Transit tour ที่เกาหลี

ช่วงก่อนวันจะไปอเมกา ว้าวุ่นมาก คำนวณว่าตังค์จะพอมั้ย จะนอนที่ไหน เซิช airbnb booking.com อ่านรีวิวที่ tripadvisor โฮสเทลนั้นเป็นยังไง ฯลฯ อ่านรีวิวนั่นนี่ พันทิป บล็อก อ่านไปทั่ว เป็นช่วงเวลาสะสมข้อมูล จะจองเลยมั้ย หรือจะงั้น จะงี้ หลับดึก และไม่ค่อยมีสติ หลุดโฟกัสง่าย

เราต้องรอเปลี่ยนเครื่องที่เกาหลี 9 ชั่วโมง ไปถึงหกโมง บินอีกทีสี่โมงเย็น ก็เซิชว่าสนามบินอินชอนมีอะไรบ้าง ปรากฏว่ามีทรานสิททัวร์ของสนามบิน สำหรับคนที่รอเครื่องนาน ไปทัวร์ในเกาหลีได้ เราก็คิดว่า เอาเนี๊ยแหละ ไปทัวร์ฆ่าเวลา จะได้เหยียบเกาหลีด้วย

คืนวันบิน ไปอย่างเรียบง่าย ให้เพื่อนไปส่ง 1 คนที่หน้าสนามบิน เพราะบินดึกเลยไม่อยากให้ใครไปส่ง ออกจากเชียงใหม่ประมาณเที่ยงคืน ใช้เวลาบิน 4.55 ชั่วโมง ก็พยายามหลับ จะได้มีแรงไปเที่ยวเกาหลี เวลาที่เกาหลีเร็วกว่าไทยไป 2 ชั่วโมง

เริ่มต้นได้ไม่ค่อยดี แถวหน้ามีเด็ก! เด็กทารกซึ่งร้องไห้แบบกรี๊ด ๆ ฟังแล้วจี๊ดเข้าไปในโพรงสมองเลยอะ
สัจธรรมที่คิดได้คือ มีเกิดก็ต้องมีดับ มีร้องไห้ ก็ต้องมีหยุดร้องไห้ ก็พยายามทำใจเย็นไว้

แต่สิ่งที่ช่วยชีวิตอีกอย่าง ซึ่งคุณแอร์ผู้แสนน่ารักเอามาให้ก็คือ

เอียร์ปลั๊กช่วยชีวิต แต่เอาอุดหูแล้วมันหูอื้อ ๆ ไงไม่รู้ แต่ก็อุดไป

สิ่งอำนวยความสะดวก แต่เราไม่ดูหรอกนะ ดูแล้วจะมึนหัว

ตีสาม โดนปลุกมากินข้าว! เวลาไทยไง แต่เวลาเกาหลีก็ตีห้าแล้ว

ก็ต้องกิน อ่านในเน็ตเจอมาอันนึงเค้าบอกว่า ถ้าไม่อยากเจ็ทแล็กมาก จะไปประเทศไหนให้ปรับเวลาเป็นที่นั่นเลย ไม่ต้องมาคิดแล้วว่าเวลาไทยเท่าไหร่ เราก็เลย โอเค่ กิน!

กาแฟขมมาก แหลกเกือบไม่ลง กินแค่ออมเล็ต ผัก โยเกิร์ต ก็อิ่มละ แตงโมอร่อยดี ชื่นใจ

มาสนามบินอินชอนครั้งแรก

ว้าว ๆๆ อินชอน

ไหน โอ้ มีโต๊ะทรานสิททัวร์อินฟอเมชั่น ไปถามหน่อยซิ ด้วยความที่เราก็เป็นคนรอบคอบ ก็เลยจองในเน็ตไว้ก่อน(ก็กลัวมาแล้วไม่ได้ไป) ก็เอาเลขจองที่แคปไว้ในโทรศัพท์ให้เค้าดู

ได้ใบมากรอก

ปรากฏว่า ชั้ลต้องไปต่อแถวตรวจคนเข้าเมือง แล้วต้องไปที่โต๊ะทรานสิททัวร์ประตูแปด อะไรซักอย่าง ฟังเค้าก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง ก็เลย เอาวะ ต่อแถว!

สิ่งที่เห็น....

ต้องไปให้ทันก่อน 7.45น. กิ๊สสสส

แล้วแถวยาวมาก ๆๆๆ นี่ก็เจ็ดโมงกว่าแล้ว แต่ก็ต่อไป เคยตกเครื่องมาแล้วเพราะตรวจคนเข้าเมืองเนี่ยแหละ ระหว่างต่อแถวก็กรอกใบบัตรขาเข้าไป ตรงที่อยู่เขียนว่า transit tour(จนท.เค้าเขียนให้อยู่ก่อนแล้ว) ต่อแถวไปก็ลุ้นไป สนามบินก็ไม่คุ้นเคย เพิ่งเคยมา

ก็ผ่านตม.มาได้อย่างฉิวเฉียด 7.40 ได้ วิ่งลงมาชั้นหนึ่ง เหลียวซ้ายเหลียวขวาตรงที่เอากระเป๋า เดินวนไปวนมา ไหนวะประตูแปด เดินไปถามจนท. เค้าบอกเดินออกไปอีก เอ้าาา ตรูเสียเวลาเดินวนไปวนมาเนี๊ย

