การได้มาทำร้านกาแฟ พร้อมกับงานประจำ ซึ่งร้านกาแฟอยู่ห่างจากที่ทำงานประจำ 700 กิโลเมตร เป็นเรื่องที่ท้าทายมาก
เราคิดว่ามันน่าจะทำได้ และมันก็ทำได้ นี่ผ่านมาจะครบ 3 เดือนแล้ว ไปกลับเชียงใหม่กรุงเทพทุกสัปดาห์เลย
มันทำได้นะ แต่เริ่มจะเหนื่อย แต่ยังโอเคอยู่นะ ได้ฝึก ได้ลองทำอะไรหลาย ๆ อย่างที่แปลกใหม่
สิ่งที่ได้คือ ได้ฝึกวางแผนเป็นสัปดาห์ ๆ ไป ไม่งั้นถ้าทำร้านกาแฟอย่างเดียว จะไม่เป็นระบบซักที เพราะว่าเราไม่กล้าทิ้งร้าน ของอะไรหมดจะซื้อมาเติมเรื่อย ๆ ไม่รอซื้อเป็นรอบ ๆ แต่พอมาทำงานประจำ ยังไงก็ต้องทิ้งร้านให้อยู่ได้โดยมีพนักงานมาเปิดร้าน มีคนมาส่งนม พนักงานสั่งของเองบ้าง อะไรบ้าง ซึ่งพนักงานก็ทำได้ดี
สิ่งที่ทำให้ร้านกาแฟอยู่ได้คือระบบ ต้องหาระบบมาให้พนักงานทำตามนี้ แล้วมันจะเป็นไปตามที่เราคาดหวัง
การได้พนักงานนี้ก็เป็นสิ่งที่ดีมาก เพราะว่าพนักงานจะเป็นคนที่สัมผัสกับลูกค้าโดยตรง เราโชคดีที่ได้พนักงานดี เราเชื่อว่าเราเป็นคนดี ต้องมีสิ่งดี ๆ เกิดขึ้นกับเรา ซึ่งมันก็เป็นอย่างนั้น
ในหลาย ๆ เรื่อง การมีทัศนะคติที่ดี การสร้างบรรยากาศการทำงานที่ดี มันดีจริง ๆ
ร้านนี้สะท้อนความคิดของเรา เราก็คิดแบบนี้ก็ทำแบบนี้ เวลาจะเป็นสิ่งพิสูจน์เองว่าเราคิดถูกหรือคิดผิด
เราบริหารร้านโดยเอาความสุขของพนักงานและการให้บริการลูกค้าเป็นที่ตั้ง ขายของคุณภาพ จัดอะไรให้ได้ก็จัดไป
ตอนนี้ที่เราทำตอนกลับมาร้านคือซื้อของเข้าร้าน เข้ามาพูดคุยให้ความรักกับพนักงาน(ฮา) ทำเหมือนเป็นผู้จัดการร้าน เราอยากขยับไปอีกขั้นคือเป็นเรียกว่าอะไรดีอะ เป็นคนวางวิสัยทัศน์ สร้างวัฒนธรรมองค์กร หาอะไรใหม่ ๆ เข้ามาลองทำ ทำของร้านขาย ฯลฯ แต่ตอนนี้เหนื่อยกับงานประจำ เวลาจะคิดทำโปรโมชันหรืออะไรก็ขี้เกียจทำ
ตอนนี้จะทำหมวกกับเสื้อร้าน
บั๊ย
No comments:
Post a Comment
คอมเมนท์ดิ ดิ ดิ ดิ!