ตื่น....สายพอสมควร นอนตีสองอะ ตื่น 10 โมง
วันนี้ไม่มีแรงกระทุ้งเท่าไหร่เลย
เปิดเน็ตนิดหน่อย อาบน้ำแล้วก็กว่าจะออกห้องก็เกือบเที่ยงแล่ว
ไปขอใบ Transcrip ที่สำนักทะเบียน
โทรหาอ.สบ.ว่าจะเอาที่ให้เขียน reference ไปให้ อ.บอกว่าให้มาหาเลย
คุย ๆๆๆ อีก จนถึงบ่ายกว่า คุยชีวิตทั่วไป จะเอาไง ต้องวางแผนชีวิต
ทำไมชีวิตคนเรามันยากอย่างนี้นะ
เคยทำ ๆ ตามกันมา อยู่ ๆ ต้องเลือกทางเดินชีวิตเอง
เรียนอนุบาลเสร็จ ก็ต่อต่อประถม
เรียนประถมเสร็จ ก็ต้องต่อมัธยม
เรียนมัธยมเสร็จ ก็ต้องต่อมหาลัย
เรียนมหาลัยเสร็จ ก็ต้องต่อป.โท
อ่า....เราตึ๊กอยู่ตรงนี้
ช่วงนี้กะลังคิดว่าดรอปเรียนไว้ซักปีนึง ไปทำอะไรซักอย่าง แล้วมันน่าจะเกิดอะไรขึ้นซักอย่างหรือหลาย ๆ อย่าง ให้ชีวิตมันมีความหมายขึ้นมา
ไปกินกาแฟ
เจออจนท. เอา reference ให้เขียนอีก
วันนี้ติดต่อ อจจ.ไม่ได้ ไว้พรุ่งนี้ละกัน
ติดอยู่ที่ร้านกาแฟ ไม่รู้จะไปไหนดี เวิ่น
ตัดสินใจไปเดินเล่นที่สนามบิน กะว่าไปเดินดูว่ามีร้านอะไรน่าสมัครงานมั่ง
ไปถึง โป๊ะเชะเลย มีเบอร์เกอร์คิงจริง ๆ ด้วย ตรงเข้าไปสมัครงานทันที
กรอกใบสมัครเสร็จ แปร่ว ไม่ได้เอาเอกสารอะไรมาซักอย่าง เค้าบอกว่างั้นให้เอาใบทั้งหมดมายื่นพรุ่งนี้ก็ได้
เราก็เดินเตร็ดเตร่อยู่ซักพัก ก็กลับ ลมชักแรง
มาถึงห้อง ก็เตรียมเอกสาร คิดอยู่ว่าจะเอาไงดี สรุปว่า ไปหนามบินอีกรอบดีกว่า
ก็บึ่งไปหนามบิน ฝนก็ไม่ตก ลมแรงขู่เฉย ๆ
ยื่นใบหมัก เรียบร้อย เตร็ดเตร่อีกแล้ว ในหนามบินนี่แอร์เย็นดีจริง ๆ
ห้าโมงกว่า ออกมาก็ได้ ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม
กินราเม็ง
แล้วก็มาหอหมุด กะว่าวันนี้จะเขียน Cover letter
นี่แหละ ก็อยากมีชีวิตที่มีความหมายบ้าง อะไรบ้าง
No comments:
Post a Comment
คอมเมนท์ดิ ดิ ดิ ดิ!