สภาพอารมณ์ตอนนี้

ทำไมเบื่อชีวิตอย่างนี้ วันนี้ก็โดดเรียนภาษาเยอรมันอีก กว่าจะได้ออกจากห้องมาเจอโลกภายนอกก็ 4 โมงเย็นเข้าไปแล้ว คนเค้าเลิกเรียน เลิกงานกันไปหมดแล้ว

หลับดึก ตื่นสายโคตร....

วงเวียนชีวิตช่วงนี้

เมื่อถึงเวลากลางคืน

ไม่ง่วง หลับดึกมาก ไม่รู้จะทำอะไรก็เล่นเน็ต บางทีก็รีเฟรช FB อยู่ได้ เล่นเกมใน FB อ่านกระทู้ ดูยูทูบ หาอะไรทำไปเรื่อยเปื่อย อาบน้ำก็ดึก ประมาณตี 1

อารมณ์ว่า อยากให้ผ่านคืนนี้ไปเร็ว ๆ ไม่รู้จะทำอะไร แล้วก็ไม่ง่วงด้วย บางทีนอนเพราะว่านั่งเล่นคอม เมื่อยแล้ว

เมื่อถึงกลางวัน

บางทีตื่นขึ้นมาเพราะปวดฉี่ แบบว่า 8-9 โมง ก็ลุกขึ้นมาฉี่ แล้วก็หลับต่อ ไม่รู้ว่าจะลุกขึ้นมาทำอะไร วันนี้ก็ไม่มีนัด ไม่มีงาน บางทีก็ตื่น 11 โมง เที่ยง บ่าย แล้วแต่ กว่าจะได้เริ่มต้นชีวิตก็บ่ายสอง สาม สี่ พอจะเริ่มต้นชีวิต ก็อ่าว นี่มันบ่ายแก่ ๆ แล้ว หรือบางทีก็เย็นแล้ว ก็ไม่รู้จะไปทำอะไรดี ตื่นมาเปิดคอมอีก เข้าเว็บเดิม ๆ เช็คเมลล์เดิม ๆ บางทีก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ชีวิตมันเนือย ๆ เหมือนจะเหนื่อย ไม่มีแรง แต่ก็เนือย ๆ ได้ ชีวิตไม่มีไฟ ไม่มีจุดหมาย รู้ว่าควรทำอะไร แต่ไม่มีแรงไปทำสิ่งนั้น

สิ่งที่อยากเป็น

อยากตื่นเช้า ใช้ชีวิตทั้งวันแบบแอคทีฟ กลับห้องมาแล้วรู้สึกเหนื่อย อยากอาบน้ำ นอน แล้วนอนหลับสนิท ตื่นเช้าแบบเด้งได้ เด้งตื่นเลยอะ แล้วก็ไปใช้ชีวิตอีก ไม่อยากจะเนือย ๆ แบบนี้อีกแล้ว อารมณ์มันซึม เศร้า เหงา หงอย .....เฮ้อ.....

--------------------------------------------------------------------------------------------------

วันนี้ก็เลยกะว่าจะไม่อาบน้ำ ไม่นอน 1 คืน คืนต่อไปจะได้ง่วงมาก ๆ ไม่รู้จะไหวหรือเปล่า ต้องให้เวลาคืนนี้ผ่านไป...

ไม่มีเพื่อนเลย

เคยคิดจะหาเพื่อนทางเน็ต แต่ดู ๆ แล้วไม่น่าจะเวิร์ค ไม่ค่อยชอบคุยกับคนแปลกหน้า อ่านโพรไฟล์ใครก็ต้องเอาเมลล์เค้าไปเซิชก่อน ดูว่าเป็นใครอะไรยังไง ถ้าเซิชไม่เจอก็จบ ต้องดูว่าเป็นคนไม่พูดคำหยาบ ใช้ภาษาไทยถูกต้อง ไม่เอาครัฟ คัฟ คร่า จร้า อย่างนี้ไม่ซื้อ คงหายากอะนะ

รายชื่อผู้ต้องสงสัย

อยากจะรู้ว่า ตู๊ดตู๊ด(ดูดเสียงไว้) ของเรานั้นดีแค่ไหน

หลังจากได้ ตู๊ดตู๊ดตู๊ดตู๊ด ได้รายชื่อผู้ต้องสงสัยมา ก็วิเคราะห์ได้ว่า

Y 1. ต(MyF)
N 2. ป(MyF)
   3. จนทหพ
   4. บซ(studiren)
M 5. นม ขอผ่าน
   6. ฝต(MyF)
Y 7. ออซอ (lks)ชัวร์
   8. นอ (studiren)
   9. คฝ(Lab9)
   10. นป(customer)

นึกออกแค่นี้ กลับมาอ่านอีกทีจะจำได้มั้ยเนี่ย.. แล้วถ้าเจอผู้ต้องสงสัยอีกจะมาอัพเดทเรื่อย ๆ

งงใช่มะล่า ต้องเขียนให้ตัวเองเข้าใจคนเดียว เพราะว่าตอนนี้แคร์สื่อค่ะ - -"

การละเสียงในภาษาเยอรมัน

เอาภาษาอังกฤษก่อนคุณลองดูคำว่า

important

written

ไม่รู้ละ นึกออกสองคำ อ่านแบบไทย ๆ ก็
important => อิม พ้อด แท่น ทึ่ <--- แถมเสียงท้ายให้ ทึ่ เบา ๆ
written => ริท ทึ่น นี่ <-- เสียงท้ายนี่ก็ให้ นึ่ เบา ๆ

จริง ๆ ฟังฝรั่งพูด (นี่พูดถึงสำเนียงอเมริกันนะ) จะเป็น
important => อิม พ้อด อึ่นนึ่ <--- ไอ่ อึ่นนึ่ เนี่ยให้ทำเสียงจากคอ ไม่ต้องเปล่งออกมา
written => ริด อึ่นนี่

เวลาเค้าพูดเค้าก็จะพูดกันแบบนี้ นี่ยังไม่นับเสียงท้ายของคำก่อนหน้าต้องมาเชื่อมกับคำหน้าอีกวุ่นวาย
อย่างคำว่า kiss her ไม่มีใครพูด คิส เฮอ (นอกจากจะพูดเน้น ๆ ก็จะพูด คิส....เว้นวรรคหายใจ...เฮอ) เค้าก็จะพูดเป็น คิส เซอ คือเสียงท้ายคำหน้าเป็น s มาเชื่อมกับคำถัดมา เราก็บอกไม่ถูก ถ้าเป็นสระน่ะ มันก็จะถูกเชื่อมไปน่ะ

อีกคำ I wish I => ไอ วิช ไอ ตัว sh คำก่อนหน้าจะมาเชื่อมกับ I คำหลัง เลยพูดเป็น ไอ วิช ไช

อะไรประมาณนั้นแหละ
-------------------------------------------------------------------------------------
ทีนี้มาถึงภาษาเยอรมัน สำเนียงทางเหนือนะ เยอรมันก็มีหลายสำเนียงอีก เอาเข้าไป - -"

ตัว r ออกเสียงว่า "แอร...เร่อะ" มีเสียงรัวลิ้นด้วย เสียงตอนท้ายจะต้องดึงลิ้นเข้าไปรัวกับเพดานปาก โอ้ว จอร์จ ลองทำดู
บางทีมันก็จะออกเสียงแบบ "เค่อะ" "แอร...เค่อะ"

ตัวอย่างคำ
Himbeere อ่านแบบเน้น ๆ ว่า ฮิม...บี...เค่อ... <-- เค่อ นี่ต้องทำเสียงแบบ ขาก ๆ หน่อยน่ะ แปลว่า ราสเบอรี่
Geboren อ่านเน้น ๆ ว่า เก็บ..บอ..เคิ่น แปลว่า เกิด
Wo bist du geboren? โวบิสดูเก็บบอเคิ่น คุณเกิดที่ไหน ตัว w ในภาษาเยอรมันออกเสียงเหมือน v ในภาษาอังกฤษนะ เพราะฉะนั้น เราเขียน โวบิสดูเก็บบอเคิ่น อ่านจริง ๆ โว มันจะ โฟ กัดปากด้วย เซ็กซี่ 55

อะทีนี้ มันสามารถละเสียงตัว r ที่มันออกเสียงยาก ๆ อะนะ คนเค้าถึงละเสียง r แล้วเปลี่ยนให้มันมาเป็น a แทน (ตัว a ในภาษาเยอรมันออกเสียงว่า อา)

โดยเฉพาะคำที่มี r ลงท้ายน่ะ er/ir/eer
Himbeere => คิดซะว่า r คือ a ก็อ่านเป็น ฮิม บีอา... อ่านเร็ว ๆ ก็เป็น ฮิมเบีย..
mir => คิดซะว่า r คือ a ก็อ่านว่า มี..อา  อ่านเร็ว ๆ ก็ เมีย 555
ฯลฯ
ส่วนคำว่า geboren เราฟังครูสอนพูดเร็ว ๆ ในประโยคมันจะเป็น Wo bist du geboren? โวบิสดูเก็บบอนอึ่นนี่ <--- อึ่นนี่ มาอีกแล้ว

ก็ประมาณนั้น การเรียนภาษา ถ้าเราจับจุดได้ เราก็จะพูดได้ใกล้เคียงเจ้าของภาษานะ ดูว่าเค้าทำปากยังไง พูดเสียงสูงต่ำยังไง

ปล. วันนี้ครูชมว่าพูดได้ดี อาจเป็นเพราะเราพูดเสียงดังด้วย มันเลยฟังชัดเจน คนอื่นเวลาพูดมันจะเบา ๆ น่ะ เค้าคงอาย มั้ง....

