เราก็อยู่ของเราอย่างเนี้ยแหละ ไม่ต้องแคร์ใคร ไม่ต้องแคร์สื่อ
ไม่ทำงานแล้วจะทำไม
เรียนนานแล้วจะทำไม
จะเปิดแอร์ใครจะทำไม
จะซื้อของที่อยากได้ใครจะทำไม
จะว่ายน้ำ
จะช่วยเหลือคนอื่น
จะดูหนัง
จะอยู่แวดวงวิชาการ
เรามันก็เป็นสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ในโลก ในจักรวาล ที่กำลังขับเคลื่อนไป ไม่รู้ไปทางไหน
เวลาของเรา อาจเป็นเวลาเสี้ยวหนึ่งของจักรวาลก็ได้
พูดถึงเสกลใหญ่ ๆ เราก็เล็กลงมาก มาก ๆ
จักรวาลใหญ่แค่ไหน จินตนาการไม่ถูกเลย
มันเลยทำให้เกิด 2 ความคิด
1. อยู่ไปทำไม เดี๋ยวก็ตาย
อยู่เพื่ออะไร คนเราเกิดมาทำไม
2. ชีวิตคนแสนสั้น ใช้เวลาให้หมดไปกับความสุขเถอะ ทำให้ทุกเวลามีค่า มีความสุข
เอาไงดี
ใครเลือก
คุณนั่นแหละ
ฮาเนี้ย
No comments:
Post a Comment
คอมเมนท์ดิ ดิ ดิ ดิ!