ้าไม่อยากทำ ให้ทำ"
พอทำ ๆ ไปเด๋วอารมณ์มันมาเอง ไม่ต้องบิ๊วอารมณ์ทำงานก่อน
ก็น่าจะจริง
ไม่อยากเก็บห้อง ก็เก็บซะ เด๋วมันก็รื้อ ๆๆๆ ออกมาเรื่อย ๆ
ไม่อยากซักผ้า ก็ซักซะ เด๋วมันก็ซัก ๆๆๆๆ ตาก ๆๆๆ เสร็จ
ไม่อยากทำงานหน้าคอม ก็ทำซะ เปิด word ขึ้นมาเดี๋ยวนี้ เอาชีทออกมาเดี๋ยวนี้ อ่านไปดิ

เง้อ ไปดีกั่ว

Wednesday, December 8, 2010

PPC Addicted

PPC คือ Pay Per Click
เราต้องจ่ายเงินให้กับเว็บผู้ให้บริการนั้น เมื่อมีคนมาคลิกลิงค์เรา
เจ๋งมั้ย คลิก! เราก็เสียตังค์แล้ว
เจ็บตัว เลือดสาด
แต่ เราก็หวังว่าเมื่อเค้าคลิกผ่านลิงค์เราไปแล้ว เค้า(ลูกค้า) ไปซื้อสินค้าในเว็บของเรา เราก็จะได้กำไร
มันก็คือการโฆษณานั่นแหละ
เร็ว แรง เลือด!

วันนั้นเจ็บตัวไป $80-90 ได้คืนมา $1.34
ยังไม่สาแก่ใจ
ขออีกซักที

คาใจ ว่าทำไมเราจะเอาดีทางนี้ไม่ได้เหรอ
มันน่าจะได้ น่าจะได้ น่าจะได้

ก็เลือก target นะ เลือกแล้ว ก็ยัง ....

SEO มันช้าอะ รอเว็บติด index ก่อน ช่วงนี้ก็มาเลือดสาดกับ PPC ไปพลาง ๆ

ขอเชิญพี่น้องมาร่วม Create an Ad/Create New Campaign กันเถิดดดดด

เงินมันเหลือ เอามาเล่น PPC บ้าง โอ๊ยย จิ๊บ ๆ แอ่นและ!

เจ็บเท่าไหร่ถึงจะพอ...

เรื่องดี ๆ เกี่ยวกับกล้อง (Good Story:Camera)

ทุกวันนี้แบกคอม ก็หนักแล้ว
วันนี้อยากแบกกล้องด้วย
ขี้เกียจแบกกระเป๋ากล้องอีก เออ เอากะมัน
เลยเอากล้อง Nikon D3100 สุดเลิฟเนี่ย ใส่กระเป๋าบาง ๆ แล้วเอาใส่เป้อีกที
กะว่าเอาไปถ่ายที่ lab
เนื่องด้วยวันนู้นได้หมวกกันน็อคมาใหม่
ก็แอบขี่มอไซค์ซิ่งกว่าเดิมหน่อยนึง หน่อยนึงจริง ๆ

อยู่ ๆ กระเป๋าก็หิวข้าว

เข้าโค้งงงงงงงงงง....ฟ้าาาาาววววววววว

กล้องตกไม่รู้ตัว (ที่เขียนได้เพราะมีคนบอกมาว่าเห็นกล้องตกตอนเข้าโค้งงงงง ฟ้าาววว)

มาถึงที่หมาย

อ่าว ซวยหมา ชิท ชิท ชิท
กระเป๋าเปิดอยู่ กล้อง ปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง หายไป!!!
รีบบึ่งมอไซค์ออกไปตามหาทันที
สวนกับเพื่อนอีกคนนึง เค้ากวักมือ แบบโบก ๆ เรียก ไอ่เราก็คิดในใจ
เอาไว้ก่อนโว้ยยยย ขอไปตามรอยกล้องก่อนนนนน
อารมณ์เสียก็อารมณ์เสีย คิดไปถึงว่า จะขายกองทุนมาซื้อกล้องใหม่เลยนู่น
ระหว่างทางก็ดู ๆ ข้างทางว่าใครจะมีท่าทีเก็บกระเป๋าอะไรได้ป่าว
ไปถึงหอนู่น
มีมิสคอลจากคนที่อยู่ที่หมายเมื่อกี๊
โทรกลับไป
เค้าบอกว่เพื่อนที่โบก ๆ มือเรียกน่ะ เก็บกล้องมาให้แล้ววววว
ปัดโธ๊ววว ตรูจะดีใจหรือเสียใจดี กล้องตก
แต่ก็รีบขี่กลับไปที่หมาย ที่เดิมอะนะ
ในใจยังอารมณ์เสียอยู่เลย
ดีที่ติดไฟแดง
มีเวลานิ่ง ๆ ให้สงบสติอารมณ์
เราจะไม่ยอมให้อารมณ์เชิงลบอยู่กับเรานาน
ขี่รถกลับมา รีบน้อยกว่าเดิมหน่อย
ไปสำรวจกล้อง
โอเค ยังโทรออกได้ แกว๊กก!! ไม่ช้ายยยย ยังถ่ายรูปได้
อ่อ เป็นรอยตรงที่ปิด hot shoe <-- สะกดถูกป่าว นิดหน่อย