ปล.2 ภาษาอังกฤษ ยังมีคำที่เราไม่สามารถออกเสียงได้แบบที่พอใจคือคำว่า girl กับคำว่า world มันค่อนข้างซับซ้อนนะ

ปล.3 ตอนเด็ก ๆ อ่านคำว่า Although เป็น ออลต๊อด....แต่จริง ๆ แล้วมันไม่ใช่

ปล.4 เพื่อนเคยเล่าให้ฟังว่าตอนเด็ก ๆ เค้าอ่าน นก dodo ว่า โดโด้ แต่ครูบอกให้อ่านนก ดูดู สรุป ครูผิด งานนี้

ยังมีคนเชื่อฟอร์เวิร์ดเมลล์ที่บอกว่าส่งต่อแล้วจะได้ตังค์อีกเหรอ

มัน make sense มั้ยล่ะ


เค้าจะได้ตังค์จริงเหรอ ใครจะจ่าย หา...


ใครจะเช็คได้บ้าง ว่าเราส่งอีเมลล์ที่มีเนื้อหาว่าส่งต่อได้ตังค์


อีเมลล์ฉบับนี้ที่ว่าส่งต่อแล้วจะได้ตังค์ มันมีข้อแตกต่างกับอีเมลล์ธรรมดาที่เราส่งหาเพื่อนเรายังไง


คิดหน่อยค่ะ


น้องคนเดิม ฟอร์เวิร์ดเมลล์เดิม ๆ ส่งมาแล้ว ส่งมาเล่า มาหลายรอบแล้ว รวยไปยัง หา...


ก็แค่ส่งต่อ ไม่เห็นเสียหายนี่......อือ.....เหรอ


งั้นก็เชิญคุณ ๆ ส่งกันต่อไป แต่มันจะมาสุดที่เรานี่แหละ


เมลล์ที่บอกว่า ส่ง 10-15 คนโชคดีงั้นงี้ 16-20 คน จะโชคดีขึ้นอีกงั้นงี้ .... จบที่เราเหมือนกัน


เมื่อก่อน ตอนเป็นเด็ก ๆ ก็ส่งบ้าง ส่งไป....แล้วไง ไม่เห็นมีไร ธ่อเอ๊ย


แล้วไอ่ที่บอกว่า ส่งแล้วกด Alt F8 อะไรนั่นก็.....ไม่เห็นมีไร คือตรูก็เคยส่ง แล้วทำตามที่มันบอก ไม่เห็นมีไร คงต้องรอให้คนทั้งโลกทำตามให้ครบก่อน ถึงจะได้รู้กันซะทีว่ามัน..ไม่มีอะไรเกิดขึ้น


อีกทั้งเมลล์ไข่ปลอมของจีน ดิฉันก็ได้เมลล์นี้มาเป็นชาติแล้ว....แต่เพิ่งจะมาเป็นข่าว ธ่อเอ๊ย... แล้วข่าวก็เงียบไป ตรูก็ยังกินไข่ของตรูทุกวัน ไม่เคยระวังว่าจะเจอไข่ปลอม ..... เฮ่อ


บ่นไป...ไม่มีอะไรหรอก แค่บางทีคนที่ส่งฟอร์เวิร์ดเมลล์มาให้เราเป็นถึง นศ.ป.ตรี ป.โท ก็ยังไม่กลั่นกรองข้อมูลที่จะส่งให้คนอื่น ฟอเวิร์ดมาก็ฟอร์เวิร์ดไป ไร้สาระ


อีกประเด็น ไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกันหรือเปล่า อาจเกี่ยวได้นะ(ขนาดส่งเมลล์ไป 15 คนแล้วจะโชคดียังเกี่ยวกันได้เลย)
คือสมมุติว่าเราจะขายของอะนะ เราอยากจะโปรโมตสินค้าเราทางเมลล์ เราต้องเริ่มจากไปหาอีเมลล์คนอื่นมา และถ้าเราอยากได้รายชื่อเมลล์เยอะ ๆๆๆ เราก็จะเริ่มด้วย
1. เขียนฟอร์เวิร์ดเมลล์ชวนเชื่อมาสักฉบับ ให้มันน่าส่งต่อ เช่น แบบว่าถ้าไม่ส่งต่อแล้วคุณจะไม่ได้ใช้ hotmail อีกต่อไป บลา บลา บลา
2. รอ...
3. รอ.....อีก...
4. ตึ่งดึง เมลล์นั้นวนกลับมาหาเรา พร้อมด้วยรายชื่ออีเมลล์ของคนอื่นอีกเพียบ
(นี่ไม่นับว่าระหว่างรอ จะมีฟอร์เวิร์ดเมลล์ของเจ้าอื่น ๆ เข้ามาหาเรานะ)
ในฟอร์เวิร์ดเมลล์ที่มีรายชื่ออีเมลล์ของบุคคลต่าง ๆ ให้เราเซฟเก็บไว้ แล้วเวลาเราจะโปรโมทสินค้าเรา เราก็แค่ ก๊อปมาวาง แล้วก็ส่งโลด


คุณลองดูสิ วัน ๆ มีอีเมลล์จากใครก็ไม่รู้ ส่งมาขายของ ชวนทำ mlm ชวนนั่นนี่ นู่น สมัครงาน ขาย dvd ซะป๊ะอย่าง เข้ามาใน Inbox ของคุณ เค้ารู้ชื่ออีเมลล์คุณได้ไง คิดดู


สุดท้าย ก็อยู่ที่คุณ กลั่นกรองเอา ว่าจะเอายังไง

ฉันจะอยู่คนเดียว...ไปจนตาย

มนุษย์เราเป็นสัตว์สังคมค่ะ

เราอยู่ในสังคมไหน เราก็ต้องทำตัวตามแบบฉบับของคนส่วนใหญ่ในสังคมนั้นเค้าทำกัน เราจะได้ดูไม่แปลกแยก

คนเรามักจะกลัวความแปลกแยกค่ะ ไม่อยากให้คนอื่นมามองว่าเราผิดแปลกไปจากคนในกลุ่ม

ดิฉันอายุ 25 ปีค่ะ มองอนาคตตัวเองไว้ว่า ชาตินี้คงไม่ได้แต่งงานแน่ ๆ

ดิฉันทำใจอยู่คนเดียวตอนแก่ไว้แล้วค่ะ สุดท้ายของชีวิตยังไงก็คงได้อยู่คนเดียว

กระแสสังคมช่างแรงเหลือเกินค่ะ

ทำไมอันนั้นต้องอย่างนั้น อันนี้ต้องอย่างนี้ มันก็ต้องงี้ ๆๆๆ สิ

จริง ๆ แล้วดิฉันอยากจะมีใครสักคน ที่อยู่เป็นเพื่อนเราตอนแก่ อยากมีความรัก...ในแบบนั้น อีกครั้งเดียว แล้วเจอคนที่คลิกเลย ไม่อยากล้มเหลวในเรื่องของความรักอีกแล้ว

ความรักเป็นเรื่องของจิตใจ....ซึ่งส่งผลกระทบต่อเราหลาย ๆ อย่าง จิตใจ ก็ส่งผลกระทบต่อร่างกายเราหลาย ๆ อย่างเช่นกัน

บางคนอยากแต่งงาน มีลูก เพียงแค่ถือว่าใช้ชีวิตเป็นคนให้ครบ ก็แล้วแต่เค้าค่ะ

ดิฉันต้องการทำอะไรที่มันสบายใจ ....คือ....ไม่แคร์สื่อค่ะ(ห้าห้าห้า)

ตอนนี้อยู่คนเดียว ก็อยู่คนเดียวไปอย่างนี้ ก็ได้แต่หวังว่าความบังเอิญจะนำคนนั้นให้มาพบกับเรา และคนนั้นก็บังเอิญเป็น Soul mate เรา .... ชีวิตเรา Let it be ....

