หลับดึก - night owl

หรือว่าจริง ๆ แล้วเราเป็น type แบบคนหลับดึก

ตอนดึก ๆ อยู่ได้ ไม่ง่วง มันเงียบดีด้วย

พยายามฝึนตัวเองให้ตื่นเช้า

แต่พอเช้ามา อ้าว ยังเช้าอยู่เลย บางทีล้างหน้าแปรงฟัน กินข้าวแล้ว ก็มาหลับต่อ อะไรกันนี่ ตื่นอีกที สิบเอ็ดโมง หรือเที่ยง ไรงี้ อ้าว แล้วที่ตื่นเช้ามาล่ะ

ที่พยายามหลับเร็ว ตื่นเช้าเพราะว่า เหมือนเป็นสิ่งที่สังคมบอกว่ามันดี ตื่นเช้าดี เพราะว่าคนจะชื่นชมคนตื่นเช้า ตื่นสายจะโดนมองว่าขี้เกียจบ้างล่ะ กินบ้านกินเมืองบ้างล่ะ ไรเงี้ย

วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งของเราที่หลับดึก นี่ก็ตีสองครึ่งแล้ว

ช่วงนี้เครียดเรื่องที่ร้าน

เป็นเจ้าของร้านก็ไม่ได้แบบเกร๋ ๆ สิ้นเดือนมาได้ตังค์ ร้านขาดทุน เราต้องรับผิดชอบ เราต้องดิ้น เราต้องบิ๊วมันขึ้นมา

มีปัญหาคนทำงาน ก็ต้องแก้

บางทีก็เบื่อ แต่ก็ถ้าคิดจะเป็นเจ้าของร้าน นี่คือสิ่งที่คุณต้องเผชิญ

เจ้าของร้านทำงาน 24 ชั่วโมง

เจ้าของร้านคือคนที่ต้องเข้าร้านไปเช็คฝุ่น เก็บรายละเอียด ฟังปัญหา เอาของไปไว้ก่อนเปิดร้าน อยู่ล้างถังดักไขมันตอนปิดร้าน(เห็นทีต้องสอนคนอื่นล้างอย่างจริงจังแล้วนะนี่ แม่ง ล้างเอง เหนื่อย แต่มันเหม็นแล้วก็ต้องล้างว่ะ) ต้องเซ็ทระบบต่าง ๆ งานไม่ใช่มีแค่เวลาเปิดปิดร้าน พูดไปก็บ่นไป

ไม่อยากบ่นเลย บ่นไปก็ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหา เออ อาจจะแก้นิดนึง ที่ได้ระบายบ้าง จะได้สบายใจบ้าง

นี่ก็จะนอนแล้ว แวะมาเขียนบล็อกเล็กน้อย

สิ่งที่อยากจะทำที่ร้านคือ

คิดเรื่องเงินเดือน หรือว่าพนักงานอาจจะไม่มีแรงจูงใจให้มาทำงานก็เป็นได้ ถ้าเงินเดือนน้อย
แก้ปัญหาคนทำงาน ที่อยู่ ๆ อยากจะยกเลิกตารางก็บอกว่าไม่ว่าง งี้ ต้องกำหนดเวลาทำงานหรืออะไรยังไง
ทำยังไงก็ได้ให้ร้านมีกำไร พอจ่ายพนักงาน และพอหารกับหุ้นส่วนให้ได้เดือนละหมื่นอะ

โอ้ย ง่วง

หลับดีกั่ว

sattle down

เมื่อไหร่จะ sattle down

จะทำอะไรต่อดีนะ

ไปยืนอ่านหนังสือของบัณฑิต

หนังสือหลายเล่มบอกให้ตั้งเป้าหมาย ให้หาสิ่งที่ชอบ

แต่ปัญหาคือ ก่อนหน้าที่จะตั้งเป้าหมาย จะทำยังไงให้รู้ว่าเราชอบอะไร

ทุกอย่างจะมี 2 ขั้วเสมอ เรารู้ว่าเราไม่ชอบอะไร เราก็ทำสิ่งตรงข้าม

ถ้า....

ไม่ชอบนั่งทำงาน

ไม่ชอบทำงานตามเวลา

ไม่ชอบเดินทาง

บลา ๆๆ

ก็ต้องหากันต่อไป

แล้วจะทำอะไรต่อดีล่ะเนี่ย

ระหว่างที่นั่งอยู่ - while i am sitting here

นั่งอยู่ที่ร้านกาแฟของตัวเอง

ของพร้อมขาย แต่ไม่มีลูกค้า(อ้าว ไม่ได้เปิดร้านวันนี้)

พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน

กลับมาอยู่เชียงใหม่ละนะ

ความทรงจำที่กทม.ยังสดอยู่ แต่ก็คงจะค่อย ๆ เลือนหายไปตามกาลเวลา

นึกถึงเพลงความทรงจำสีจางเลย

รู้สึกเคว้งคว้างอีกแล้ว

จะทำอะไรต่อดีนะ

what i am going to do?

ไปนั่งวาดรูปดีกว่า คืนนี้