7.45 น. รีบวิ่งไปตรงเคาน์เตอร์ทรานสิททัวร์เลยจ้า เอาใบให้เค้า จ่ายตังค์ $10 เป็นค่าอาหารกลางวัน $7 แล้วก็ประกันอีก $3 เค้าบอกว่า everybody is waiting for you แล้วก็มีเจ๊ผู้หญิงเสื้อดำบอกว่า follow me เราก็เดินตามเค้าไปเลยจ้า สรุปว่าทัน ดีใจมาก

ตอนแรกคิดด่าจะชิล ๆ เพราะว่าเครื่องลงหกครึ่ง ไปทัวร์แปดโมง โอ้ย เหลือ ๆ ปรากฏว่า มีต่อแถวตม.เนี่ยแหละ เกือบไม่ได้ไป

เดินออกประตูสนามบินไปขึ้นรถทัวร์ ลมเย็นเกาหลีปะทะหน้า ว้าวววว เกาหลีหนาวจุงงงงง

นั่งรถทัวร์ไปโซล ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงนะ เราเลือก city tour 1 ใช้เวลา 5 ชั่วโมง จะได้ไป Gyeongbok palace กับถนนอินซาดง (Insadong street)

ไปเดินวังก่อน

มันก็วังอะนะ มีตึกหลังคาทรงอย่างนี้ทั้งนั้น

เงี้ย วัง

ไกด์จะกางร่มสีส้ม จะได้ดูไว้เป็นเครื่องหมาย กันเราหลง จะได้มองหา

แล้วก็ไปกินข้าวกลางวันที่ร้านทัวร์จัดให้ เค้าจะมีให้เราเลือก 3 เมนู เราเลือกอันที่ 2 มันเรียกว่าอะไรจำไม่ได้ละ นั่งกันกันกับเพื่อน ๆ ที่ไปทัวร์ด้วยกันนั่นแหละ ก็ถือโอกาสได้สปีคอิงลิช แต่ละคนก็มาจากแต่ละที่จริง ๆ

แล้วก็เดินเล่นถนนอินซาดง นัดเวลากลับกันตอน 11.35น. เพื่อกลับสนามบิน

กะว่าจะไปหาชาเขียวกิน ก็เลยสุ่ม ๆ เอาซักร้านนึง

มันก็ชาเขียวอะนะ แก้วนี้ถ้าซื้อแบบไม่นั่งกินที่ร้านจะได้ลดราคา
อันนี้ 6700 krw ใช้บัตรรูดเอา ไม่ได้แลกตังค์มา เวิร์คอยู่

ก็เดิน ๆ ดู ก็เป็นถนนที่มีงานแฮนด์เมดขายเยอะอะนะ

ขนมรูปขรี้ ไม่ได้ซื้อนะ ดูเฉย ๆ

เสร็จแล้วก็เดินกลับรถทัวร์ ลุงคนขับบอก no no no coffee เอ้า ที่ซื้อชาเขียวมากินนี่เอาขึ้นรถไม่ได้เหรอ ก็เลยต้องกินให้หมด

ถึงเวลารถออก ด้วยชาเขียวที่กินเข้าไป จึงปวดฉี่ แต่ก็ต้องอดทน จนมาถึงสนามบิน ก็ไปฉี่

และก็ต้องต่อคิวเข้าไปสนามบินชั้นในอีก นี่อุตส่าห์เตรียมเสื้อผ้ามากะว่ามาลองอาบน้ำนะ เซิชเน็ตมาเค้าบอกว่า ชั้นสี่ สนามบินอินชอนมีที่อาบน้ำ แต่เราก็คงขอบาย ขี้เกียจแล้ว

อาบแบบเช็ดตัวทิชชู่เปียกเอาเฉย ๆ ก็ละกัน แล้วก็ไปรอหน้าเกตเลยดีกว่า ซึ่งกว่าจะเดินไปถึงเกต แบบว่า สนามบินก็กว้างสุด ๆ อะ เดินแล้วเดินอีก ในที่สุดก็มาถึงที่นั่งรอ มีมุมให้เสียบชาร์ตมือถือได้ด้วย และอินเตอร์เน็ตแรงดีจริง ๆ เอ้อ ตอนเข้าไปโซลก็มีพับบลิกไวไฟให้ใช้ทั่วไปเลยอะ ดีจริง ๆ อัพเดทได้ตลอดเว

จบที่เกาหลีแต่เพียงเท่านี้ รอขึ้นเครื่องไปซานฟราน

มาแล้ว - There you go

ในที่สุด ก็มาจนได้

เริ่มจากคำนวณว่ามีเงินพอไหม อยากมาอยู่อเมกานาน ๆ หน่อย แล้วก็เลือกเมืองที่มา ตอนแรกอยากไปเค้าท์ดาวน์ที่ไทม์แสควร์ นิวยอร์ค แต่ว่า อ่าน ๆ ดูแล้วก็แบบว่าป๊อดอะ เมืองใหญ่ แล้วเราไปคนเดียวครั้งแรก แลดูจะน่ากลัว ก็เลยหาดูเจอเมืองซานฟรานซิสโก เป็นเมืองเล็ก ๆ การเดินทางทั่วถึง อากาศก็ดี เราก็เลยเอาวะ เมืองนี้แหละ

ผ่านตม.แล้ว เย่ ๆ

บอกพ่อแม่ว่าจะมาอเมกาเดือนนึงนะ พ่อแม่ก็ไม่เห็นด้วย แต่เราจะมาอะ เราอยากพิสูจน์ตัวเองว่าเราจะเอาชีวิตรอดได้นะ เราอยากขยายคอมฟอร์ตโซนของเรา เราอยู่ไทย มันก็เรื่อย ๆ เอื่อย ๆ มากเลย ทำงาน กลับบ้าน มีชีวิตไปวัน ๆ รู้สึกชีวิตมันน่าเบื่อและไร้ค่า(อาจจะพูดเว่อร์ไปหน่อย แต่มันอารมณ์ประมาณนั้นอะ เบื่อ ๆ เซ็ง ๆ) และเราก็มาคิดว่า ถ้าอีก 5 ปี 10 ปีผ่านไป ถ้าเรามองย้อนกลับมาว่า เมื่อห้าปีที่แล้วไปเมกามาเดือนนึง มันก็คงจะเป็นเรื่องเล็ก ๆ อีกเรื่องหนึ่งที่ผ่านมาในชีวิต การมาของเราครั้งนี้ อาจจะได้อะไรหรือไม่ได้อะไรก็ได้ แต่ถ้าไม่มา มันก็คงยังติดอยู่ในใจว่า อยากมา อะไรงี้

เราเริ่มหาที่ัพักก่อน พอได้ที่พัก ก็หาตั๋วเครื่องบิน

ซื้อตั๋วเครื่องบิน Korean air ราคา 32,525 บาท บิน เชียงใหม่ > อินชอน > ซานฟราน

และการเดินทางก็ได้เริ่มต้นขึ้นฮะ ทั่ลผู้ชม

นอนดึกช่วงนี้ - sleep late story

นอนดึกนะช่วงนี้ อยากไปเมกา

เลยเอาเวลามาทำงานเยอะ ๆ และหาข้อมูลเกี่ยวกับที่จะไปด้วย

อยากไปอะ อยากไปก็อยากไป กลัวก็กลัวนะ แต่ก็เอาวะ

อยากมีเงินไปใช้เยอะ ๆ อยากมีชีวิตแบบเต็มที่

ขอให้ได้ไปทันเคาท์ดาวน์ปีนี้นะ

ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ

ถึงทางแยกอีกละ - decision

ชีวิตคือซีรีส์ของปัญหา

การตัดสินใจทำให้เกิดความก้าวหน้า

เอายังไงดี -_-

จะปลายเดือนแล้ว - nearly the end of the month

เดือนนี้ ขายภาพช่วงต้นเดือนเป็นวันชาติอเมกาและวันอื่น ๆ อีกมากมาย ทำให้ยอดขายลดลง แต่ก็โชคดีได้โหลดใหญ่ช่วยให้ยอดเงินมีเยอะ

ขอบคุณจริง ๆ

ปลายเดือนมานี้รู้สึกชีวิตต้องการแรงกระตุ้น ต้องการสิ่งเร้า เช่นเปิดเมล ต้องการเห็นเมลใหม่ รีเฟรชหน้าจอ ต้องการเห็นข้อมูลใหม่

ซึ่งมันก็แบบ สามนาทีที่แล้วก็เพิ่งดูป่าวว้า...

เมื่อไม่มีอะไรใหม่ ๆ ให้ดูก็เซ็งนิดหน่อย สงสัยชีวิตติดหน้าจอเกินไป

อยากทำอะไรที่สร้างคุณค่าให้คนอื่น น่าจะทำให้ไม่เบื่อ อยากมีสังคมคุณภาพที่มีคนฉลาด ๆ คนที่มีแรงบันดาลใจ คนที่สร้างสรรค์

บางทีการอยู่กับคนที่ชอบแซว คนที่คลื่นไม่ใช่ระดับเดียวกับเรา มันก็ทำให้เราหมดพลังได้เหมือนกัน

แต่การที่เจอคนแบบนี้ ต้องขอบคุณเขา เพราะเขาเป็นบททดสอบให้เรา ว่าเราจะนิ่งได้แค่ไหน

บาย

หงึก ๆ หงัก ๆ - ngueg ngueg

ไม่รู้จะยังไง

วันนี้รู้สึกหงึก ๆ หงัก ๆ

ทำงานก็ไม่อยาก ไม่รู้จะทำอะไร อยากจะปรู๊ดสะก๊าด ป๊าดสะเกิ๊ด แต่ผลงานเดือนนี้ก็ดีนะ

ที่ร้าน ต้องเทรนพนง.คนใหม่

วันนี้อบ shortbread cookies อุตส่าห์อยากกินแบบ buttery ๆ ซื้อเนยจากฝรั่งเศสที่แพงที่สุดในร้าน อบออกมา ไม่ต่างกับอลาวรี่เลย ไม่ได้ว่าอลาวรี่ไม่ดีนะ ฝีมือเราอาจจะยังไม่นิ่ง ที่อบออกมาดี ๆ น่ะ ใช้ออร์คิด หรือมันฟลุกตอนใช้ออร์คิดก็ไม่รู้ ต้องอบต่อไป แหงบ ๆ

คุกกี้ก็แบนนนนนนนน

เรื่องดี ๆ วันนี้ก็คือ สิ้นเดือน ทำเงินจากขายภาพได้ $43x.xx และบวกกับเว็บอื่นอีกนิดหน่อย ก็พออยู่ได้

แต่ถึงจะทำเงินได้ แต่ทำไมไม่รู้สึกเหลือเฟือเลยนะ ต้องทำยังไงเหรอ เอาตังค์ที่ได้ไปซื้อของเหรอ หรือจะเป็นการจ่ายออก ให้เงินมันเหลือเท่าภาชนะอันเดิม

ไม่รู้ว่าตอนนี้ภาชนะเราใหญ่ขึ้นยังนะ แต่ก็ใช้นะ

ว่าจะใช้เงินไปซื้อไอแพดมินิอยู่นะ ซ่อมรถอีก

โชคดีที่ขายงานได้เดือนที่แล้วสี่หมื่น เกร๋ ๆ

ข้อคิดจากการไปดูไบรอัน เทรซี - after Brian Tracy seminar in Bkk

ในที่สุด จากการกดซื้อตั๋วราคาหมื่นในวันนั้น ก็ผ่านมาจนถึงวันนี้

สรุปเลยละกัน

ฟังไป ใส ๆ ภาพนี้เอาโนเกียถ่าย

ได้ใจความมาประมาณนี้

- ให้เลือกสกิล 1 อย่าง ที่ถ้าคุณพัฒนามันแล้ว จะส่งผลที่ดีในอาชีพของคุณ เลือกทำ 1 อย่างนั้นก่อน

- เขาเล่าว่าเขาไปรับทานหารเย็นกับซีอีโอระดับโลก 3 คน เขาถามซีอีโอเหล่านั้นว่า คุณสมบัติอะไรที่ทำให้ธุรกิจประสบความสำเร็จ ทุกคนตอบเหมือนกันว่า "โฟกัส"

ส่วนเนื้อหา มันก็เหมือนกับที่เราฟังออดิโอบุค ตามยูทูบ โฟร์แชร์(แอบเถื่อนเบา ๆ) ไรเงี้ย แต่เราก็ได้ไปเห็นว่า ออ สัมนาราคาหลักหมื่นมันเป็นอย่างนี้นี่เอง คนข้าง ๆ เราก็จ่ายตังค์มาฟังกันนะ ได้เจอคนห้าคน เป็น เอเจนซี่โฆษณา อินทีเรีย เอไอเอสองคน ขายอสังหาคอนโดมือสองอีกหนึ่งคน ไรเงี้ย

มีหูฟังแปลภาษาให้ แปลกันช็อตต่อช็อต ดีอยู่ แต่เราไม่ได้ใช้ พอดีเราฟังได้อยู่ ฟังออดิโอบุคภาษาอังกฤษตอนขับรถไปมา ช่วยได้เยอะ

การจัดการก่อนเข้างาน ไม่เท่าไหร่เลย เราคิดว่าถ้ามีคนเนียน ๆ เดินเข้ามาก็ได้แหละ ที่นั่งว่างก็มี เค้าไม่ตรวจบัตรเราด้วย ที่นั่งมีจัดใหม่ ไม่เหมือนตอนที่เลือกซื้อ แต่ก็ได้อยู่

มีการเชิญชวนใหัไปฟังต่อที่เวียดนามด้วย ขอพักก่อนนะ

------------

ทีนี้มาพูดให้ยาว ๆ บ้าง

ไปกทม.ครั้งนี้จะเอาไอแพดไปซ่อมด้วย 3g รับสัญญาณได้อ่อนมาก บางทีก็ no service ไปเลย ทัชสกรีนก็เริ่มพัง กดไม่ติด โถ่ววว ชีวิต ก็กะว่าไป mbk นั่นแหละ ร้านตู้ ห้าข้อมูลในเน็ตเล็งไว้แล้ว เพราะว่าถ้าไปที่ icare มันจะเสียค่าแกะ 800 แล้วก็ซ่อมอีก แต่เค้าคงไม่ซ่อมเค้าคงเสนอว่า จ่ายเท่านี้เอาเครื่องใหม่(รีเฟอร์บิชแหงม ๆ)ไป รุ่นเดิม เราก็กะว่า เอาไปร้านตู้ น่าจะซ่อมไม่ยาก ปรากฏว่า เอาไปซ่อมวันแรก ไม่หาย และเพิ่มปุ่มโฮมพังอีก กดไม่ติด เอ้า ตอนแรกปุ่มโฮมไม่พัง ทีนี้พัง ฮานิบะ