เขียนอะไรมากไม่ได้หรอก เดี๋ยวสื่อมาเห็น เดี๋ยวจะเกิดเป็นกระแสขึ้นอีก ตัวตนของดิฉันในนี้ กับความจริง มันต่างกัน(นิดหน่อย)

สุดท้าย คุณจะยอมรับตัวเอง แล้วทำตามทางของตัวเอง หรือคุณจะทำตามกระแสสังคม เลือกเอา

รองเท้าจากอีเบย์มาถึงแล้ว

ช่วงนี้เครียด ระบายออกโดยการซื้อของที่ eBay
ซื้อรองเท้าไป 3 คู่ หมดไปห้าพันกว่าบาท ก่อดี๊ ใส่ ๆ ไป

คอนเซ็ป ของดีไม่จำเป็นต้องแพง แต่ของแพงย่อมดี

1. asics รองเท้าวิ่ง ไปอ่านรีวิวมาแล้ว ว่าดี ซื้อมา รุ่นที่เป็นเจล ไปดูในยูทูบมาแล้ว เจลเค้าดีจริง น่าจะช่วยรับแรงกระแทกได้ดี 30$ จัดส่งอีก 45$ โดย FedEx มาเร็วทันใจมาก ค่าส่งก็ซี๊ดมาก รวมเป็นเงินไทยประมาณ 2,5xx

2. nike รองเท้าวิ่งอีกเหมือนกัน อันนี้หน้ามืดตามัว ซื้อมือสองมาก เป็นแบบ airmax อะไรก็ไม่รู้ หน้ามืดตามัวจริง ๆ สิบกว่าเหรียญ รวมเป็นเงินไทย 1,xxx

3. Vans อยากจะอีโม ต้องใส่รองเท้าแวนส์ ไม่เคยคิดจะเหลียวตามองเลยนะเนี่ย แต่ตอนนี้มันมอง ก็ซื้อมาซะ ลาย checker board แบบ slip on ไม่เคยใส่จริง ๆ รองเท้าแบบนี้ เราว่าเหมือนรองเท้ารำมวยจีนคู่ละร้อยตามกาดหลวงน่ะ แต่นี่ รวมแล้วเป็นเงินไทย 2,xxx

อยากจะเอารูปมาโชว์ แต่ขี้เกียจถ่าย 555

ใครจะว่าอะไรก็ช่าง ไม่แคร์สื่อ เราชอบใส่รองเท้าผ้าใบ รู้สึกว่ามันซัพพอร์ตดี ช่วงนี้ก็ยิ่งบ้ารองเท้าวิ่ง เพราะว่านอกจากจะ support แล้ว ยังเบาอีกด้วย

เสียอย่างเดียว ถ้าคู่ไหนที่ใส่แล้วทีนเหม็น มันก็จะเหม็น บางคู่ใส่ยังไงก็ไม่เหม็น แต่เราก็ซักนะ ขัดทีนทุกวัน พยายามดูแลความสะอาดทีนให้ดี

ปล.รองเท้า 3 คู่นี้ไม่โดนภาษีเลยซักคู่ เย่ ๆ ดีใจ
ถ้าซื้อรองเท้าทางอีเบย์นะ เราว่ารวม ๆ แล้วยังถูกกว่าซื้อที่ไทยเลย หมายถึงรองเท้ายี่ห้อ ที่เค้าใส่กันทั่วไปในอเมริกาอะนะ เอาเหอะ ก็ทุก ๆ ที่ก็มีของถูกของดีปน ๆ กันไป

แบบประเมินโรคซึมเศร้า

เพราะเราเกิดเป็นคน เราถึงมีจิตใจอ่อนไหว

ช่วงก่อน ๆ ที่ผ่านมา ไม่เคยมีช่วงไหนที่รู้สึกว่าตัวเองโง่ขนาดนี้มาก่อน ตั้งแต่มาเรียนป.โทนี่แหละ เอาจนอ.ที่ปรึกษาตัดหางปล่อยวัด เราคงไม่เหมาะกับการทำงานกับเค้า เราไม่รู้จะทำยังไง เราไม่รู้เรื่อง เราไม่มีความพยายาม เฮ่อ..ช่วงนี้พูดคำว่า "ไม่รู้" บ่อยมากเลย ก็มันไม่รู้นี่นา แหงะ - -"

เรารู้สึกว่าเราเครียด ไม่คิดว่าใครจะมาช่วยเราได้เลย(ในสิ่งที่เรียน) ถ้ามีใครซักคนมารับรู้ปัญหาในทุก ๆ เรื่องของเราและช่วยเราก็คงจะดี ปัญหาบางเรื่องเราก็ไม่ปรึกษาใคร ก็ช่างมัน

โทรไปหาแม่ บอกว่าอ.ที่ปรึกษาตัดหางปล่อยวัด ก็คุย ๆ แม่ก็กลัวว่าเราจะเครียดมากเกินไป แม่ถามว่ากินยาหน่อยดีมั้ยลูก(แม่เป็นพยาบาลนะ) ชื่อยา Fluoxetine เป็นยารักษาอาการซึมเศร้า เราไม่อยากกินยา รู้สึกว่าเราคงไม่น่าจะเข้าขั้นนั้น แบบว่าถ้ากินยาแล้วมันเหมือนเป็นคนไข้โรคจิตน่ะ จริง ๆ อาจไม่ถึงอย่างนั้นแต่เรามัน generalize ไปแล้วอะ เราก็เลยบอกแม่ว่า เด๋วไปซื้ออะมิโนโอเคกิน น่าจะช่วยได้

เราก็พยายามจัดการกับความเครียดที่เกิดขึ้น พยายามไปออกกำลังกาย

เรามีความรู้สึกว่า เมื่อตื่นมา(ตื่นสายอะนะ)ก็คิดว่า เฮ้อ...วันใหม่อีกแล้ว ไม่อยากตื่นเลย พอจะนอนก็ไม่อยากหลับ เพราะว่าไม่ง่วง หลับดึกอีก เราก็คิดว่า เฮ้อ...ต้องหลับอีกแล้วเหรอเนี่ย ตื่นมาก็วันใหม่อีก ชีวิตมันก็แค่เนี้ย คือหลับเดี๋ยวก็ตื่น ตื่นเดี๋ยวก็หลับอีก จะทำไปทำไม

ไม่มีใจอยากจะทำงาน อ่านเปเปอร์ที่เกี่ยวกับที่เรียน

คิดจะลาออกจากที่เรียนด้วยนะ ไม่รู้ว่าคิดโง่ ๆ อีกหรือเปล่า ลาออกแล้วจะทำอะไร

แม่บอกให้ไปทำแบบทดสอบซึมเศร้าด้วยนะ ให้ตอบว่าใช่หรือไม่ใช่

/  1. รู้สึกจิตใจหม่นหมองหรือไม่ ค่อนข้างจะหม่นนะ
2. รู้สึกเป็นทุกข์จนอยากร้องไห้ ยังไม่อยากร้องไห้อะ รู้สึกว่าไม่อยากแสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น และก็อยู่คนเดียวก็ไม่อยากร้องนะ แค่บางทีน้ำตาซึมนิดหน่อย ก็กลืนมันลงไป
/  3. รู้สึกหมดอาลัยตายยาก ก็หมดนะ ไม่รู้จะทำยังไงกะชีวิตดี
4. รู้สึกไม่มีความสุขหมดสนุกกับสิ่งที่เคยชอบและเคยทำ ชอบตีแบดก็ยังชอบอยู่แต่ไม่ค่อยได้ตี ชอบเล่นเกมในเฟสบุค แต่บางทีก็รู้สึกว่าเล่นเกมทำให้เสียเวลา ชอบเขียนบล็อกก็ชอบอยู่ มันได้ระบายอารมณ์ดี(ให้ใครก็ไม่รู้มาอ่าน)
/  5. รู้สึกผิดหวังในตนเองและโทษสิ่งที่เกิดขึ้น ผิดหวังในตัวเองและโทษอาจารย์ว่าไม่ดูแล อยากได้คนมาจูงมือเดินจังเลย แต่เราไม่พยายามเองด้วย เฮ้ออออออ...
/  6. รู้สึกสูญเสียความเชื่อมั่นในตนเอง มาก ๆ รู้สึกว่าทำไมเราโง่อย่างงี้ ทำไม่ได้ ไม่ได้ ๆๆๆๆๆ อยู่นั่นแหละ ไม่รู้ว่าชาตินี้จะทำอะไรได้มั่งเนี่ย ป.ตรีก็เรียนจบแล้วนะ แต่ไม่รู้จะไปทำงานอะไร ที่เราคิดว่าเราจะทำได้ก็คืองานบริการ พนักงานเสิร์ฟอะไรเงี้ย แต่ไม่สมกับวุฒิการศึกษาเลยฟ่ะ รู้สึกว่าตัวเองไม่มีความสามารถ ทั้ง ๆ ที่คนรอบข้างเค้าก็มองว่าเราเก่ง เฮ้อออออ...อีกที
/  7. รู้สึกไม่อยากสุงสิงกับใคร ก็ใช่ อยากอยู่คนเดียว กลับหอมานอน
/  8. รู้สึกตนเองไม่มีคุณค่า รู้สึกว่าตัวเองไม่มีประโยชน์สำหรับคนอื่น ให้ทำอะไรก็ทำไม่ได้ แล้วคนอื่นจะมายื่นมือมาช่วยเราทำไม ก็เราไม่มีประโยชน์
/  9. คิดอะไรไม่ออก ไม่รู้เหมือนกันไม่รู้จะทำอะไรต่อดี ทำไรก่อนหลัง
10. หลงลืมง่าย ก็ยังจำได้อยู่นะเหมือนเดิม
11. คิดอะไรได้ช้ากว่าปกติ คิดได้เหมือนเดิม
12. ทำอะไรอืดอาดเชื่องช้ากว่าปกติ  อืม...คิดว่าไม่ช้าดีกว่า ก็ยังทำเหมือนเดิม เดินเร็วเท่าเดิม อาบน้ำเร็วเท่าเดิม พิมพ์ดีดก็เร็วอยู่นะ
/  13. รู้สึกอ่อนเพลียง่ายเหมือนไม่มีแรง ใช่
/  14. รู้สึกเบื่ออาหารกินได้น้อยกว่าเดิม ใช่ น้ำหนักลด แต่ก็ดีถือว่าลดความอ้วน มันเป็นเพราะว่าหิวแล้วขี้เกียจไปหาอะไรกินแม่งก็ช่างมัน หิวต่อไป
15. นอนหลับ ๆ ตื่น ๆ หลับไม่สนิท  ถ้าได้หลับแล้วก็สนิทอยู่นะ แต่จะนอนยากเฉย ๆ เพราะว่าไม่ง่วง ถ้าตื่นก็ไม่อยากตื่น