แต่เพื่อนคนที่เก็บกล้องให้เค้าไปจากที่หมายแล้ว
ซักแป๊บเค้าโทรมา
บอกว่าขี่มอไซค์อยู่เหมือนกัน เห็นเรา แล้วก็เห็นของหล่นจากกระเป๋าเราตอนเข้าโค้ง มีรถยนต์ผ่าน เกือบทับแล้วด้วย เค้าก็ติดไฟแดงอยู่ บึ่งไปเก็บของ(กล้อง)ให้เรา แล้วเอามาฝากไว้ที่ที่หมาย อุตส่าห์โบกมือเรียก ไม่ทันเราบึ่งออกไป

ด้วยประการละฉะนี้

เรื่องดีคือ กล้องตก ตอนเข้าโค้ง มีคนรู้จักเก็บให้ เค้าเห็นพอดี และรู้ว่าเป็นเรา ขนาดเราใส่หมวกกันน็อคแบบเต็มใบปิดกระจกเคลือบปรอทเรียบร้อย (เค้าอาจจะจำรถหรือลักษณะเราได้ก็ได้) ไม่ว่าจะด้วยความบังเอิญหรืออะไรก็แล้วแต่ เราซาบซึ้งในเหตุการณ์ครั้งนี้

สุดท้ายมันก็ผ่านไปด้วยดี
ขอบคุณ

Tuesday, December 7, 2010

Submit Photo for Exam at Shutterstock

ส่งรูปไปสอบ
ก็กะว่าส่งไปก่อน เพราะถ้ารอ ๆ รูปที่คิดว่าเจ๋ง ๆ ก็ไม่ได้ส่งซะที
ส่งไปให้มันรูแล้วรู้แรดกันไปเลย
ส่งไปตอนกลางคืน
ตื่นมาตอนเช้า เมลล์ก็มาเลย เป็นไงล่ะ












































โดนว่าเรื่อง Focus ซะเยอะ ต่อไปต้องใช้ขาตั้งกล้อง
แต่อย่างน้อยไอ่รูปต้นไม้นั่นก็ไม่โดนติอะไร สำเร็จไป 10%
อีก 1 เดือน เจอกัน
Don't wait Don't wait Don't wait

Saturday, December 4, 2010

ตีไข่แตกแล้ว Amazon

ในที่สุด โอ... วันนี้ก็มีเข้ามา 1 order
ซื้อเพลง $0.99 เราได้ค่านายหน้า 10 เซนต์ ป๊ะ ตบเข่าฉาด
แต่ว่าเสียค่าโฆษณา PPC ไปซะ $50 กว่า ก็ได้เรียนรู้
ไอ่ที่ซื้อไปน่ะ ไม่เกี่ยวกะที่เราโฆษณาเล้ยยยย...
เค้าก็แค่คลิกผ่านลิงค์เรา แล้ว ไปซื้ออย่างอื่น
แต่ก็ดีกว่าปัญหาคลิกแล้วไม่ซื้อเป็นไหน ๆ

อย่างน้อย ระบบ ก็ สมบูรณ์

เจ็บจิ๊ด ๆ

แต่ ต้องหา strategy ที่เป็นสไตล์เราให้ได้

รักไม่ต้องการเวลา แต่ amazon affiliate ต้องการเวลา เจี๊ยก!!