วันถัดมาต้องไปดูไบรอัน แต่ก็ต้องเอาไอแพดฝากน้องไปให้ร้านดูอีก ซ่อมรอบสอง วันไปดูไบรอัน ก็เลยมีแต่โทรศัพท์โนเกียไม่สมาร์ทโฟน แต่มันก็ถ่ายรูปได้นะ อัพขึ้นเฟสได้ด้วย ก็ยังดีกว่าไม่มีนะ

ดูไบรอันเสร็จ ไปเอาไอแพด

คือว่า สรุปว่ายังไงก็ไม่ดี สามจีรับไม่ได้เหมือนเดิม ทุกวันนี้จ่ายค่าเน็ตเปล่า ๆ เนี่ย หมดค่าซ่อมทัชสกรีนกับสามจี ไอแพดมินิ1 นะ ไป 3500 ช่างมันเถอะ ซื้อใหม่ดีก่า สบาย ๆ เรื่องของคนมีตังค์อะนะ เชิ้บ ๆ (ก๊ากกกก..โถ่ววว)

ได้ไปกินเบียร์ที่ร้าน let the boy die ด้วย คนละ สามแก้วกับเพื่อน ครบ 6 taps พอดี หย่อย ชอบอันที่สอง จำชื่อไม่ได้ละ amber ale อะไรซักอย่าง หอม hop ยังกะลิ้นจี่

ตอนมานั่งไลออนแอร์ 625 บาท ชม กทม.
ตอนกลับนั่งแอร์เอเชียร์ 431 บาท กทม. ชม. แลนด์ดิ้ง นิ่มมากกกกก เลิฟเลย ไม่เจอนิ่ม ๆ อย่างนี้มานานแล้ว(อ้าว ทำยังกะเดินทางบ่อย ก๊ากกก)

เรื่องโชคดีคือ ก่อนมาฟังไบรอัน ขายงานได้ 39,xxx แน่ะ ร่วยยยยยยย! มีตังค์ใช้จ่ายแล้ว จะไปซื้อไอแพดมินิสามจีไวไฟรุ่นท็อป ๆๆๆๆ สองหมื่นสี่เก้าร้อยนะ บ้ายยยยม์

จะไปดูไบรอัน เทรซี - go to Brian Tracy seminar

ไบรอันจะมากรุงเทพ ค่าบัตร super early bird 8500 เราก็แบบเอาไงดีว้า บัตรก็ราคาค่อนข้างสูง แต่นี่มันไบรอันเชียวนะ

...
...
เวลาผ่านไป
...
เห็นในเพจบอยวิสูตร บอยบอกว่าใส่โค้ดเนี่ย ลดอีก 500
เราก็คลิกไปดู ปรากฏว่าบัตรราคาขึ้นเป็น 10000 แล้ว โอ้....แปดพันห้าไม่ซื้อ จะซื้อตอนหมื่น ถ้าหมื่นไม่ซื้ออีก มันจะกลายเป็นหมื่นหนึ่งพัน แล้วก็หมื่นห้า
เอาไงดีวะ ดูตั๋วเครื่องบินไปกทม. เอ้อ ราคาดี สัมมนาจัดวันพุธทั้งวันเลย เราดูตัวไปวันอังคารกลับพฤหัส ไป 625 กลับ 4 ร้อยกว่า ตัดสินใจเอาวะ ไป!

เดินไปบอกเพื่อนที่นั่งทำงานด้วยกันว่าจะไปดูไบรอันนะ เค้าควักตังค์ให้ยี่สิบ สบทบทุน แล้วอีกคนหนึ่งเห็น ควักให้อีกหกสิบ แล้วอีกหลาย ๆ คนก็ควักให้อีก เราซึ้งมากร้องไห้เลย ขอบคุณทุกคนที่สบทบทุนจริง ๆ ไว้จะมาเล่าให้ฟังนะ เค้าจะพูดเรื่องว่าจะทำยังไงให้ธุรกิจเราอยู่รอดได้ในทุกตลาด

ซื้อแล้วจ้า แต่เพิ่งเคยซื้อตั๋วจาก Thai ticket ไม่รู้ว่าเราต้องติ๊ก ticket protect fee ออกด้วย
แบบว่ารีบซื้อไปหน่อย เพราะเดี๋ยวต้องซื้อตั๋วเครื่องบินอีก ไม่อยากเสียเวลามาก กลัวเสียเวลาทำการทำงาน
อยากรีบทำแล้วกับไปทำงานต่อ เป็นไงล่ะ 555

รวมเงินได้ทั้งหมด 760 บาท ว้าว สุดยอดไปเลย ได้ค่าตั๋วเครื่องบินแล้วอะ

แล้วก็โทรหาน้องที่กรุงเทพขอไปนอนด้วยสองคืน โชคดีที่ที่พักอยู่ใกล้โรงแรมเลยอ้ะ! หู้ยยย เราเป็นคนโชคดีจริง ๆ

เอาล่ะ อีกเดือนครึ่ง แจกันค่ะคุณไบรอัน

แนะนำดร็อปบ็อกซ์ - get space online using dropbox

ดร็อปบ็อกซ์(Dropbox) คือ โปรแกรมที่เอาไว้เก็บไฟล์ออนไลน์ ซึ่งเราจะต้องลงไว้กับคอมของเรา หรือลงไว้ในพวกมือถือหรือแท็บเล็ตก็ได้