ก็ไปทำ ถ้ามีคำตอบว่า “ใช่” ตั้งแต่ 6 ข้อขึ้นไป แสดงว่ามีภาวะซึมเศร้า ควรได้รับคำปรึกษาหรือส่งไปพบแพทย์เพื่อดำเนินการตรวจวินิจฉัยให้ถูกต้องและ เข้ารับการรักษาต่อไป

เราตอบว่าใช่ 9 ข้อ ก็อาจจะซึมเศร้านิด ๆ แล้วแหละ คนอื่นอยากทำประเมินทำได้ที่เว็บนี้ http://www.jvkk.go.th/wwwnew/test/testsum.asp

ต่อไปคงจะต้อง
1. หาอ.ที่ปรึกษาคนใหม่ที่ click กับเรา
2. หาหัวข้อทำวิจัยใหม่

แต่ตอนนี้สูญเสียความมั่นใจมาก ๆ
พรุ่งนี้ต้องไปคุยงานกับท่านทั้งหลายอีก จะถอนตัวดีมั้ยเนี่ย

I'm with you. Who with me?

ใครจะสนใจเราบ้าง


ไปดีก่า

หาเพื่อนทางเน็ต

ไม่ชอบหาเพื่อนทางเน็ต แล้วยังจะมาหาเพื่อนทางเน็ต ชีวิตมันอับจนหนทางขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย...

ตรูละเบี่ยตัวเองในช่วงนี้ ไม่ทำอะไรที่เป็นสาระ วัน ๆ ติดแหง็กอยู่หน้าคอม โลกความเป็นจริงเป็นยังไงไม่สน โลกไซเบอร์นี่มันช่างแตกต่าง

ชีวิตจริง...ทำไมต้อง...เป็นแบบนี้ โอ๊ย ๆๆ บ่นอีก เด๋วต้องไปหาอะไรมีสาระทำละ

ยิ่งบ่นก็ยิ่งคิด ยิ่งคิดก็ยิ่งบ่น

ตรูละเบี่ย..... <---- คำนี้โดนใจ ใช่เลย

555 วันนี้ nongpimmy.com ติดอันดับใน google แล้ว

คีย์เวิร์ดเหมือนเดิม nongpimmy
เซิชแล้ว ติดอันดับแล้ว ดีใจ
จะมีใครซักกี่คนที่เขียนบล็อกแล้วไปจดโดเมนเนม โดยไม่หวังผลทางการค้า

จริง ๆ แล้วเราก็ติด adsense แต่ว่า ไม่มีคนคลิก 555 ก็เลยเอามันออกซะเลย ช่างมัน ไม่แคร์สื่อ

วันนี้ไปเดินรินคำ หาเสื้อผ้าสไตล์อีโมมาแต่งด้วย ชอบ ๆ

ซื้อเนคไทด์สีขาวและดำมา ยังผูกไม่เป็น ไปหาวิธีผูกมาได้หลายแบบ แต่เราชอบอันนี้...

วิธีการผูก tie มา แบบ Full windsor knot เราว่ามันสมมาตรดี


แต่ก็มีอีกอันคือ Pratt knot ซึ่งก็สมมาตรดีเหมือนกัน แต่จะได้ knot ที่ขนาดเล็กกว่า เหมาะกะ tie เส้นเล็กนะ



ตอนเด็ก ๆ เห็นพ่อผูกละเหมือนจะย๊ากยาก แต่เอาเข้าจริง ๆ มาดูก็ไม่ค่อยยากเท่าไหร่ เท่ห์ดี

เอาเรื่องป.โทก่อน

ผมนะครับ พ่อแม่ส่งมาเรียนในเมืองตั้งแต่เด็ก ซึ่งตอนนั้นผม 4 ขวบ มาเรียนตั้งแต่เตรียมป.1 กันเลยทีเดียวเชียว
เรียนโรงเรียนเอกชน จนจบป.6
ก็ไปต่อโรงเรียนที่มีชื่อเสียงอันดับ 1 ของจังหวัด ผมสอบเข้าด้วยนะ มีคนสอบ 8xx คน เอา 120 นะ ถ้าจำไม่ผิด ผมสอบได้ที่ 55 ผมทำได้
อีก 9 ปีถัดมาน้องผมสอบมาเรียนที่โรงเรียนนี้เหมือนกัน แต่น้องผมสอบไม่ติด พ่อแม่ยัดเงินไป 30,000 โอเคได้เข้าเรียน นี่แหละครับ ความจริงของประเทศนี้ คุณมีเงิน คุณได้ทุกอย่าง
ผมก็เรียนจนจบม.6 นั่นแหละ ผลการเรียนและกิจกรรมต่าง ๆ ก็ธรรมดา
ผมก็สอบตรงเข้ามาเรียนในมหาวิทยาลัย ผมไปสอบแข่งกะคนอื่นอีก ผมสอบติดได้ทุน เงื่อนไขของทุนคือต้องเรียนได้เกรดเฉลี่ยไม่ต่ำกว่า 3.00 ผมตั้งปณิธานไว้ว่ายังไงต้องไม่หลุดทุน ผมก็ทำได้ เรียนจบป.ตรีมาเกรด 3.08 เอาวะ พอถูไถ

ตัวจบของป.ตรีผมก็ทำกับอาจารย์ที่มีชื่อเสียงนะ เป็นรศ. แต่ไม่ได้เป็นผู้บริหาร เค้าเน้นทางวิชาการนะผมว่า แบบว่าขอให้ได้เปเปอร์เยอะ ๆ คนที่อยู่ในวงการวิชาการก็คงรู้ดีว่าในวงนี้ก็จะมีเรื่องการเมือง อ.คนนั้นไม่ถูกกะคนนั้น นั่นนี่นู่น จะใส่ชื่อใครในเปเปอร์บ้าง บลา บลา บลา แต่ผมก็ไม่ได้รับรู้อะไรเท่าไหร่หรอก

ผมมาเรียนป.โทเพราะผมไม่รู้จะทำอะไร ผมไปเซิชดูแล้วว่าคนที่จบสาขาที่ผมเรียนนั้นเงินเดือนดี มันไม่เชิงจะเป็นสาขาที่ผมจบมาทางป.ตรีสักเท่าไหร่ ออกแนวประยุกต์ไปค่อนข้างมาก ผมไม่มีพื้นฐานสักเท่าไหร่

ลองนึกดูว่า แบบโน้ตอุดมพูดว่า สูตรพื้นที่วงกลม = pi(r)^2 หลายคนท่องได้ หลายคนรู้ แต่จะมีสักกี่คนที่เอาไปใช้ ผมก็เรียนในระบบการศึกษาไทย ๆ ผมเรียนเรื่องเซต เมตริก พาราโบลา ตรีโกณ โอ้ว หลายอย่าง ผมไม่เคยคิดว่าจะได้เอามาใช้เลย ตอนป.ตรีผมก็เรียน calculus อีก 2 ตัว ผมไม่เคยเข้าใจว่าจะดิฟไปทำไม จะอินทิเกรตไปทำไม ดิฟระยะทางได้ความเร็ว ดิฟความเร็วได้ความเร่ง ความชันต่าง ๆ บลา บลา บลา ผมฟาด C มาทั้งสองตัว