Friday, December 3, 2010

หมวกกันน็อค (helmet)

วันนั้นจอดรถไว้เฉย ๆ
ใครไม่รู้มาทำรถกระจกหลุดแตก หมวกกันน็อคแตก
เซ็งเลย


ก็เอารถไปใส่กระจกใหม่
ส่วนหมวกกันน็อคก็ได้ฤกษ์เปลี่ยนซะที
ที่จริงก็ควรเปลียนทุก ๆ 3 ปี ถึงจะไม่ชนอะไรก็ตาม
อยากได้หมวกแบบเต็มใบ มันดูปลอดภัยดี
ใจจริงอยากได้หูแมวแบบนี้

ก็ไปถามที่ร้านเค้าบอกว่าไม่มี
ดู ๆ ไว้ว่าจะเอายี่ห้อ real แต่มันหนักมั่ก และอันที่เบา ๆ รุ่น kevla ก็ไม่มีของ
ก็เลยซื้ออันนี้มายี่ห้อหอยทาก - -"
จริง ๆ อยากได้หมวกสีขาวอ่าาา... แต่มันก็ไม่มีอีก
ซื้ออันนี้มาเสริมฟองน้ำข้างในอีก เพื่อให้พอดีหัว




พูดถึงหมวกกันน็อค
เราควรเลือกหมวกกันน็อคให้พอดีหัว แปลว่า ใส่ใบเล็กที่สุดเท่าที่เราจะใส่ได้
แต่ขอโทษเหอะ ที่นี่ประเทศไทย .... เข้าใจ
มอก.ของไทย วัดรอบหมวก (shell ด้านนอก) ถ้าเกิน 60cm ให้เป็นไซส์ L หมด มิน่าหมวกกันน็อคบ้านเรามีแต่ไซส์ L บ้ารึป่าว
เค้าวัดไซส์ ก็วัดกันที่รอบหัวด้านในหมวกดิ

ตอนอยู่ที่ร้านหมวกกันน็อค ก็เห็นพวกเด็กสายอาชีพมาซื้อกันนะ สังเกตจากการใส่เสื้อช็อป อะไรงี้
มีคนนึงมาซื้อ real ใบละ 3,400 จ๊อด
ก็ดีนะ ลงทุนเพื่อความปลอดภัย ซื้อเลย หนับหนุน

แถวที่เราอยู่เนี่ย คนไม่ค่อยนิยมใส่หมวกกันน็อคกันซักเท่าไหร่
ถ้าใส่ก็ใส่แบบครึ่งใบ แต่ก็ยังดีกว่าไม่ใส่เลย

เราก็เพิ่งเคยใส่แบบเต็มใบนี่แหละ
ทำให้รู้ว่า ความสามารถในการมองเห็นลดลง ไอ่ตรงที่ปิดคางมันบังด้านล่างไป (ปกติจะเห็นโล่ง ๆ เลย)
แต่มันดีตรงที่ว่าลมไม่เข้าตาเลย สบ๊ายย
แต่ขี่ตอนกลางคืนมองไม่เห็น มันเคลือบปรอท ต้องเปิดกระจก

สุดท้ายนี้ ยังไงก็อยากได้หมวกหูแมวอยู่ดี

Dream 'bout you

ไม่รู้ทำไม ยังฝันถึงเธอทุกคืน
ตื่นมา
ความรู้สึก
สัมผัส
ชัดเจน

ปล่อยเธอไป
ปล่อยเธอไป
ปล่อยเธอไป

Wednesday, December 1, 2010

Complain

บางอย่างเราบ่นว่ามันไม่ดีอย่างงู้นอย่างงี้ แต่เราก็อยู่กับมันได้

ที่อยู่ไม่ดี - ก็อยู่ไป
ที่ทำงานไม่ดี - ก็ทำไป
แฟนไม่ดี - ก็คบไป

แต่
เราเชื่อว่า มันต้องมีเหตุผลอะไรบางอย่าง
ที่ทำให้เราทนอยู่กับมันนั่นแหละ

ที่อยู่ไม่ดี แต่มีเหตุผลว่า มันก็เคยชิน อยู่ไปก็ปรับตัวไป รู้แนวทาง
ที่ทำงานไม่ดี แต่มีเหตุผลว่า ก็เป็นบริษัทใหญ่ มั่นคง มีงานทำดีกว่าไม่มีงานทำ
แฟนไม่ดี แต่มีเหตุผลว่า เคยชิน กลัวอยู่คนเดียว รักมัน

บลา บลา บลา

บ่นไป อยู่ไป ประเทศไทยจงเจริญ!

ปล. วันนี้วันเอดส์โลกนี่นา

ปล2. ลองเอาโฆษณา amazon ไปลงใน facebook

Stock Images

My latest images for sale at Shutterstock:

My most popular images for sale at Shutterstock: