วันนี้มันยังไงไม่รู้ เราฟุ้งซ่านว่ะ
หุ้น - ขาย cut loss คัท คัท คัท อยู่นั่นแหละ ซื้อ ๆ ขาย ๆ แม่ง!
เรียน - คิด ๆๆๆๆ ทำไง ๆๆๆ แม่ง ไม่อยากทำ thesis เลยให้ตายเหอะ เบื่อกับการทำอะไรนามธรรมอย่างนี้ ทำไมเราจะต้องอยากรู้ ว่า regulation system ใน เซลล์มันเป็นยังไง แล้วไงวะ ไม่รู้เราก็อยู่ของเราได้ คนมันจะเป็นโรค มันจะเป็นมะเร็งตายก็ปล่อยมันสิวะ ฮ่วย! ทำไมจะต้องมาศึกษาว่าในสิ่งมีชีวิตมีกลไกการทำงานยังไง มัน โอ๊ย!! ณ จุดนี้ ไม่อยากรู้แล้ว รู้ไปก็คุยกะชาวบ้านไม่รู้เรื่อง ทำไมจะต้องเรียนปริญญาโท ทำไมจะต้องเรียนปริญญาเอก ไอ่กระดาษปริญญาเนี่ย มันสำคัญอะไร หน๊อยย! อ.หมา เอ๊ย มหาลัยก็จะเอาจบป.เอกเท่านั้น ทำไมวะ! ทำไมต้องวัดคนด้วยใบปริญญาด้วย มันเลยสร้างระบบเน่า ๆ ขึ้นมา ทั้งสถาบันกวดวิชา แล้วก็การซื้อขายใบปริญญากัน การขอทุกมาทำวิจัยอีก กินหัวคิวกันเข้าไปสิ ทั้งหมา เอ๊ย มหาลัย อ.หัวหน้าโครงการ บลา ๆๆๆ โอ๊ย เราก็บ่นอะไรวะเนี่ย พูดแล้วมันไปถึงไหนต่อไหน
ความสัมพันธ์ - แย่ มันแย่ เหตุการณ์มันแย่ ไม่มีใครยอมใคร โอเค เหตุผลกับความรู้สึกมันอาจจะสวนทางกัน แล้วไงวะ เราก็พยายามของเราแล้ว ยิ่งเราพยายาม มันยิ่งทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า แบบว่ายอมให้ทุกอย่าง เราไม่เป็นตัวของตัวเอง สิ่งไหนที่เธอเห็นว่าดีแล้ว เธอก็จะเห็นมันเป็นอย่างนั้น สิ่งไหนที่เธอเลือกแล้ว เธอก็มีเหตุผลของเธอแล้ว และมันก็จะเป็นอย่างนั้น และเธอก็จะเป็นคนแบบนั้น ก็ไม่รู้จะทำยังไง ให้ตัวเราเองรู้สึกดี เดี๋ยวเวลาผ่านไปความรู้สึกอะไรต่าง ๆ มันก็คงค่อย ๆ จางหายไปเอง
อีเบย์ - เชี่ยแม่ง มัวแต่เขียนบล็อก ลืมของที่บิดไว้เลย รู้ตัวอีกทีได้เมลล์ you didn't win this item แม๊งง!! ช่างมัน ของนี้คงยังไม่ใช่ของเรา
sms - มือถือนะ ใช้ของ AIS แม่ง ส่งโฆษณามาอยู่ได้ โทรไปคอลเซนเตอร์ บอกให้กด *137 แล้วไปจัดการเอง สุดท้ายยกเลิกได้ คือเราไม่ได้สมัครจะรับโฆษณา แต่ต้องไปยกเลิก อั๊วล่ะเก๊กซิม! อะ แล้วมันก็บอกว่า รออีก 7 วัน จะยกเลิกให้ แม่ง คือยังไง ขอเวลาอีก 7 วันกระหน่ำโฆษณามาให้เราเหรอ ห่วย!! ชักจะเหลือทน! โว้ยยยย!!
งาน - งานโอเคสุด ไม่ต้องทำก็ได้ ทำก็ได้ เป็นอะไรที่ท้าทาย ดูมีแนวทาง บางทีก็ท้อบ้าง เพราะเป็นสิ่งที่ต้องเรียนรู้ใหม่ แล้วก็ทำคนเดียว ไม่มีที่ปรึกษาแล้ว T_T ก็เพิ่งทะเลาะกันไป พ่อแม่ก็ไม่สนใจ จะทำอะไรก็ไม่เห็นด้วย จะเล่นหุ้นก็ไม่เห็นด้วย จะทำธุรกิจก็ไม่สนับสนุน เออ ก็จงเลี้ยงลูกอย่างข้าต่อไป ถ้าเลี้ยงอย่างนี้ต่อไป เมื่อไหร่ข้าจะยืนด้วยตัวเองได้ จะอะไรก็แล้วแต่ ดีนะที่เราเป็นคนดี แค่นี้ก็ดีถมเถือกแล้ว! คนอื่นน่ะ ที่มาอ่าน ไม่พร้อมจะเลี้ยงลูก พูดว่าเลี้ยงลูกน่ะ เข้าใจมั้ย ไม่ใช่เอาข้าวยัดปาก เอาเงินยัดใส่มือ ก็เรียกว่าเลี้ยงลูกแล้ว ถ้าไม่พร้อมจะเลี้ยงลูกเอง ก็ไม่ต้องมีมัน อย่ามีถ้าจะหวังให้ลูกมันเก่ง มันดีด้วยตัวเอง ไม่มีทาง!!
โดยรวมคือ เบื่อว่ะ ชีวิตก็เท่าเนี้ย เกิดมาแม่งเดี๋ยวก็ตาย จะมาหวังอะไรกับกูมากนักวะ!
No comments:
Post a Comment
คอมเมนท์ดิ ดิ ดิ ดิ!