ผมเรียนป.โท สอบเข้ามาโคตรง่าย ผมสมัครเรียนป.โทไว้สองสาขาที่ต่างกัน อันหนึ่งเป็นภาคพิเศษ อันหนึ่งเป็นภาคปกติ
ผมไปสอบสัมภาษณ์ทั้งสองอัน อันที่เป็นภาคพิเศษนั่นตอนสัมภาษณ์อ.กดดันมาก ประมาณว่า คุณจะเรียนได้เร้อ ไม่มีพื้นฐานเลย สรุปว่า เค้าก็รับผมเข้าเรียน สงสัยอยากได้ตังค์ เพราะว่าค่าเทอมภาคพิเศษมันแพง แต่ผมก็ไม่ไปเรียนอันนี้นะ ผมเลือกอีกอัน

สาขาที่ผมเรียนอยู่ทุกวันนี้ สอบสัมภาษณ์เข้ามาอย่างเดียว ผมว่าที่อ.เค้ารับอาจเป็นเพราะว่าโพรไฟล์ของผมค่อนข้างดี ผมเป็นเด็กทุน ผมมีอ.ที่ปรึกษาที่มีชื่อเสียงเขียนจดหมายแนะนำตัวให้ ไม่รับก็มาตรฐานสูงเกิ๊น

แต่พอมาเรียนจริง ๆ ผมขอพูดตรง ๆ ในความรู้สึกผมว่า อ.สอนไม่รู้เรื่อง ผมขาดศรัทธา ผมก็บ่นอย่างนี้แหละ ผมชอบโทษคนอื่น

อ.ที่ปรึกษาผม ไม่ได้เป็นกำลังใจให้ผมเลย เค้าอาจไม่ค่อยมีเวลา เมื่อใจไม่ไป กายก็ไม่ไป เรื่องจิตใจนี่สำคัญนะครับ เลือก อ.ที่ปรึกษาผิด มันติดตัวเราไปตลอดนะครับ อ.ที่ปรึกษาที่ดีในความคิดผมควรจะเป็นคนที่จุดไฟให้นศ. คอยนำทาง คอยให้กำลังใจ ถ้านศ.ยังเดินเองไม่ได้ อ.ควรเดินนำหรือไม่ก็มาเดินด้วยข้าง ๆ จนตัวนศ.เมื่อถึงจุดหนึ่งจะมั่นใจว่าสามารถเดินเองได้

ผมเดินเองตั้งแต่ต้น มันก็โคตรช้า

คนรอบข้างก็ชอบถามว่า เมื่อไหร่จะเรียนจบ ผมตอบเหมือนเดิมว่า "เรื่อย ๆ ไม่รู้เหมือนกัน"

ครับ ๆๆ คุณอาจจะพูดอะไรก็ได้ แต่คุณไม่มาเป็นผม คุณไม่เข้าใจหรอก

ไม่มีใครเข้าใจในสิ่งที่ผมทำ ไม่มีคนที่จะช่วยผมจริง ๆ

เปรียบดังเช่น ผมหิวน้ำ แต่คนรอบข้างบอกว่า อดทนไว้นะ เรารู้ว่านายอดทนได้
ผมอดทนไว้ในตอนช่วงแรก แต่ต่อมาก็ไม่มีใครเอาน้ำให้ผมดื่ม สุดท้ายผมก็ตาย

ในเมื่อมันไปต่อไม่ได้ ผมจึงมีความคิดว่าผมอยากจะลาออก

ผมก็รู้ว่าทุกคนก็ย่อมมีปัญหาของตัวเองทั้งนั้น

พอละดีกว่า เขียนออกมานี่ก็ใช้ความคิดเยอะเหมือนกันนะเนี่ย เปลือง 555

พื้นที่...ที่คนจะไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร

บนโลกอินเตอร์เน็ต ถึงมันจะง่ายต่อการปลอมตัว แต่ถ้าคนที่รู้จักคุณ เค้าก็รู้อยู่ดีว่าเป็นคุณ
เพราะลักษณะคำพูดต่าง ๆ ชื่อที่คุณใช้ อะไรหลาย ๆ อย่าง
ทำให้ผมไม่กล้าที่จะบอกเรื่องราวต่าง ๆ แบบใส่รายละเอียดในแบบที่ผมอยากจะพูด

แล้วทำไมผมต้องเขียนบล็อก?

บางทีคนเราก็ต้องการให้ใครสักคนมารับรู้เรื่องของเรา แต่ไม่ต้องการให้รู้ว่าเราเป็นใคร
ผมถือว่าเป็นการระบายอารมณ์อย่างหนึ่งนะ หลาย ๆ เรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรา มันกระทบจิตใจเรา
เราแค่ต้องการจะเขียนออกไปบ้างก็เท่านั้น เพราะในโลกแห่งความเป็นจริง คุณไม่สามารถไปปรึกษาหรือบอกใครได้

กระแสสังคมมันทำให้เราต้องทำตามคนกลุ่มใหญ่ ทำตัวเงียบ ๆ เนียน ๆ เข้าไว้ จะได้ไม่เป็นที่สังเกต จะได้อยู่รอดปลอดภัย ผมละเบื่อ แล้วผมก็บ่น แต่ผมไม่เบื่อที่จะบ่น

ผมอยากลาออกจากป.โทจังเลย แต่ผมต้องซ่ายเงินให้ทุนที่ผมรับมา 2 เท่า ผมว่าประมาณ 3xx,xxx นะ ผมโทรไปหาแม่ แม่บอกว่า เมื่อถึงเวลาก็คงหาตังค์ได้เอง

ผมเติบโตมาในประเทศนี้ ประเทศที่พ่อแม่ต้องเลี้ยงดูลูก แล้วลูกก็เลี้ยงดูพ่อแม่ มันเหมือนเป็นบุญคุณ ตอนนี้พ่อแม่ยังต้องเลี้ยงดูผมเลย ผมตามหาตัวเองไม่เจอ ผมไม่รู้จะทำอาชีพอะไร ผมไม่กล้า ผมไม่ชอบพบปะผู้คน ถ้าตอนนี้ผมว่าผมไปขายอีเบย์จะเวิร์คสุด ไม่ต้องเจอใครดี

ผมเคยถามแม่ว่า แม่จะเลี้ยงดูผมไปจนถึงอายุเท่าไหร่ แม่บอกว่าก็เลี้ยงกันไป เท่าที่แม่จะเลี้ยงได้ ก็คงจนกว่าแม่จะตายนั่นแหละ ทำให้ผมวางใจ ผมมันดิสอะบิลิตี้ ใครจะว่าอะไรก็ช่าง

ผมจะเขียนอีกเรื่องนึงเกี่ยวกับการเรียนป.โทของผม

ชีวิตมันติด Google

วันนี้เช็คเมลล์ มาอีกละ Google Buzz ของเล่นใหม่ เป็น Social Network อันใหม่มาให้เล่น
แต่เราว่าคงยังไม่ค่อยฮิตหรอกมั้ง เพราะช่วงนี้ในไทยก็ facebook มาแรง
วันนั้นเพิ่งจะ deactivated facebook ไป เพราะว่ามัวแต่ restaurant city มั่งง่ะ mafia wars มั่งง่ะ ไหนยังต้องไปปลูกผักที่ barn buddy อีก เสียเวลาไม่น้อย
แต่เฟสบุคนี่ก็ดีนะ ทำให้รู้สึกว่ามีเพื่อน เด๋วถ้าอารมณ์ดีจะไป reactivated อีกที

ส่วนกูเกิ้ลนี่ก็เอาทุกอย่างเลยนะ
ตั้งแต่ตอนนู้นนนนน ที่มี gmail ให้ แต่ต้องขอ invite จากคนอื่น เราก็ไปลงชื่อขออินไวท์แล้วก็มาสมัครได้
อยากได้ gmail เพราะว่ามีพื้นที่เยอะดี
คิดดูเมื่อก่อน โอ....รำลึกความหลัง พื้นที่ของ hotmail ให้แค่ 2Mb เมลล์จะเต็มเอาง่าย ๆ ต้องไปหาวิธีต่าง ๆ นานาให้กลายเป็น 25Mb ไม่รู้จะมีใครเคยทำมั่ง 555

ที่เราใช้บริการกูเกิ้ลอยู่ทุกวันนี้เท่าที่นึกออกเวลานี้ก็
1. gmail
2. blogger
3. adsense
4. analytic
5. picasa
6. site
7. โอ้ว ลืมได้ไง ก็ google.com หรือ google.co.th นี่ไง เอาไว้เซิชได้ทู้กกกกวัน
โอ้ว มากมายก่ายกอง ถ้ากูเกิ้ลล่มไปนี่เสร็จเลยพี่น้อง
และยังสามารถเอาแอคเคาท์ของจีเมลล์ไปลิ้งค์กะเว็บไซท์ต่าง ๆ เช่น youtube ได้อีกด้วย

Best Kisses

ไม่รู้แหละ ผมชอบ ผมไม่แคร์สื่อ แต่ถ้าสื่อถาม ผมอาจจะแคร์ก็ได้



ผมไม่ขอพูดอะไรมาก ไปดีก่า...

