อยู่เพื่อตัวเองหรืออยู่เพื่อคนอื่น - live for myself or others

ชีวิตคนเรา อยู่เพื่อตัวเองหรืออยู่เพื่อคนอื่นดีอะ

เพื่อนเราที่มีลูกแล้ว บอกว่า อยู่เพื่อคนอื่นมันจะมีแรงจูงใจให้ทำงาน หรือมีแรงให้อยู่มากกว่าอะ

อารมณ์ว่าทุกวันนี้ก็ทำเพื่อลูก

ส่วนตัวเราเอง เราคิดว่าเราอยู่เพื่อตัวเอง

จนกระทั่งได้มาพบคนคนหนึ่ง คนนี้ทำให้เราไม่อยากไปไหนอะ

ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ ชีวิตเรา เราคิดว่าอยู่ที่ไหนก็ได้ ทำอะไรก็ได้ กับใครก็ได้

ตอนนี้ เราอยากอยู่เมืองนี้ อยากอยู่ที่นี่ ก็เพราะว่ามีคนนี้อยู่ที่นี่

มันรู้สึกแปลก ๆ เหมือนไปในทางลบ

ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย คือว่า เรากำลังจะต่อต้านการเปลี่ยนแปลง

เรารู้ทั้งรู้ว่าการเปลี่ยนแปลงมันเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา

แต่เรากำลังยึดติด

ยึดติดกับคน ยึดติดกับสถานที่

เอาเป็นว่า คำคมไปเลยก็ละกัน ไม่มีอะไรเป็นของเรา แม้แต่ตัวเราเอง

แล้วเราจะยังยึดติดทำไม

คนที่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ไม่ทำ มันเรียกว่าคนโง่มั้ย

ต้องพยายามทำใจ มีความสุขกับตัวเอง

คนอื่นคือ ผ่านเข้ามาร่วมทาง อาจจะร่วมทางนาน หรือไม่นาน ก็ไม่รู้ รู้แค่ว่าใช้ชีวิตให้มีความสุข และอย่ายึดติด

เคป้ะ

PIMM'S Cup

มันมีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ชนิดหนึ่ง ชื่อว่า PIMM'S

มีแอลกอฮอล์ 25% ผลิตที่สหราชอาณาจักร(Great Britain)

เป็นเหล้าสูตรลับ มีเพียง 6 คนที่รู้ อ่านมาว่างั้นนะ

มีสูตรคอกเทล เรียกว่า PIMM'S Cup

ใส่ PIMM'S มะนาว สไปรท์ แตงกวา น้ำแข็ง

แหล่มเลย รสชาติสดชื่น โดยตัวของ PIMM'S แล้วมันจะออกหวาน ๆ บวกกับความหวานของสไปรท์ แล้วมีความเปรี้ยวของมะนาวตัด และมีกลิ่นสดชื่นของแตงกวามาเตะจมูกอีก

สรุปแว่ เราชอบมาก

ใกล้ - near

ช่วงเวลาที่ห่างกัน มันก็อยู่ได้นะ

แต่พอมาได้ใช้เวลาด้วยกัน มันก็ทำให้ความรู้สึกมันตอกย้ำฝังลึกลงไปมากขึ้น ๆ ในทุกทีที่ได้เจอกัน

มันจะเป็นความอะไรนะ

อาจเป็นเพราะเราไม่กล้าพอที่จะให้ความสัมพันธ์มันก้าวหน้าเร็ว หรือเรากลัวอะไร

กลัวความไม่แน่นอนของสิ่งต่าง ๆ งั้นรึ

อยากจะอยู่ใกล้ชิดไปอีกนาน ๆๆๆๆ

ชีวิตช่วงนี้ก็ดีนะ - kind of happy life right now

งานดี เราสนุกกับการทำงาน มีเพื่อนร่วมงานที่ดีด้วยแหละมั้ง

เงิน ก็ดี มีใช้ไปเรื่อย ๆ ไม่ได้อยากได้อะไรแพง ๆ หะ ๆ แต่ก็อยากได้รถยนต์นะ

ความรัก เมื่อไม่มองหา อยู่ ๆ มันก็มา แล้วเราว่ามันก็ดี เจอคนที่น่าสนใจคนหนึ่งเลยทีเดียว ก็คบและคุยกันไปเรื่อย ๆ อยู่กับปัจจุบันก็ละกัน

แต่ว่าก็ต้องหางานทำ

ชีวิตต้องมีเป้าหมายใหญ่ให้เดิน

ตอนนี้มันดูลงตัวแบบไม่ค่อยมีความหมายเท่าไหร่

บางทีก็อยากจะขี้เกียจบ้าง

ช่วงนี้ปัญหาหมอกควันเยอะ หายใจไม่ค่อยสะดวกเลย ต้องไปหาแมสมาใส่ก่อน

อะไรยังไงนะ - what what what

ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร อยากเขียน จบละ

พ่อล่ะหวังดี - mean well

พ่อช่วยหางานให้ หางานแล้วก็ส่งรายละเอียดให้ดูทางเมลล์

ให้สมัครนั่นนี่นู่น

จะพาไปสมัครด้วย

เรารู้สึกกดดันมากมาย แต่พ่อบอกไม่ได้กดดัน แค่แนะนำ

เอาเป็นว่าเราปฏิเสธข้อเสนอของพ่อก็ละกัน

เราถามพ่อว่าโกรธเราเหรอ พ่อบอกไม่

เราอยากได้งานที่อยู่เชียงใหม่ที่ทำแล้วมีความสุขอะ

พอละขี้เกียจอธิบาย

ไม่ยุ่งกับใคร - indifference

เมื่อก่อนเราเคยเป็นคนแบบว่า ไม่อยากทำความรู้จักคนใหม่ ๆ

เช่น เพื่อนของเพื่อน อะไรทำนองนี้

แต่เวลาผ่านไป คนเราก็เปลี่ยนแปลง

ประสบการณ์ต่าง ๆ ที่เราได้รับมาหลาย ๆ ปี หลาย ๆ อย่าง

ทำให้เราก็ค้นพบว่า การทำความรู้จักใครใหม่ ๆ นี่ก็ดีเหมือนกันนะ

ได้รู้ว่าเค้าเป็นใคร มีอะไรน่าสนใจ ความคิดเค้าเป็นไงบ้าง

สรุปแว่ วันนี้ได้พูดกับคนแปลกหน้า 4 คน

แบ่งเป็นที่ร้านกาแฟ 3 คน ที่รถบัส 1 คน

ก็สนุกดี

การเป็นคน friendly นี่มันรู้สึกดี รู้สึกถึงว่ารัศมีของเราได้แผ่ออกไป เราตัวใหญ่ขึ้น เวอร์ไปปะ หะ ๆๆ

และเราก็คิดว่า คนส่วนใหญ่พร้อมที่จะคุยอยู่แล้ว เพียงแต่ไม่เริ่มก่อนเท่านั้นเอง

เพราะฉะนั้น เราต้องเริ่มก่อน ต้องก้าวไปก่อน 1 ก้าวเสมอ เคป้ะ!

วันอังคาร - last Tuesday

มันเมื่อวานนี้เองคับ

เมื่อวานผมละนอยอะไรก็ไม่รู้คับ

ไปกินแสง ไปกินโมฮิโต้

หลังจากนั้น

มันเกิดขึ้น ว้าย ไม่อยากเล่าละเอียด

มันก็ดีนะ มั้ง

แต่บางทีมันมีความรู้สึกถึงอนาคตอยู่อะ

แต่อีกความคิดหนึ่งคือ อยู่กับปัจจุบันดีกว่า เนอะ

ช่วงนี้ - currently

หลังจากช่วงก่อน มีตารางการทำงานที่ร้านกาแฟแบบ 6 วันรวด อะไรทำนองนี้

เดือนที่แล้วเลยได้ชั่วโมงครบเป็นฟูลไทม์เลย บวกค่านั่นนี่นู่น ได้เงินเดือนไป 9 พัน

เรื่องงาน

ตอนนี้สมัครงานที่วิศวะไว้ มันหายเงียบ

พ่อพยายามหางานให้ ให้ไปสอบเป็นทหารอะไรก็ไม่รู้ ก็สมัครไปละ เหลืออ่านหนังสือสอบ แล้วก็ต้องไปขอใบรับรองอะไรก็ไม่รู้ แบบว่าเราก็ไม่ค่อยอยากจะสมัครเลย

เราก็พยายามจะหางานอื่น ๆ อีก ที่มันอยู่ในเชียงใหม่ ว่าจะเข้าไปคุยกับคุณประธานว่าทำงานอะไรได้บ้าง ไรงี้ ก็ยังไม่ได้ไป อะไรก็ไม่รู้

รู้สึกเคว้ง ๆ นิดหน่อย ว่าจะทำอะไรดี ช่วงนี้ใช้เงินเยอะเลย แต่ไม่ได้ทำอะไรหาเงินเพิ่มเท่าไหร่ พยายามจะจัดเวลาให้ stockphoto มากขึ้นนะ

โอเค มี 2 ทางเลือก

1. หางาน แล้วทำงานใช้ทุน

2. หาเงินให้ได้เยอะ ๆ แล้วเอาเงินมาใช้ทุน

ตอนนี้ที่กำลังทำคือทางเลือกแรก ทำไมเราไม่ทำทางเลือกที่สองนะ มันยากไปใช่มั้ย มันเป็นไปไม่ได้ใช่มั้ย

มันก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปได้ แต่มันยาก มันยากเฉย ๆ ถ้ามีเวลา 10 เดือน แล้วต้องหาเงิน สมมุติเลย 8 แสนบาท

ต้องหาเงินให้ได้เดือนละ 80000 บาท หรือวันละ 2600 บาท โดยประมาณ เออ ก็ดูน่าจะเป็นไปได้ ...มะ ขายตัวได้ละ 2600 บาท หะ ๆๆ พูดเล่น

เรื่องความรัก

ก็ไปได้เรื่อย ๆ กับแอช มันดูเหลือเชื่อ แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว

เราไม่ได้ตกลงว่าเราเป็นอะไรกัน

เราไม่ได้ใช้เวลาแบบตัวติดกัน เรายังมีเวลาส่วนตัวของเรา มันก็ดีนะ ตัวเราเองก็เคยชินกับการใช้ชีวิตคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว ทำอะไรคนเดียว พอมามี 2 คน มันก็ต้องปรับตัวมากขึ้น โดยเฉพาะเรื่องเวลา ทำอะไรคนเดียวมันเร็วดี ถ้า 2 คน มันก็ต้องเผื่อเวลามากขึ้น

มันเป็นความรู้สึกที่ดี ที่เราได้กอดใครสักคนหนึ่ง แล้วก็เป็นความรูสึกที่ดีที่ใครคนหนึ่งกอดเรา

มันจะเป็นผลของกฎแห่งแรงดึงดูรึเปล่านะ

แอชเป็นคนที่น่าสนใจเลยทีเดียว ค่อนข้างจะเป็นไปตามสิ่งที่เราเคยเขียนไว้ว่าอยากเจอคนแบบนี้

ก็ปล่อยให้มันเป็นไปก่อนละกัน ขออยู่กับปัจจุบันนะ

ชีวิตของคน 2 คน ที่เคยใช้ชีวิตแบบเดี่ยว ๆ มันก็มาบรรจบกันบ้าง ห่างกันบ้าง อะไรอย่างงี้แหละ

หุ้น

เอาเงินมาใส่ในพอร์ตหุ้นเยอะเลย คราวนี้ดูบริษัท แล้วกะว่าจะถือยาว ๆ ไม่คิดถึงเรื่องขายเลย ซื้อแล้วซื้อเลย ก็ให้เวลาพาไป แล้วก็ค่อยมาดูว่าผลจากความคิดของเรา มันถูกทางหรือผิดทาง

สิ่งที่กังวล

สิ่งที่กังวลอยู่ลึก ๆ ช่วงนี้ก็คือเรื่องงานนี่แหละ

อยากทำงานที่เชียงใหม่

อยากทำงานร้านกาแฟ

อยากอยู่ที่นี่

อยากมีเงินใช้เหลือ ๆ

เอาละนะ

ขอบคุณที่ได้ทำงานที่เชียงใหม่

ขอบคุณที่ได้ทำงานที่ร้านกาแฟ

ขอบคุณที่ได้อยู่เชี่ยงใหม่

ขอบคุณที่มีเงินใช้แบบเหลือ ๆ

คำคมวันนี้

ทุกอย่างเกิดจากเหตุ : เราอยากได้ผลยังไง เราต้องทำเหตุอย่างงั้น

ไปละ บาย

มันคือความรู้สึกยังไงกันนะ - what the feeling

สัปดาห์ก่อน เจอคน คนหนึ่ง เป็นลูกค้าร้านกาแฟนี่แหละ เป็นฝรั่งสมมุติชื่อแอช

เค้าก็เตะตาเราตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ เราก็ชวนคุยนิดหน่อย