ถ้าลงดร็อปบ็อกซ์ในคอมไว้ มันจะมีลักษณะเป็นโฟลเดอร์ให้เราเซฟไฟล์เราใส่โฟลเดอร์นี้ เราเก็บไฟล์ไว้พื้นที่เท่าไหร่ มันจะกินพื้นที่คอมเราเท่านั้น บางคนเข้าใจผิดว่า อ้าวก็มันเก็บไฟล์ออนไลน์คอมเราก็ต้องว่างสิ มันไม่ใช่อย่างนั้น ถ้าลงไว้ในคอม(ไม่ว่าจะเป็นโน้ตบุคหรือพีซี)มันจะใช้พื้นที่อยู่

แต่ถ้าเป็น app dropbox ในมือถือหรือแท็ปเล็ต มันจะไม่ใช้พื้นที่ของมือถือเรา แต่พอเราจะดูไฟล์ มันค่อยโหลดมาเป็นไฟล์ ๆ ไป

ข้อดีคือ เราสามารถเก็บไฟล์ทุกอย่างไว้ในดร็อปบ็อกซ์ได้เลยไม่ต้องกลัวหาย ถึงเราลบไฟล์ไป เค้ามีบริการกู้คืนข้อมูลให้เราด้วย ภายใน 30 วัน ทั้งในแอคเคาท์แบบเบสิคและโปร

ข้อดีอีกอย่าง เราสามารถแชร์โฟลเดอร์กับเพื่อนเพื่อใช้ทำงานด้วยกันก็ได้ เช่น เพื่อนเราสามารถเข้ามาดูโฟล์เดอร์นี้ ว่างานมีการอัพเดทไปถึงไหนแล้ว เรากดเซฟงานมันก็อัพเดททันที ไม่ต้องส่งไฟล์ไปให้กันทางอีเมล หรือเพื่อนสามารถแก้ไขไฟล์ของเราได้ด้วย(อยู่ที่เราตั้งค่าว่าจะให้เพื่อนดูได้อย่างเดียวหรือดูแล้วแก้ไขได้ด้วย)

และไฟล์เราก็ปลอดภัย รับรองว่าถ้าคอมเจ๊ง ไฟล์ไม่หายแน่นอน

ข้อเสีย บางคนมองว่าเก็บไว้ออนไลน์ไม่ปลอดภัย กลัวคนแฮ็กข้อมูลอะไรงี้ แต่สำหรับเรา เราไม่มีข้อมูลที่เป็นความลับอะไรขนาดนั้น ก็เลยเฉย ๆ
ไม่งั้นก็ต้องเก็บแบบออฟไลน์คือไปซื้อ external harddisk มาใช้ ก็เอาที่เราสบายใจก็ละกันเนอะ

พอใช้ไป ๆ แบบเบสิค พื้นที่ก็เต็ม เพราะเค้าให้มาแค่ 2 GB ถ้าอยากใช้เยอะกว่านั้นก็ต้องอัพเกรดแอคเคาท์เป็นแบบโปรหรือบิสสิเนสต่อไป แต่ทางดร็อปบ็อกซ์ก็มีวิธีเพิ่มพื้นที่ให้ฟรี ๆ เหมือนกัน

ของเราตอนนี้ได้อยู่ที่ 3.75GB แต่อยากได้เพิ่ม เราจึงเลือกทำวิธีที่ฟรีและได้พื้นที่มาก ๆ ซึ่งก็คือการแนะนำเพื่อน อิอิ แต่ถ้าใครไม่แนะนำเพื่อนให้ใช้ ก็สามารถใช้วิธีอื่น ๆ เพื่อเพิ่มพื้นที่ได้เช่นกัน หรือจะไม่ทำอะไรพวกนี้เลย ก็จ่ายเงินใช้เลย $9.99/เดือน หรือ $99/ปี(หารแล้วเหลือ $8.25/เดือน) จะได้อัพเกรดแอคเคาท์เป็นแบบโปรและจะได้พื้นที่ 1TB (หนึ่งเทราไบต์ ว้าววว) หรือ 1000GB นั่นเอง เยอะมาก ๆ ถ้าได้ขนาดนี้เราจะโยนทุกอย่างเก็บไว้ที่นี่เลย :D

ใครยังไม่มีดร็อปบ็อกซ์ กดสมัครตรงนี้เลย ถ้าสมัครผ่านลิงค์เรา เราจะได้พื้นที่มากขึ้น ขอบคุณค่ะ  -/\-

ไปถึงมันก็จะเป็นหน้านี้

เรียงตามช่องเลยนะ ใส่ชื่อ นามสกุล อีเมล พาสเวิร์ดที่เราตั้งสำหรับดร็อปบ็อกซ์ ติ๊กถูก แล้วคลิกปุ่มฟ้า  sign up for free เลย

หลังจากนั้น มันจะโหลดตัวติดตั้งโปรแกรมสำหรับคอมเรามาให้อัตโนมัติ เราทำตามขั้นตอนอีกนิดหน่อยก็น่าจะได้แล้วนะ