ปล. ไม่มีอะไร ไปได้

ระวังให้ดี เวลาตั้งใจจะทำอะไร

มันมักจะมีอะไรมาขัดขวาง
อุตส่าห์มีอารมณ์จะมานั่งห้องแหลบ เน็ตดันโอ่ย อ่วย อ่ย สะกดไงดี สรุปว่ามันห่วยก็ละกัน
ก็อย่างงี้แหละ คนมันติ๊ส จะทำอะไรต้องรอดูอารมณ์และทรงผม

ในที่สุดก็พอใจกับบล็อกซะที

หมายมั่นปั้นมือนะเนี่ย วันสองวันมานี้
1. จดโดเมนเนม nongpimmy.com ไม่ต้องกลัวเวลาย้ายโฮสต์ไปไหนชื่อนี้ก็ยังติดตัวไปด้วย ชื่อนี้เป็นของเรา จะเอาไปสวมทับอะไรก็ได้ 555
2. ทำ Cloud Tag ทำไปงั้นแหละ ไม่ค่อยมีแท็กอะไรหรอก รวม ๆ ก็จะเป็น "บ่น" ซะมากกว่า
3. ทำ favicon รูปตัว P น่ารักเชียว ฟอนท์ Arial Rounded MT Bold ชอบอะ มันน่ารักดี

ตอนนี้พอใจละ เรานี่ก็เก่งเหมือนกันนะเนี่ย ก๊าก ๆๆ
ที่ทำได้เพราะว่าไปเซิชว่าคนอื่นทำไง ทำไมมันง่ายหยั่งงี่....ห๊า
ถ้าโปรเจคเราง่ายหยั่งงี่ก็ดีน่ะสิ

ตอนเย็นอยู่ ๆ ความคิดก็แว่บเข้ามาในหัวว่า เออเนาะ เพราะเราได้เรียนหนังสือเราถึงมีความคิดแบบนี้ไง
เราเริ่มเขียนวิกิพีเดียหัวข้อเมทัลโลไธโอนีน(Metallothionein) (เขียนไปนิดเดียว ลองดู)เพราะเรากำลังศึกษาโปรตีน/ยีน กลุ่มนี้อยู่ เราก็แค่อยากลองเขียนนิดหน่อย แบบว่าก็ไปแปลมาจากวิกิภาษาอังกฤษอะนะ ถ้ามีเวลาเยอะ ๆ ก็อยากจะแปลบทความมาให้คนไทยอ่านเยอะ ๆ(ไม่มีปัญญาเขียนเอง ก็แปลเค้าเอาอะนะ) มีใครซักคนจากวิกิส่งเมลล์มาต้อนรับเราด้วย บลา บลา บลา

เราเป็นคนไปเพิ่มคำศัพท์ใน lexitron.nectec.or.th คำว่า Shit->เหี้ย,แม่งเอ๊ย กับคำว่า pokemon เห่อ ๆ หนุกดี

เรามีความคิดว่าอยากจะสร้างเว็บไซต์แปลเปเปอร์หรือเจอนัลจากต่างประเทศมาเป็นภาษาไทยให้คนไทยได้อ่านง่าย ๆ น่ะ ทุกวันนี้แค่อ่านเปเปอร์ก็ยากพออยู่ละ ดั๊นเป็นภาษาอังกฤษอีก ไม่เข้าใจอีกว่ามันพูดว่าอะไร กรรมของเวร เวรของกรรม ความคิดดี แต่ถ้าจะทำก็คงยาก คิดไว้ก่อนละกัน ต้องสร้างฐานข้อมูล ต้องหาคนมาช่วยแหล เอ๊ย ช่วยแปล บลา บลา บลา

เราบริจาคให้ wikipedia ด้วยนะ $6.66 ผ่านทาง paypal แน่ะ เพราะว่าใช้บริการบ่อยก็ช่วย ๆ กัน
เราบริจาคให้ Haiti (ผ่านทาง American red cross)ด้วยนะ $5 เพราะว่าเราเป็นคนดี โอ้ววว....

พอละ ความดีสาธยายไม่หมด 555 ราตรีสวัสดิ์พี่น้องชาวไทย

คำคมวันนี้
ฝรั่ง Show but don't know.
คนไทย Know but don't show.

กว่าจะทำให้โดเมนเนมชี้มาที่บล็อกเกอร์ได้

ไม่ขอแปล แต่ขอเซฟไว้ละกัน เอาไว้เผื่อวันหลังได้ทำอีก

ทำให้

1. เวลาพิมพ์ www.ชื่อโดเมนของเรา.com มันจะไปที่ http://ชื่อบล็อกเรา.blogspot.com

2. เวลาพิมพ์ http://ชื่อโดเมนของเรา.com มันจะไปที่ http://ชื่อบล็อกเรา.blogspot.com

2. เวลาพิมพ์ ชื่อโดเมนของเรา.com มันจะไปที่ http://ชื่อบล็อกเรา.blogspot.com

---------------------------------------------------------------------------------------

Mapping Your Domain to Work with a Blogger Blog

Print this Article

Comment on this Article

Recently Updated: February 4, 2010 10:02 AM

Tell us what you think!

Looking for Product Support?

Submit a product support request.

Email*:

Reason*:

Inaccurate Missing Information Good, But Could be Better Other (Please Explain Below)

Suggestion*:

Hide

You can establish a more professional identity for your Blogger® blog by configuring it to point to one of the domains you registered through us. Instead of entering your Blogger URL to view your latest blog entry, visitors enter your domain URL. For example, by mapping your coolexample.blogspot.com blog to your www.coolexample.com domain, visitors focus solely on your domain.
To point your Blogger blog to your domain, you set up domain mapping, which configures your blog settings and domain. You update your settings in your Blogger account and Domain Manager, as follows:

• Park the domain you want to use with your Blogger account. Your domain must be parked with our parking nameservers before you can configure the CNAME record to point to the Blogger account you want to use.
• Edit the "www" CNAME record for the domain you want to use with your Blogger account. This tells the Web browser to open your Blogger blog when visitors enter your domain URL in the browser address bar.
• Forward your domain to use "www". This ensures your Blogger blog displays for visitors who go to your domain with or without the "www" prefix. For example, it displays for visitors who entered both www.coolexample.com and coolexample.com.
• Configure your Blogger account to use your domain.

To Park Your Domain

1. Log in to your Account Manager.
2. In the My Products section, click Domain Manager.
3. Use the checkbox to select the domain you want to use with your Blogger account, and then click Nameservers.
4. Select I want to park my domains.
5. Click OK.
6. Click OK again.

To Edit Your CNAME Record

1. Log in to your Account Manager.
2. In the My Products section, click Domain Manager.
3. Click the domain you want to use for your Blogger blog.
4. In the Total DNS section, click the Total DNS Control hyperlink.
5. In the CNAMES section, click the Edit button for the "www" record.
6. Click OK to confirm you want to edit the record.
7. In the Points To Host Name field, type ghs.google.com.
8. Click OK.

To Forward Your Domain

1. Log in to your Account Manager.
2. In the My Products section, click Domain Manager.
3. Use the checkbox to select the domain you want to forward to your Blogger blog.
4. Select Forward, and then click Forward Domain.
5. Select http:// or https:// depending on your server settings. For more information on HTTP and HTTPS, see HTTP vs. HTTPS .
6. In the Forward to field, enter the complete URL, with the "www", to which you want to forward your domain name. For example, www.coolexample.com.
7. To automatically update your nameservers to accommodate your forwarding changes, select Update my DNS setting to support this change.
   
   
   NOTE: Activating this setting will update your domain name's nameservers and IP address. If you are currently hosting a website for this domain name, the website will no longer be accessible using this domain name once the changes are saved and propagated.
8. To view additional options, click the Advanced Options hyperlink.
9. Select one of the following:
   
   
   

   Forward Only

   Specifies the length of time for this forwarding setting. Select one of the following Redirect types:

   • I am permanently forwarding my domain — Redirects to the site you specified in the Forward To field using a "301 Moved Permanently" HTTP response. The HTTP 301 response code tells user-agents (including search engines) that the location has permanently moved.
   • I am only temporarily forwarding my domain — Redirects to the site you specified in the Forward To field using a "302 Found" HTTP response. The HTTP 302 response code tells user-agents (including search engines) that the location has temporarily moved.

   Forward with Masking

   Prevents the forwarded domain URL from displaying in the browser's address bar, and lets you specify Meta Tags for search engine crawlers by completing the following fields:

   • Title — Displays at the top of the browser window and in search results.
   • Description — A short description of your website to display in search engine results.
   • Keyword — A list of comma-separated keywords that describes the content and purpose of your website.



10. Click OK.

To Configure Your Blogger Account

1. Log in to your Blogger account.
2. Go to the Settings tab.
3. Click Publishing.
4. Click the Custom Domain hyperlink.
5. In the Buy a domain for your blog section, click the Switch to advanced settings hyperlink.
6. In the Your Domain field, enter your domain name. For example, enter www.coolexample.com.
7. To specify another location in which to look for files, in the Use a missing files host? section, select Yes and enter the path. If not, specify No.
8. In the Word Verification field, enter the characters as they display in the image above the field.
9. Click Save Settings.
   

