อ้าาาากกกกกกก!!!

ผมละเซ็งตัวเอง
จิตตกเป็นพัก ๆ
ชีวิตมันมีอะไรเหรอ
มันมีความลับอะไรให้เรารู้สึกมีความสุขเนี่ย
ผมอยากมีความสุข
ผมอยากมีเพื่อนเยอะ ๆ
สนุกสนานเฮฮา
ผมอยากเป็นคนมีค่า มีค่า มีค่า!!!
ผมอยากทำประโยชน์เพื่อคนอื่น
ผมอยากจะรักษาสิทธิ์ของตัวเอง
ผมอยากอารมณ์ดีตลอดเวลา
ทำไงต่อดีวะเนี่ย

ผมว่ายน้ำได้นะ
ผมปั่นจักรยานเป็นนะ
ผมถ่ายรูปได้นะ
ผมใช้คอมเป็นนะ
ผมซักผ้า ถูบ้าน ล้างถ้วยก็ได้นะ
ผมทำกาแฟเป็นนะ ผมเคยเป็นบาริสต้ามาก่อนนะ
ผมเคยเป็นเด็กเสิร์ฟอยู่ร้านไอติมด้วยนะ
ผมเคยเรียนได้ 4.00 ตอนม.2 ด้วยนะ
ผมเล่นกีตาร์ได้พอถูไถนะ อย่างน้อยมันก็เข้ากับเพลงที่ผมร้อง
ผมฟังออกนะว่าใครร้องเพี้ยน
ผมฟังสัมนาวันนี้ ผมก็ฟังรู้เรื่องนะ ว่าภาษาอังกฤษของคนที่พูดสัมนาอะ มันพูดไม่รู้เรื่อง มันออกเสียงไม่ถูก
ผมก็ช่วยเหลือเพื่อน ๆ นะ
ผมไม่กินเหล้า ผมไม่สูบบุหรี่
(บางทีก็อยากจะกินเหล้าเป็นพัก ๆ แต่ผมรู้ว่ามันไม่ดี ถ้ามัวหลงไปทางนั้นแล้วชีวิตจะย่ำแย่)
ผมพูดเพราะ ผมไม่พูดมึงกูกับใครเลย
ผมทำเว็บได้ด้วยนะ สวยไม่สวยค่อยว่า
ผมรู้ภาษา html นะ
ผมเคยเรียนภาษาฝรั่งเศสตอน ม.4 ด้วย
ผมเคยเรียนพิมพ์ดีดที่รร. แล้วผมอยากทำให้มันดีขึ้นอีก ผมก็ไปหาเรียนข้างนอกอีก ทุกวันนี้ผมพิมพ์ดีดสัมผัสได้นะ
คอมตัวนี้ของผม ผมซื้อมาจากร้านคอสโก้ที่อเมริกา ราคาเกือบเก้าร้อยเหรียญ ไม่มีแป้นพิมพ์ภาษาไทย ผมไม่แคร์
เออ น้ำหน้าอย่างผมไปอเมกามาแล้วนะเว้ย

ผมดีมั้ยอะ???
ผมว่าผมก็ดีนะ

แต่ผมไม่มีความสุขอะ
ผมเหงา เหงา เหงา

ผมขอเงินแม่ เดือนละ 7000 บาท
แม่บอกว่าถ้าไม่พอ ก็ขอได้อีก
ผมก็ขอแม่อีก
เหมือนว่าเดือนที่แล้วใช้เงินไป เหยียบหมื่นเหมือนกันนะ
ผมก็ไม่เข้าใจว่ามันเปลืองอะไรนักหนา
ผมก็ซื้อแต่ของกินอะ กิน กิน กิน
เสื้อผ้าก็ไม่ได้ซื้อ
ผมอาจจะกินข้าวเช้า 40 บาท
กาแฟ 45 บาท
ข้าวกลางวัน 50 บาท
เข้าเย็น 60 บาท
ใช้วันละ 195 บาท ผมขอเฉลี่ยเป็น 200 ก็ละกัน
ผมก็จะใช้เดือนละ 6000
แล้วผมต้องเติมน้ำมันอีกอะ ซื้อสบู่ แชมพู โรลออน ครีม ค่าไฟ ค่าซักผ้า ฯลฯ

ผมไม่สมควรที่จะมีชีวิตดี ๆ เหรอ
ผมรู้สึกเหมือนถูกตกเป็นเหยื่อ
ผมก็ไม่อยากคิดอย่างนั้นหรอกนะ

เฮ้อ เซ็ง
ไปอาบน้ำดีกว่า
เด๋วไปหาคนค้นคนดู เผื่อชีวิตจะมีกำลังใจ
ผมรู้ตัวนะ ผมมีสติ ผมรู้ว่าผมเครียด ผมเคว้งคว้าง ผมมีความรู้สึกว่างเปล่าอยู่ในใจ
ผมพยายามหาทางกำจัดมัน
ผมจะมองในมุมที่ดี
ผมอยากมีความสุขในทุกสถานการณ์ของชีวิต
จบละ ไปได้