ปล. เราไม่ได้คลิกทำต่อแล้ว เพราะในคอมเรามีแล้ว แต่เราคิดว่ามันไม่น่ายาก

วิธียื่นแบบภาษีออนไลน์ ภงด.90 สำหรับคนที่มีรายได้จาก เงินเดือน สต็อกโฟโต้ ปันผลหุ้น - stockphoto tax

เราไปตั้งกระทู้ไว้ในพันทิป เราคิดว่าเดี๋ยวอีกไม่นานมันจะหายไป เราเลยเอามาโพสต์ไว้ที่บล็อกนี้ด้วย
การที่เราเสียภาษีเยอะ แสดงว่าเรามีรายได้เยอะ เพราะฉะนั้นมาเสียภาษีเยอะ ๆ กันเถอะ ถือว่าได้ช่วยประเทศชาติด้วย เราเชื่อว่าผลดีมันจะสะท้อนหาเราทางใดทางหนึ่งแหละ

----------------------

ยื่นแบบภาษีออนไลน์ ไม่ยาก
วันนี้เราจะมาแนะนำการกรอก สำหรับคนที่มีรายได้หลายทาง ของเรามี เงินเดือน สต็อกโฟโต้ แล้วก็ปันผลหุ้น

ก่อนอื่นควรเตรียมเอกสารให้พร้อม เพราะถ้ากรอกนานมันจะหมดเวลา ต้องมากรอกใหม่ เค้าไม่มีปุ่มให้เซฟระหว่างทาง :p

เริ่มเลย
เข้าเว็บไซต์ของกรมสรรพากร http://rdserver.rd.go.th/publish/index.php
เลือกยื่นแบบภาษีออนไลน์ ภงด.90/91
(ภงด.91 สำหรับผู้มีรายได้เฉพาะ เงินเดือน ค่าจ้าง ค่านายหน้า
ภงด.90 สำหรับผู้มีรายได้อื่น ๆ นอกเหนือจากข้างบน เช่น เงินปันผลจากหุ้น ค้าขายแบบบุคคลธรรมดา รับเหมา สิทธิบัตร และอื่น ๆ ทุกอย่าง ที่อยากเสียภาษีให้รัฐ
ที่มาจากความเห็นที่ 4 กระทู้ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2011/09/B11104841/B11104841.html)

[FYI]ที่จริงกรมสรรภากรก็มีขั้นตอนการกรอกให้เราไปดูได้เหมือนกันนะ http://103.40.138.145/epit/efiling_9091Y59OK.pdf

หน้า log in
กรอก username เป็นเลขบัตรประชาชน และ password ที่ตั้งไว้ ใครยังไม่เคยมีก็คลิกไปลงทะเบียนใหม่

ตรวจสอบข้อมูลถ้าถูกแล้วก็>ทำรายการต่อ

กรอกข้อมูล เราเลือก สถานภาพโสด[:เม่าเหม่อ:]>ทำรายการต่อ

เลือกว่าจะทำภาษีอะไรบ้าง
เราเลือก
มาตรา 40(1) สำหรับ เงินเดือน
มาตรา 40(3) สำหรับ ค่าลิขสิทธิ์จากสต็อกโฟโต้
มาตรา 40(4)(ข) สำหรับปันผลหุ้นของบริษัทในไทย

ขั้นตอนบันทึกเงินได้
กรอกมาตรา 40(1)
- จากสลิปเงินเดือนทุกใบ

ช่องเงินได้พึงประเมิณ บวกรายได้ทุกเดือนจากทุกที่
ช่องภาษีหัก ณ ที่จ่าย บวกช่องภาษีที่หักและนำส่งไว้ทุกใบสลิป
ช่องเลขประจำตัวผู้เสียภาษีอากรของผู้จ่ายเงินได้(เลขมี 13 หลัก) ดูจากในใบสลิปเงินเดือนของแหล่งเงินเดือนที่เราได้มากที่สุด

กรอกมาตรา 40(3)
เรารับเงินโดย paypal เราก็จะ log in เข้าไปเพื่อดูเงินที่เราเบิกเข้าไทยทั้งหมดในปี 2015

ไปที่ all transaction เลือกช่วงวันที่ให้มันแสดงในวันที่ 1 Jan 2015 ถึง 31 Dec 2015
ด้านล่างลงมาเลือก Money withdrawn เพื่อดูแต่เฉพาะรายการที่เราถอนเงินออกมา
แล้วบวกเงินที่เราถอนออกมาทั้งหมดในปี 2015 นั้น ใส่ในช่องเงินได้พึงประเมิณ

ส่วนช่องภาษีหัก ณ ที่จ่าย (tax withholding, tax withheld)ให้ดูจากในใบที่บริษัทสต็อกต่าง ๆ ส่งมาให้ เราจะบวก tax withholding จากทุกที่แล้วเอามาใส่ช่องนี้
และคือว่า เราจะไม่สามารถไปดูภาษีหัก ณ ที่จ่ายได้ทุกเว็บ บางเว็บก็มีใบสรุปภาษีส่งปณ.มาให้เรา บางเว็บก็ไม่มี เรา(เราเองนี่แหละนะ คนอื่นไม่รู้ยังไงนะ)จะเลือกเอาหลัก ๆ ก็คือ
- shutterstock เนื่องจากเงินที่เราได้รับจะถูกหักภาษีไป 5% จากลูกค้าอเมริกาอเมริกา
ดูจากฟอร์ม 1042-S ช่อง Federal tax withheld ตัวอย่างใบนี้เป็นของปี 2014 นะ เราต้องใช้ใบของปี 2015(ซึ่ง ณ วันนี้ใบยังไม่ออก) ตอนนี้ออกแล้ว