NOTE: As a courtesy, we provide information about how to use certain third-party products, but we do not endorse or directly support third-party products and we are not responsible for the functions or reliability of such products. Blogger® is a registered trademark of Google Inc. All rights reserved.

เอามาจาก http://help.securepaynet.net/topic/163/article/5112?prog_id=register_cheap_domain_names_cheap_web_hosting

เราจดโดเมนเนมกับ hostingdude.com เราว่าหน้าตามันคล้าย ๆ godaddy.com เลยนะ

แต่ราคาถูกกว่า เอาวะ ราคาถูก ได้ชื่อเหมือนกัน 555

คุณเคยเห็นช้างหรือเปล่า?

วันนี้ผมตื่นสายเหมือนเดิม ช่วงนี้อากาศแห้ง ผมขาดน้ำ ปากแห้งมาก ๆ ต้องดื่มน้ำเยอะ ๆ เข้าไว้
ห้าโมงเย็นกว่า ๆ ผมไปเดินวิ่งเหมือนเดิม ที่เดิม วันนี้คนน้อยกว่าเมื่อวาน
ผมสังเกตเห็นช้างรอบตัวผม

 

ช้างตัวใหญ่

ช้างตัวเล็ก

ช้างชูคบเพลิง ร่าเริงอดทน

ช้างโดดเดี่ยว

 

ช้างเฉา คาดว่าน่าจะเสียชีวิตไปแล้ว

ช้างกำลังจะขี่กัน

ยังมีอีกเยอะ แต่เมมกล้องผมหมดน่ะ
วันนี้หกโมงเย็นไม่เห็นเปิดเพลงชาติเลย ผมละงง เหลียวดูอีกที เอ๊า ธงชาติลงแล้ว
ผมไปซื้อซูชิที่ท็อปส์กินอีกแล้ว วันนี้ซูชิโคตรเน่า ผมละเซ็ง ถ้าเป็นเมืองนอกคงจะ oh oh free food man!! แต่เป็นที่นี่ ผมไม่กล้า หง่ะ
ผมว่าจะหาซื้อชุดออกกำลังกายซะหน่อย แต่ว่ามันแพง ผมขอพักไว้ก่อนละกัน

มีคนมารำแก้บนด้วยนะ ตึ่ง ตึ่ง มง อ๊ะ ตึ่ง ตึ่ง มง.....

ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะคน

ชีวิตผมมันก็เหมือนเเดิมทุกวัน ผมตื่นสาย ผมกินเยอะ ผมกำลังจะอ้วน 55
เมื่อวานผมตัดสินใจจะไปเล่นกีฬาที่ผมไม่ชอบที่สุด แต่จะให้ผมทำอย่างไรดีล่ะ ผมตัดสินใจไปวิ่งที่แถว ๆ ศาลาธรรม เพราะว่าวันก่อนผมทำควิซในเฟสบุคว่าผมจะได้พบเนื้อคู่ที่ศาลาธรรม
17.30 น. ผมไปถึงศาลาธรรม ผมก็เดินสลับวิ่งรอบสระบัว เย็นวันเสาร์อย่างนี้ผมเห็นคนมาออกกำลังกายมากมาย หลายคนมาถ่ายรูป มาคู่บ้าง มาขี้บ้าง เย้ยยย มาคี่บ้าง ซึ่งก็คือมาคนเดียวนั่นแหละ

ผมเห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงริมสระ ดูท่ากำลังนั่งกดมือถือ เธอนั่งอยู่ตรงนั้นจนผมออกกำลังกายเสร็จเลย ผมมองเธอจากไกล ๆ ไม่รู้น่ารักหรือเปล่า ก๊ากกกกก!!

 

ผมพยายามซูมด้วยกล้องมือถือ 555 มีตาลุงอีกคนมาถ่ายรูปด้วยนะ ชุดขาวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ น่ะ

พอหกโมงเย็นเพลงชาติขึ้น ทุกคนก็หยุด ยามก็เป่านกหวีดให้รถหยุดวิ่งด้วยนะ ผมว่ามันออกจะไร้สาระไปหน่อย แต่ผมก็เล่นตามเกมไป ผมไม่ขอพูดอะไรมาก อยู่ในสังคมคนหมู่มากก็งี้แหละ
มีคนหนึ่งใส่เสื้อเหลือง แต่เสื้อเขียนว่า PINK เธอก็มาคนเดียว ผมสังเกตว่าคนที่มาออกกำลังกายคนเดียวจะรูปร่าง Chubby หน่อย คงเหมือนกับผมนั่นแหละ คือว่าชวนใครก็ไม่ว่าง หลาย ๆ เหตุผล สรุปว่า ไม่ไหวแล้ว ตรูมาคนเดียวก็ได้ฟะ ส่วนคนที่มาเป็นคู่ก็มักจะเป็นแฟนกัน หรือไม่ก็เพื่อนที่ชวนแล้วมันมาน่ะ
ผมอยากตีแบด เห็นหลายคนตีแบดแล้วก็อิจฉา มีผู้ชายคนหนึ่ง วิ่งรอบสระเหมือนกัน ถือไม้แบดมาคู่นึง วิ่ง ๆ ไป ผมก็มองละนะ คงรอเพื่อน เวลาผ่านไป เขาก็เอาไม้แบดมากวัดแกว่ง เห่อ ๆ แล้วก็วิ่งต่อไป ใจผมอยากเข้าไปถามว่า เล่นแบดกันมั้ย อะไรประมาณนั้น แต่ผมก็ไม่กล้า ผมไม่ค่อย Friendly น่ะ ผมก็ปล่อยผ่านไป

 

ผมเห็นคนแก่คู่หนึ่งมาเดินด้วยกัน น่ารักมาก คุณตาจูง คุณยายเกาะแขน เดินอยู่หลายรอบเหมือนกัน ผมเลยแอบถ่ายรูปมา สักวันเมื่อเราแก่ขึ้นมาจะมีคนอีกคนคอยอยุ่ข้าง ๆ เราหรือไม่ ผมสังเกตจนกระทั่งเขากลับไป เขาขับรถฮอนด้าแอคคอร์ดสีน้ำเงินทะเบียนกทม. ผมละสอดรู้เรื่องชาวบ้านเค้าไปทั่ว

หกโมงกว่า ผมก็พอละ ผมไปท็อปส์ต่อ ผมกะว่าจะไปซื้อโลชั่นและจะไปซื้อซูชิพรานทะเลกิน ผมชอบมากเลย กินแล้วติดใจแคลิฟอเนียโรล

พอผมจะขึ้นบันไดเลื่อนห้าง ผมก็ดูป้ายโปรแกรมหนังฉาย ผมเกิดอารมณ์อยากดูหนังขึ้นมาทันที ผมรีบไปท็อปส์และซื้อซูชิกับโลชั่น แล้วผมก็ตรงไปโรงหนังอย่างรวดเร็ว เพราะผมกะว่าจะดูหนังรอบ 18.45 น. พอผมไปเลือกที่นั่งรอบ 18.45 น. อ่าว เวงจริง ๆ ไม่มีคนดูเลยสักคน พนักงานเลยบอกผมว่าดูรอบ 19.15 ไหม มีคนดูเป็นเพื่อนนิดหน่อย ผมก็ OK จะได้มีเวลากินซูชิก่อนด้วย

ผมไปดูหนังคนเดียวชื่อเรื่องจำย๊ากยาก เด๋วผมไปดูก่อน "แล้วรัก...ก็หมุนรอบตัวเรา" ก็เป็นหนังง่าย ๆ ออกมาให้ตรงกับวันวาเลนไทน์อะนะ ดูไปก็หนุกดี พระเอกคนแรกท่าทางเหมือนนายกอภิสิทธิ์เลย 55 คนสุดท้ายเหมือนพี่แท่งเลย

จะว่าไปผมนี่ชอบดูว่าคนนั้นคนนี้หน้าเหมือนใครนะเนี่ย ผมควรไปทำอาชีพอะไรดีล่ะเนี่ย

ผมไปหาโปสเตอร์หนังมาให้ดูก่อน นี่ไง

My valentine

หนังจบประมาณสามทุ่มครึ่ง ผมออกจากห้างมากะหาอะไรกิน ไม่มีสิ่งที่ผมอยากกินเลย ร้านที่ผมอยากกินก็ไม่เปิด ไม่เป็นไรฟะ ตรูไม่กินก็ได้ วันนี้อากาศค่อนข้างเย็น ผมดูหนังเมื่อกี๊ก็แอบหนาว ผมกลับห้องมากินโอวัลติน 3 in 1 ก็ได้ฟะ จบข่าว วันนี้บล็อกผมเป็นไดอารี่ ยาวมาก 555