เจออีกครั้งก็คุยมากขึ้น

เจออีกก็เลยบอกว่าอยากเป็นเพื่อนด้วย ขอเฟสบุค เค้าก็ให้

มีอยู่วันโอกาสเหมาะ ชวนเค้ามากินหมูจุ่มกินเบียร์กับเพื่อนเราอีกคนนึง เค้าก็มา ทั้ง ๆ ที่วันนั้นเป็นวันที่เค้าต้องเก็บห้องเพื่อที่จะย้ายไปอยู่อพาร์ทเมนท์ใหม่ในวันถัดไปอะ ยังไม่ได้เก็บของซักสิ่งเลยนะ

ที่ร้านหมูจุ่มเราคุยกันหนุกดี ภาษาก็แถ ๆ ไปได้เราหัวเราะกันสุด ๆ เลย

วันนั้นจบไป

สองวันถัดมา เรา เรานี่แหละก็ส่งเอสเอ็มเอสหาเค้าถามว่าห้องใหม่เป็นไงบ้าง ฝันดีนะเค้าก็ตอบกลับมาว่าดีมากเลย คิดถึงคุณ

แล้วเราก็นัดเจอกันที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งอีก เราบอกเรามีหนังสือจะให้หนังสือเรียนภาษาไทยอะนะ

แต่บรนากาสคุยกันวันนี้ไม่ลื่นไหลเลย หรือว่าจะขาดแอลกอฮอล์วะคะ

แล้วเราก็จากกันตอนห้าครึ่งได้

เราแบบว่าเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูกแบบว่า เค้าจะรู้สึกยังไงนะ เออใช่ อย่าไปคิดเลยว่าเค้ารู้สึกยังไง คิดถึงความรู้สึกเราดีกว่า

เรากลัวเบา ๆ กลัวการรู้จักกันมากขึ้น กลัวความสัมพันธ์ ทำไมนะทำไม

เรื่องของเค้ามันวนเวียนอยู่ในหัวตลอด ทั้งก่อนนอนและในฝันและตอนตื่น รู้สึกนอนไม่ม่วนเลย

เมื่อวานตอนเย็นก็กินข้าวได้นิดเดียว ทุกทีกินง่าวกว่านี้ นี่สลัดจานเดียวยังไม่หมดเลย

กลับมาศึกษาแกรมม่าอย่างรุนแรง เพราะพูดไปไม่มีเวิร์บเท่าไหร่เลย is am are was had has have be been อะไรเทือก ๆ นี้ เรียงคำไม่ถวกเลย

แต่ทีรู้ก็คือ เราชอบที่ได้กอดเค้าตอนกลับจากกินหมูจุ่ม กลับตอนกลับจากร้านกาแฟ เราบอกเค้าว่า give me a hug มันรู้สึกดีที่ได้กอด เพื่อน ๆ บอก ช่วงนี้สลิดนะ หะ ๆ

สรุปแว่ มันเป็นความรู้สึกที่ยังไงกันแน่นะ

เอาล่ะจะบอกกับตัวเองว่า เราจะไม่คิดมากถึงสิ่งที่ควบคุมไม่ได้ ซึ่งก็คือความรู้สึกของเค้า เราจะสนใจความรู้สึกเรา ว่าทำยังไงเราสบายใจ อย่างนี้น่าจะดี เอางี้แหละ

ทำงานร้านกาแฟ - work at coffee shop

เดือนกุมภาที่ผ่านมา ทำงานที่ร้าน ใช้แรงงานมากมาย

เกือบจะจัดเวลาเก็บห้องกับออกกำลังกายไม่ได้

และก็เจ็บหลังส่วนล่างมาก

ไปนวด ก็ดีขึ้นมา

เดือนนี้จะใช้แรงงานให้น้อยลง ใช้สมองให้มากขึ้น

แบบว่าจำเป็นต้องรวยอะ