แม่ม อารมณ์เสียนิดหน่อย พิมพ์ไว้แล้วเน็ตหลุด เผลอกดพับบลิชไป หายหมดเลย
psychiatrist แปลว่า จิตแพทย์
psychologist แปลว่า นักจิตวิทยา
ส่วนมันจะต่างกันอย่างไรเชิญท่าน ๆ ไปหากันเอง
วันนี้แม่พาไปพบจิตแพทย์
ความรู้สึกแรกหลังจากไปคุยมาแล้ว ออกห้องมาแล้วยิ้มอะ
ไม่เคยมีใครเข้าใจเราอย่างนี้มาก่อน โอ..จิตแพทย์ ช่างเข้าใจเราดีเหลือเกิน
พูดคุยเรื่องการเรียน
เราหมดไฟ
เรานอนทั้งวัน
เราไม่อยากทำอะไร
เบื่อ น้ำหนักลด ไม่อยากกินอะไร ก็เพราะมันนอนไม่อยากทำอะไรนั่นไง ก็เลยขี้เกียจกินด้วย
สิ่งที่อยู่ในใจเราเสมอมาคือ "ลาออก" แต่เราก็พยายามไม่คิดถึงมัน แต่มันก็ยังอยู่ในใจ
หมอบอกว่า ป.โทที่มาปรึกษาก็มีเยอะ เครียดเรื่องเรียนนี่แหละ
อ.ก็ได้แต่สั่ง ๆๆๆ
มีคนที่มาปรึกษาคนนึง เครียดจนเห็นภาพหลอนเลยนะ แต่เรายังไม่ถึงขั้นนั้นน่ะ
เราเคยถามตัวเองว่า อยากฆ่าตัวตายมั้ย แต่มันก็ยังนะ ก็ยังไม่ถึงขั้นฆ่าตัวตาย
บางทีมันจะมีคำถามขึ้นมาเฉย ๆ ว่า คนเราเกิดมาทำไม คนเราจำเป็นต้องเรียนจบป.โทด้วยเหรอ เรียนจบแล้วไงต่อ อะไรทำนองนี้
ก็เล่าหลาย ๆ เรื่องให้หมอฟัง หมอก็ว่าเราคงหมดไฟจริง ๆ แล้วแหละ
หมอบอกว่า เด็กที่เรียนจบแล้วเรียนต่อเลยจะมีความ mature น้อยกว่าพวกที่ทำงานแล้วมาเรียนต่อ
เราคิดว่าก็จริง เพราะเราไม่เคยรู้สึกกับความกดดันระหว่างทำงาน กับเรียน ว่ามันต่างหรือเหมือนกันอย่างไร คนที่เคยเจอความกดดันตอนทำงาน อาจจะอึดกว่า และคิดว่าเรียนนี่ง่ายกว่าทำงานเยอะเลย
หมอบอกว่า...
ลาออกเนี่ยได้ลาแน่ ไม่ต้องห่วง
ให้ไปหากิจกรรมทำ ทำสิ่งที่ชอบ
ไปบอก อ. ว่าจะลาออก
หลับตอนกลางคืน ตื่นตอนกลางวัน
อีก 2 สัปดาห์ มาพบหมออีก ดูว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้าง
เราคิดว่าจะทำ...
ไปหาอ. 3 คน บอกอ.ว่าจะลาออก
ไปประชุมแลบที่จะถึงนี้
สมัครงาน ฟาสฟู้ดทั้งหลาย ที่ใช้แรงงาน
ไปขอทรานสคริป(เพื่อสมัครงาน)
รู้สึกดีจริง ๆ วันนี้ เพลง I feel good ตือ ดื่อ ดือ ดื่อ ดือ ดื่อ ดือ มันอยู่ในหัวนี่
ยิ้มเลยตอนนี้ เหมือนกับถอดชุดที่ต้องแบกมานาน
ต้องแบกเรื่องเรียน แบกเปเปอร์ แบกต่าง ๆ นานา ตอนนี้ทิ้งเลย ทิ้งจริง ๆ
พ่อแม่ก็โอเคที่เราจะลาออก โอเคที่จะต้องซ่ายเงิน 6xx,xxx เราก็คิดว่า ชาตินี้ ไม่ตายก็หาได้เงินหกแสนน่ะ ไปต่อสู้เรื่องทำงานยังจะดีซะกว่าต่อสู้เรื่องเรียน
เราให้หมอออกใบรับรองแพทย์ให้ด้วยว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า มีผลกระทบต่อการเรียน จริง ๆ แล้วเรื่องเรียนนั่นแหละ ทำให้เราซึมเศร้า กลายเป็นคนเก็บตัว อยู่แต่ในห้อง ใช้ชีวิตหน้าคอม
เผื่อว่าอาจจะไม่ต้องซ่ายทุนสองเท่า ไม่รู้ดิ ไม่เป็นไร ก็ทำใจเรื่องซ่ายนี่ไปละ ก็ไม่คิดถึงมันละ
No comments:
Post a Comment
คอมเมนท์ดิ ดิ ดิ ดิ!