ปล. ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะคน เป็นประโยคที่ผมเห็นก่อนที่จะฉายหนังน่ะ เป็นคำคมในเรื่องขงจื๊อ ซึ่งเป็นหนังที่กำลังจะเข้าโรงต่อไป ฟังแล้วมันโดนใจ

ทำไมต้องให้พระเอกออกโรงอยู่เรื่อยเลย

ปัญหาเล็กน้อยแค่นี้
เรื่องย่อ
1. ก๊อกน้ำไม่สามารถปิดสนิทได้ 1 ก๊อก
2. ท่ออ่างล้างหน้าตัน 3 อ่าง
เวลาผ่านไป.......ผ่านไป.......จากก๊อกที่ยังพอปิดสนิทได้บ้าง ตอนนี้ไปล้างมือหรือแปรงฟันไม่ต้องเปิดก๊อกเลย น้ำมันไหลตลอดเวลา
จากท่อที่ตันนิดหน่อย ล้างหน้าแปรงฟันเสร็จนี่น้ำเต็มอ่างอะ ทั่นผู้ชมคิดดู

อยู่หอรวม

อยู่หอด้วยกัน ชาวหอก็น่าจะรู้ว่าที่สำนักงานหอน่ะ มีใบให้เขียนแจ้งเรื่อง แหมทีของห้องตัวเองเสียก็ไปเขียนแจ้งกันได้ ของส่วนรวมเสีย กว่าจะได้ซ่อมก็ต้องให้พระเอกออกโรงไปเขียนใบ
มีอยู่ทีนึงไฟห้องน้ำเสีย มันติด ๆ ดับ ๆ อยู่หลายวัน เราก็ไม่ไปแจ้งนะ ให้คนอื่นไปแจ้งบ้าง 555

จริง ๆ เราก็จะเขียนใบหลายทีละแต่ลืม แต่ช่วงนี้มันสุด ๆ จริง ๆ
เมื่อวานไปเขียนใบ วันนี้มาซ่อมให้เลย รวดเร็วทันใจ เอาไป 5 ***** ดาว

มันช่างดีจริง ๆ ที่ความต้องการของเรามีคน respond

อีกเรื่อง ตู้น้ำหยอดเหรียญก็เหมือนกัน
เหรียญเต็ม ไม่มีใครโทรบอกเจ้าของตู้ ก็หยอดไม่ได้อยู่ดี กดน้ำก็ไม่ได้ ไอ่ที่ลิตรละ 50 ตังค์อะนะ
เราโทรบอกได้ 2-3 ที จนเราคิดว่า มันคงไม่มีใครจะโทรบอกเจ้าของตู้น้ำแล้ว นอกจากตรู
ตอนนี้เลิกกดน้ำละ ขี้เกียจ
น้ำฟรีที่หอก็ไม่อร่อย
yeah water is water, same same but different แปลว่าไรไม่รู้ อยากพูด
ตอนนี้กินน้ำเนสเลท์ แพงแต่ OK ผมก็ยอมจ่าย
กราเซียก็กิน ไปหรอยของเพื่อนมา
----------------------------------------------------------------------
คำคม : สถานการณ์สร้างวีรบุรุษ
พระเอกมาหะแว้วววววววววววววววววววววววววววว วู้ววววววววววววววววววว++!!!

เล่นทวิตเตอร์(twitter)คนเดียว

Tweet like a whore like me.
ก็ไม่น่าเชื่อว่าจะเล่นได้เรื่อย ๆ คนเดียว ทวิตอยู่คนเดียว แต่อย่างน้อยก็ได้บอกบางสิ่งออกไป ตอนนี้เรามี 108 tweets แล้ว
ไม่มีใครอ่านก็ไม่เป็นไร ตรู tweet ของตรูคนเดียวได้
ช่วงนี้ชีวิตติด social network แต่ดันไม่มีเน็ตเวิร์ค ก็ไม่เป็นไร ใครถามอะไรเราก็เล่นหมด นำสมัยก่อนใคร
เมื่อก่อนเล่น facebook คนอื่นยังไม่เล่นเลย จนทุกคนหนีจาก hi5 มา facebook กันหลายคน เพราะเพื่อนที่เรารู้จักจริง ๆ น่ะอยู่ใน facebook ใน hi5 มีแต่ใครก็ไม่รู้

ทวิตอยู่คนเดียวก็ดีละ ไม่ต้องมีใครรับรู้ แต่ได้ระบาย มันก็อยู่ตรงนั้น จบข่าว ราตรีสวัสดิ์พี่น้องชาวไทย

---------------------------------------------------------------------------
แก้ข่าวหน่อย
ปล. ไม่ได้เล่นคนเดียวจริง ๆ นะ อย่างน้อยก็มี following follower กะเค้ามั่งเหมือนกันอะน่า
แต่ส่วนใหญ่ช่วงนี้ทวิตอยู่คนเดียวจริง ๆ คนอื่นเค้าทวิตกันเล็กน้อย
---------------------------------------------------------------------------
ปล2. ลืมพูดถึงพื้นที่ของฉัน MySpace ไปเลย เด๋วไปดูหน่อยดีก่า
---------------------------------------------------------------------------
ปล3. MySpace ก็รกตาน้อยกว่า hi5 หน่อยนึง ตอนนี้เฟสบุคชนะเลิศ
เราชอบอะไรที่เรียบ ๆ และชอบคนเรียบร้อยด้วย

ยังเต็มใจที่จะตามค้นหาและปฏิเสธที่จะท้อใจ

เมื่อวานทำควิซใน facebook มีตัวเลือกนึงว่า "ยังเต็มใจที่จะตามค้นหาและปฏิเสธที่จะท้อใจ"
ก็เลยนึกถึงเพลงนี้ขึ้นมาช่วงนี้ชีวิตมันเคว้ง ๆ ไม่พุ่งไปทางไหนซะที
เด๋วไปล้างหน้าแปรงฟันดีก่า

-----------------------------------------------------------------------------
เนื้อเพลง ก๊อปเค้ามา แต่ไม่ cite จัดไป

ก็ยังคงเดินทาง และยังคงเดินไปหาใครบางคน

อยากมีคนจริงผ่าน เข้ามาในใจสักคน

แล้วฉันก็เดินทางต่อไป เพราะฉันไม่เจอใครอย่างนั้น

ฉันมั่นใจ ว่าเขานั้นมีตัวตน

ยังเต็มใจที่จะตามค้นหา และปฏิเสธที่จะท้อใจ

ยินดีที่จะเฝ้ารอ เพื่อเติมเต็มสิ่งที่หายไป

ยังพอใจที่จะตามค้นหา ว่าคนดีๆ ที่มีรักจริง อยู่ที่ไหน

คอยที่จะเจอเขา แม้ไม่รู้เมื่อไหร่

อาจเป็นการเดินทาง ที่ไม่มีปลายทางให้เจอสักที

แต่ไม่เคยลังเล ที่จะคอยบางคนที่ดี

เพราะฉันเชื่อในทางเดินแห่งรัก ที่พร้อมจะนำทางให้ฉัน

และฉันมั่นใจ ว่าเขานั้นมีตัวตน

ยังเต็มใจที่จะตามค้นหา และปฏิเสธที่จะท้อใจ

ยินดีที่จะเฝ้ารอ เพื่อเติมเต็มสิ่งที่หายไป

ยังพอใจที่จะตามค้นหา ว่าคนดี ๆ ที่มีรักจริง อยู่ที่ไหน

คอยที่จะเจอเขา แม้ไม่รู้เมื่อไหร่

อาจเป็นการเดินทาง ที่ไม่มีปลายทางให้เจอสักที

แต่ไม่เคยลังเล ที่จะคอยบางคนที่ดี

[(รักต้องยังมีอยู่ รักต้องยังมีอยู่) (ฮู...ฮู..)

ใครคนนั้นคนที่ตามหา คงมี ใครคนนั้น ยังต้องตามหา]

เพราะฉันเชื่อในทางเดินแห่งรัก ที่พร้อมจะนำทางให้ฉัน

และฉันมั่นใจ ว่าเขานั้นมีตัวตน

ยังเต็มใจที่จะตามค้นหา และปฏิเสธที่จะท้อใจ

ยินดีที่จะเฝ้ารอ เพื่อเติมเต็มสิ่งที่หายไป

ยังพอใจที่จะตามค้นหา ว่าคนดี ๆ ที่มีรักจริง อยู่ที่ไหน

คอยที่จะเจอเขา แม้ไม่รู้เมื่อไหร่

อาจเป็นการเดินทาง ที่ไม่มีปลายทางให้เจอสักที

แต่ไม่เคยลังเล ที่จะคอยบางคนที่ดี

ใครคนนั้นคนที่ตามหา คงมี ใครคนนั้น ยังต้องตามหา

ใครคนนั้นคนที่ตามหา คงมี ใครคนนั้น ยังต้องตามหา

ปล. ต้องเอามะขามไปให้อ.ด้วยวันนี้