หรือเข้าไปดู payment history จากในหน้าเว็บก็ได้ แต่เราลองบวกดูเงินที่ถูกหักจากช่อง total withheld  มันไม่เท่ากับช่อง federal tax withheld จากใบ 1042-S ที่ได้นะ แต่มันก็ใกล้เคียงกันอยู่(เพิ่มเติมคือตอนนี้ใบของ 2015 ออกแล้ว เราคิด tax withheld ได้น้อยกว่าใบไปประมาณ $1 ก็ถือว่าใกล้เคียงละกันนะ)


เงินที่ได้จะเป็น usd เราต้องเอามาคูณให้เป็นเงินไทย ก็ใช้เรทเฉลี่ย ๆ กันไป 33-35 บาท แล้วแต่ ส่วนเราเลือกเอาเรทเดียวเลยคือ เงิน usd ทั้งหมดเราจะแปลงเป็นเงินไทยโดยคูณ 33 บาท

- fotolia เข้าไปที่ Dashboard ด้านล่างซ้ายเลือก My Statistics เลือก How much is the withholding amount? เลือกวันที่ 1 Jan 2015 ถึง 31 Dec 2015 เลือกให้มันแสดงเป็น Annually(รายปี) เลยก็ได้ คลิก Display statistics
จะได้เงินที่เค้าหักภาษีเราไป
- dreamstime ไปที่ My account > คลิก History(ซึ่งจะอยู่ด้านล่าง request payment) ก็จะเห็น Withholding tax
- 123rf ให้ไปที่ Earning แล้วเลือกดูทีละเดือนของปี 2015 ว่ามี usa tax ไหม มีก็บวกไป

เราก็เอาแต่เว็บหลัก ๆ มาคำนวณนะ เว็บอื่น ๆ บางเว็บก็หาที่ดูไม่เจอ

ช่องเลขประจำตัวผู้เสียภาษีอากรของผู้จ่ายเงินได้ มันไม่มีให้ใส่ 0000000000001 ซึ่งเป็นเลข 13 หลักเฉย ๆ เพื่อให้ผ่านหน้านี้

กรอกมาตรา 40(4)(ข)
พอดีเราสมัครรับปันผลเข้าบัญชีไว้ ก็เลยสะดวก สามารถดูข้อมูลใบปันผลได้ออนไลน์เลย
[FYI]วิธีทำละเอียด ๆ อยู่นี่ http://www.set.or.th/tsd/th/investorportal/files/IVPToRDPC.pdf
เข้าไปที่ http://www.set.or.th/tsd/th/tsd.html ล็อกอินเข้าไป
เลือก ดาวน์โหลดข้อมูลภาษีสำหรับการยื่นแบบผ่านอินเตอร์เน็ตฯ >เลือกปี 2558 เลือกรูปแบบไฟล์อันแรก คือ สำหรับยื่นแบบภาษีฯทางอินเตอร์เน็ต แล้วเซฟไฟล์ลงคอม
พอจะกรอกอันนี้ให้เลือกตรงปุ่ม บันทึก/แก้ไข เงินปันผล แล้วไปที่เลือกไฟล์เรา แล้วเลือก อัพโหลดข้อมูลฯ

เสร็จ ก็คลิกกลับหน้าหลัก ทำรายการต่อ

มาถึงหน้าเกือบสุดท้าย ข้อ 15 ภงด 93 ภงด 94 เป็นการยื่นภาษีกลางปี ถ้าไม่ได้ยื่นก็ไม่ต้องกรอก เรากรอก 0

แล้วก็ลือกว่ามีความประสงค์จะขอคืนเงินภาษี หรือไม่มีก็ว่าไป กดทำรายการต่อไป

ยืนยันการยื่นแบบ

ถ้าระบบเด้งให้ใส่ชื่อสถานประกอบการหรือชื่อเว็บไซต์ให้กด cancel ไป 2 ครั้ง

อันนี้เราก็ทำตามความเข้าใจของเราโดยอ่านจากหลาย ๆ ที่นะ ใครมีข้อเสนอแนะอะไรช่วย ๆ กันบอกมาได้เลยนะ :)

ขอบคุณข้อมูลจาก
http://www.stockphotothailand.com/forums/viewtopic.php?f=8&t=6996
https://www.facebook.com/notes/paperbox-stockphoto-by-kanate/%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%A9%E0%B8%B5-stockphoto-%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%96%E0%B8%AD%E0%B8%B0/354122334633966/
http://tax.bugnoms.com/stock-photo-should-pay-tax/

ขนตาของฉัน - my eyelashes

วันนี้ได้เจอคนหนึ่งที่ร้านกาแฟป้า ขนตาย้าวยาว อยากจะดูใกล้ ๆ

บลิ๊ง ๆ